24 augustus, 2020 - /blog/3145/deskundigen-over-de-dood-4-een-uitvaart-organiseren-kun-je-heel-goed-zelf-en-het-werkt-helend.html
Vraag aan Susanne Duijvestein of ze later wordt begraven of gecremeerd en ze komt met een onverwacht antwoord: zij wil zich laten composteren. Haar lichaam zal worden bedolven onder een laag houtsnippers en bladeren zodat het kan vergaan. Dat is de kringloop van het leven, zegt ze. Als in het bos een hertje doodgaat, wordt dat ook door micro-organismen opgenomen. Susanne Duijvestein eindigt als een zak voedzame tuinaarde. In Nederland zijn we die link met de natuur wat kwijt, v...
10 augustus, 2020 - /blog/3137/deskundigen-over-de-dood-3-hoe-vertel-je-als-arts-dat-iemand-gaat-sterven-stil-zijn-is-dan-het-allerbelangrijkst.html
Mensen die doodgaan, herinneren zich meestal exact hoe ze van de arts te horen kregen dat er geen hoop meer was. Moeiteloos noemen ze de datum, wat voor weer het die dag was en vooral: welke woorden de specialist koos om het te vertellen. ‘Mijn arts was een hork’, hoorde ik vaak. Maar ook: ‘De dokter had het niet beter kunnen doen.’ Hoe is dat voor een arts, om zo’n essentiële rol te spelen in het leven van mensen die je nauwelijks kent? Sander de Hosson werkt a...
21 november, 2019 - /blog/2854/de-diepte-schuilt-aan-het-oppervlak-een-bezoek-aan-museum-jan-cunen.html
In de trein naar Oss mail ik een bevriend schilder dat ik onderweg ben naar zijn geboorteplaats. Hij zegt: ‘Schuin tegenover het museum zat een café waar ik naartoe ging als ik spijbelde. Naast mijn middelbare school. Vanuit die plek zie je in de verte de kerk waar ik als dertienjarige een ongelovige organist was.’ Hij wenst me veel plezier. Het museum lijkt op het oude gedeelte van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Wanneer ik Carly Manders, een jonge medewerker met blauw h...
29 maart, 2020 - /blog/2999/ik-heb-geleefd-57-coby-is-al-5-jaar-ongeneeslijk-ziek-mijn-leven-met-kanker-is-echt-geen-kommer-en-kwel.html
Door de coronacrisis gelden strikte regels in de uitvaartbranche: niet meer dan dertig mensen bij een laatste afscheid, geen koffie en cake achteraf. 'Heel jammer', zegt Coby via de telefoon. 'Ik had een borrel in gedachten.' Die borrel staat zelfs al vermeld op de rouwkaart die ze heeft laten ontwerpen. Graag ziet ze haar vrienden, collega’s en familie een postume toost uitbrengen op haar leven. Overlijdenskaart De uitnodiging voor haar uitvaart ligt bijna een jaar in de...
1 september, 2019 - /blog/2759/onkruid.html
Op mijn twintigste betrok ik een benedenwoning in Rotterdam en erfde een cottage-tuin vol bloemen van mijn bejaarde voorganger. Ik beloofde de rouwende familie dat ik me zou ontfermen over de lusthof van hun vader. Ik kocht een tweedehands tuinboek en verdiepte me in alle soorten die ineens aan mijn zorg waren toevertrouwd. Ik leerde mesten, opbinden en wieden en snoeide rozen, lavatera’s en vlinderstruiken in de juiste periode. De oude man had nagedacht over zijn ontwerp, ik...
16 maart, 2020 - /blog/2970/ik-heb-geleefd-55-oma-bets-64-kan-het-haar-kleinkinderen-niet-aandoen-om-nu-al-dood-te-gaan.html
Het was een warme zomermiddag. Bets Keereweer (64) droeg haar mutsje. 'Oma, doe toch af,' zei haar kleinzoon van acht. 'Maar dan ben ik net een oude heks,' antwoordde zij. 'We weten toch dat je kaal bent,' drong de kleindochter (11) aan. De kinderen hadden gelijk, wist Bets, en ze trok de muts van haar hoofd. Klik - opa maakte de mooie foto die Bets me nu op haar telefoon laat zien. 'Is dat niet prachtig?' zegt ze verrukt. We zien een kale oma breed lachend in haar...
3 november, 2020 - /blog/3197/blootleggen-4-we-waren-allemaal-samen.html
– ‘Je hoeft je eigen poep nooit op te ruimen, tot je er opeens tot over je oren in zit.’ Afgelopen zomer leerden mijn vriend en ik bij een Franse dorpskroeg genaamd ‘Café de l’Univers’ Michèle kennen, een alleenstaande bejaardenverpleegster die aanhikte tegen haar pensioen, en die aldoor zei: ‘Vroeger waren we altijd samen’. Toen ik haar een keer vroeg wat ze daarmee bedoelde, zei ze: ‘Geen internet, geen mobieltjes, geen tv. We keken elkaar in ...
6 maart, 2017 - /blog/1153/waarom-bezorgde-burgers-vijf-ballen-van-het-nrc-krijgt-joost-van-der-vaart.html
Wat Steven aan flux de bouche ontbreekt, maakt hij meer dan goed door perfect schrijf- en redigeerwerk af te leveren. Hij is een fijne collega. We kunnen goed met elkaar opschieten. Ik was dan ook benieuwd naar zijn boek, dat hier nu in stapels voor ons ligt. Ik voel me vereerd dat ik een van de eerste lezers van Bezorgde Burgers ben. In een paar avonden heb ik het uitgelezen – happend naar adem. Wat een tempo, wat een gebeurtenissen, wat een stijl. En wat een goed taalgebruik. ...
3 mei, 2020 - /blog/3055/ik-heb-geleefd-62-kanker-zij-hannah-elisabeth-kon-het-niet-geloven-altijd-gezond-geleefd.html
Ze zag een wit licht en hoorde mooie muziek. Hannah Elisabeth Walstra Hogeboom (62) was acht jaar toen ze door een kronkel in haar darmen acuut op de operatietafel belandde en een bijna-doodervaring kreeg. 'Ik zweefde boven mezelf', vertelt ze. 'Ik zag mijn eigen lichaam liggen.' Tijdens die ervaring voelde ze vrede en rust. De dood moest wel iets goeds zijn. 'Later heb ik er nog wel eens naar verlangd', bekent ze. Bijna-doodervaring Ma...
12 april, 2020 - /blog/3028/ik-heb-geleefd-59-rene-heeft-al-14-jaar-kanker-het-leven-is-goed-voor-mij-geweest.html
Wat leer je in het leger? Niet opgeven. Nooit opgeven! René Legerstee (66) werkte 36 jaar bij defensie. Die militaire mentaliteit komt hem nu goed van pas. René heeft al veertien jaar prostaatkanker, maar hij dacht er geen seconde aan de handdoek in de ring te gooien. De bekende Assenaar werkte gewoon door. Niet meer bij defensie, daar nam hij in 2009 afscheid, maar als persfotograaf. Na zijn carrière bij de krijgsmacht ging hij met een camera op pad om de kost te verd...