25 maart, 2017 - /blog/1204/boekenbal.html
Terwijl ik daar stond, bovenaan de trap, sprak iemand me aan: ‘Gaat het?’ Anderen gniffelden, zeker toen ik de hik kreeg. Uiteindelijk kwam er een uitgever langs die, alsof ik aan de rand van het dak van een flatgebouw stond, net zo lang op me in begon te praten tot ik een stap achteruit deed. Eenmaal in veiligheid vond ik in dat kleine voorzakje van je spijkerbroek dat je nooit gebruikt twee consumptiemuntjes. Die sloeg ik stuk bij het barretje; de uitgever die ik als dank...
27 maart, 2017 - /blog/1208/een-wonder.html
Ik had die man een maand niet gezien of gesproken en het zag er niet naar uit dat daar ooit nog verandering in ging komen. Ik had hem geblokkeerd voor WhatsApp en sms-verkeer. We moesten elkaar af en toe wel mailen voor praktische zaken. Na lezing verwijderde ik zo’n mail direct. Zelfs zijn naam kon ik niet in mijn buurt verdragen. Ik had aan die twee schatten uitgelegd dat papa en mama nu dus echt ruzie hadden, dat we daarom van de een op de andere dag niets meer met z’n vieren ded...
27 maart, 2017 - /blog/1210/dubbel-geneukt-gestorven-genaaid.html
‘Dus,’ zei Tony, zijn glas volschenkend, ‘als we nou toch met dit lijk opgescheept zitten dan kunnen we net zo goed even naar ’m gaan kijken.’ ‘Naar ’m kijken?’ ‘Ja, naar ’m kijken.’ ‘Durf jij?’ vroeg Bill. ‘Kweenie.’ ‘Knijp je ’m?’ ‘Tuurlijk. Ben hier niet in getraind,’ zei Tony. ‘Vooruit. Jij trekt ’t laken naar achteren,’ zei Bill, ‘maar vul eerst me glas bij. Eerst inschenken, dan ’t laken wegtrekken.’ ‘OkÃ...
28 maart, 2017 - /blog/1216/elke-huidplooi-op-zijn-plek.html
Seb een weekend weg. Liza in bed. Het maakte deze avond tot een avond waarop ouders als zij zich dienden te verheugen. Een avond waarop ze iets leuks konden doen. Ze deed haar keukenschort af, dimde de lichten, en ging op de bank zitten wachten tot ze zijn onzekere voetstappen op de trap hoorde. Ze sloeg haar ene been over het andere en ze zag hoe het zachte licht haar enkels streelde, en ze draaide haar gelaat in precies de juiste hoek, legde elke huidplooi&nbs...
28 maart, 2017 - /blog/1217/was-karolien-berkvens-zu-sagen-hat-7.html
‘Soms denk ik: ik moet een performance organiseren waarin ik mensen uitnodig om in een lege kamer te gaan zitten en uit het raam te kijken. Verder niets. Plotseling ontstaat er dan een gevoel van eenzaamheid waarvoor wij altijd proberen te vluchten. Maar als je blijft zitten en je je eigen eenzaamheid onder ogen komt, dan gebeurt er iets anders, iets heel interessants.’ In Kersenhout en oude gevoelens speelt zo’n kamer een belangrijke rol. Arjeta Filipo probeert&n...
2 april, 2017 - /nieuws/1231/autisme-dag-2017-laat-me-even.html
Bekijk hier een fragment, en de complete uitzending hier . Meer info over Pauwl 'In een soepele stijl en met een bewonderenswaardig gevoel voor empathie beschrijft Harmens hoe een autistische jongen het leven ziet en ondergaat' Trouw 'Harmens schrijft met een lichte, genadige toets. Je leeft mee met Paul zonder in hem een sukkelaar te zien. Tot op zekere hoogte komt dat doordat je steeds meer gaat inzien dat we allemaal wel een klein beetje Paul zijn. We hebb...
3 april, 2017 - /blog/1232/beste-ex.html
Beste ex, jij gaat door met je nieuwe leven en ik ben achtergebleven in het oude. Dat is nu het grote verschil tussen ons. Als de meisjes niet bij jou zijn, drink je ’s avonds een wijntje met je leuke nieuwe huisgenoot, of je stuurt een mailtje naar je leuke nieuwe vlam. Ik woon in een rouwadvertentie. Alles hier ademt jou, ons, en het mislukte gezin. Dat wat stuk is en ik niet heb kunnen repareren. En de waterkoker die jij gelijmd hebt, - omdat ik die door de kamer had gesmeten ...
5 april, 2017 - /blog/1247/bij-de-eerste-inentingen-huilde-samuel-niet-geen-traan-geen-kik.html
Nu we weten wat hem zoal mankeert, beseffen we dat hij eigenlijk de sterkste is van ons vijven. Nooit ziek. Nooit klagen. Nooit vragen of we school bellen omdat hij zich niet lekker voelt, alleen al omdat hij toch niet praat. Geregeld wekt hij ons met gezang, ten teken dat een dag van vrolijkheid is aangebroken. Nooit pijn voelen. Althans, nooit zichtbaar pijn voelen. Bijna nooit dan. Dokter Tsjitske Kleefstra, naamgever van het syndroom waaraan Samuel lijdt (een dna-defect), zegt dat...
6 april, 2017 - /blog/1252/oudtante.html
Aan ons laatste bezoek per N.S. aan A'dam hebben we enkele nare herinneringen overgehouden. Het was in januari: naar de Hermitage en de boottocht door de verlichte grachten. Het was heel slecht weer. Henk (mijn man) viel die dag 3 keer: 1X roltrap af, 1X roltrap op (en dus voor hem af) en 1X bij het uitstappen uit de boot. Onze tas kon ik nog net grijpen voor...
7 april, 2017 - /blog/1253/verjaardagspartijtje.html
Ik wijs op zijn arm: ‘Hoe kan dat nou?’ ‘Ik deed mee aan een brombakwedstrijd.’ Samen met een vriend vormde hij een team. Het onderdeel waarbij zij tijdens het rijden een ballon moesten opblazen met de uitlaatpijp hadden zij al gewonnen. Toen kwam het onderdeel waarbij zij met de bakbrommer over een wipwap zouden rijden. Jobbe zat in de bak. De chauffeur schatte het kantelmoment verkeerd in, hij remde niet op tijd en ze werden gelanceerd. Zo brak Jobbe zijn pols. ...