Zoeken
De magere moraliteit van Keizer en co.

3 mei, 2017 - /blog/1320/de-magere-moraliteit-van-keizer-en-co.html

De soap rond Henry Keizer volg ik deze week vanaf een Siciliaanse berg. De zon schijnt hier iedere dag, de pasta is goddelijk en het vertrouwen in overheidsgezag nihil; helaas tref ik alleen in dat laatste een overeenkomst met Nederland. Het cynisme over een eerlijke, doortastende behandeling van ‘Keizergate’ laat zien dat dit soort integriteitskwesties en de troebele procedure eromheen een patroon beginnen te vormen. De Keizer-affaire ontbloot namelijk twee ontwikkelingen die al la...


Trap

3 mei, 2017 - /blog/1321/trap.html

Ik bedankte haar maar zei: ‘Misschien moet je de dakloze bij de ingang een pastille aanbieden, die man staat de hele dag op de tocht, hij ziet eruit alsof hij op z’n minst keelpijn heeft.’ ‘Goeie.’  De man wilde wel en graaide een vuist vol snoepjes. Ze verdwenen in zijn jaszak. Een andere vriend wilde daklozen liever geen geld maar iets te eten geven. Hij had eens gevraagd aan een vrouw: 'Kan ik iets voor u meenemen uit de winkel?' 'Een flesje cola,' had ze geantwoord...


Is ons huwelijk beter geworden door Samuel? We denken van wel

3 mei, 2017 - /blog/1322/is-ons-huwelijk-beter-geworden-door-samuel-we-denken-van-wel.html

Al die blije gezichten in de feestzaal waren een oase van geluk, met gelach als achtergrondmuziek. Mijn moeder van tachtig leek wel een jonge meid, mijn zus en haar drie prachtige dochters voerden de dansende meute aan, jongens van de voetbalclub leverden hun streken en Limburg was groots opgekomen, met oude bekenden, uit de tijd van de lagere school zelfs. De jongste zoon liep voorop in een polonaise, de oudste droeg zijn Argentijnse hoed met alle flair die in hem zit. Maar toen was Samue...


Balans

8 mei, 2017 - /blog/1329/balans.html

Inmiddels verwacht ik niet meer dat hij ’s nachts nog naast me komt liggen. Die lege plek is bij mij gaan horen. En als ik mijn dochters naar bed heb gebracht, weet ik dat er - als ik beneden kom  - niemand op de pastoor stoel in de huiskamer zit. Niemand met een rechte rug, een boek op zijn schoot, een leesbril op zijn neus en grijze, kapotte sloffen aan zijn voeten. Ook niemand die steeds zachtjes ‘ik wil jou niet, ik wil jou niet, ik wil jou niet’ fluistert. Op de plaa...


Communiceren met Samuel: dagindeling in pictogrammen

10 mei, 2017 - /blog/1332/communiceren-met-samuel-dagindeling-in-pictogrammen.html

Communiceren met Samuel is lastig. Hij praat niet. Gebarentaal? Zijn we weleens mee begonnen toen hij heel jong was, maar we wisten niet hoe ver zijn potentiële praatjes reikten en we misten geduld. Zijn allesomvattende gebaar is 'klaar', met twee armen breeduit zwaaiend. Nogal dwingend. Verder: als hij met zijn wijsvinger op de handpalm tikt, weet Bernique dat ze wordt geacht mee te zingen. Alleen zij. Mij zegt het niets. Zowel bij de dagbesteding als thuis hangt sinds een paar j...


Fonckelende intro Tim Foncke van Bella door Joost Vandecasteele

10 mei, 2017 - /blog/1333/fonckelende-intro-tim-foncke-van-bella-door-joost-vandecasteele.html

Met de deur en een groot stuk van de gevel Inleiding bij de presentatie van Bella , 9 mei @ The Joker in Antwerpen In tekst: Joost Vandecasteele, wie kent hem niet? Mijn buurvrouw Rita. ‘Buurvrouw Rita,’ vroeg ik haar laatst, ‘wie is of wat weet je over Joost Vandecasteele?’ Haar gezicht sprak boekdelen want door een fout in haar hersens denkt zij dat ze het oeuvre van Kristien Hemmerechts is, zodat ik van de paden die daar lagen wijselijk het hazenpad koos. I...


Meditatie

11 mei, 2017 - /blog/1337/meditatie.html

Schuin tegenover ons in de trein zat een man een blik bier te drinken. Hij dronk snel, althans, hij maakte veel hijsbewegingen met zijn arm richting zijn mond. Een conducteur vroeg om kaartjes, de man liet zijn OV-chipkaart zien en begon trots te vertellen in het Engels. Hij had onlangs een inburgeringscursus gevolgd en behaald. Met weinig interesse hoorde de conducteur zijn verhaal aan. De conducteur kon niet vluchten, alle kaartjes waren gecontroleerd en we bevonden ons aan het begi...


Tokyo Expatwife #1: De pornospeeltuin

11 mei, 2017 - /blog/1338/tokyo-expatwife-1-de-pornospeeltuin.html

Schuin tegenover het Yoyogi Uehara treinstation bevindt zich een kleine speeltuin. Deze bestaat uit vier schommels naast elkaar en twee bankjes langs het hek ertegenover. Het speeltuintje wordt aan drie zijden door gebouwen omgeven. Ik kom er dagelijks langs. Mijn kinderen houden van schommelen en dat is in deze speeltuin niet anders. De schommels hebben roestige maar sierlijke stalen kettingen, waarvan een afzonderlijke schakel een centimeter of dertig lang is. Hele lange schakels. Zel...


Vogelaars (Linda van der Pol, 2e plaats Write Now! Groningen)

15 mei, 2017 - /blog/1340/vogelaars-linda-van-der-pol-2e-plaats-write-now-groningen.html

VOGELAARS Sinds uren ligt Lammert op onze biljarttafel.       ‘Vijf stuks,’ zegt Erik, in zijn armen de inhoud van Lammerts tas. Een voor een laat hij de onderbroeken op de vloer vallen. Een blauwe, een rode, een rode, een oranje met een krijtstreep, nog een blauwe. Het is leeg op café, de waard heeft de krukken al afgenomen en gaat nu met een mop door de zaak.       ‘Vijf?’       ‘Dan zou hij de...


Imaginaire man

16 mei, 2017 - /blog/1343/imaginaire-man.html

Ik was al zeker twaalf toen ik mijn imaginaire vriend influisterde dat ik te oud voor hem werd. Ik tekende een ander vriendinnetje voor hem, gaf haar een naam. En weg was-ie ook echt. Helemaal verdwenen. Had ik tot dan toe altijd iemand aan mijn zijde gehad met wie ik alles deelde, nu stond ik er voor het eerst van mijn leven alleen voor. Nou, dat was wat. Bij dezen zal ik ook afscheid nemen van de imaginaire man. Mijn imaginaire man vraagt zich nu af of ik deze column niet ...


« 1 ... 95 96 97 ... 138 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: