Zoeken
Nieuws 1069 Blog 1069
Waanzin en tragiek

28 november, 2019 - /blog/2860/waanzin-en-tragiek.html

Op de Grabbeplatz in Düsseldorf, voor de Kunstsammlung K20, stopte er een busje waaruit een paar enthousiaste mannen en vrouwen met speakers en spandoeken tevoorschijn kwamen. Wat de bedoeling hiervan was zou me later pas duidelijk worden. Eerst bezocht ik de tentoonstelling van schilder Edvard Munch die schrijver Karl Ove Knausgård had samengesteld.  Knausgård schreef het boek Zoveel verlangen op zo’n klein oppervlak over zijn rol als curator. Al weken vertelt een vriend elke ...

Schuld

4 december, 2019 - /blog/2863/schuld.html

Tegen elven ’s avonds liep ik door wereldstad Rotterdam, sabbelend op een snuflolly, tegen storm en regen in. Ik was net klaar met lesgeven. Nog twintig minuten lopen naar het treinstation. Tot zover; niets aan de hand. Toen kwam er een app binnen van M. waarin stond dat hij zó’n zin had om mijn taxichauffeur te zijn vanavond, en dat hij dat dus ging doen. Hij zou op Amsterdam Centraal met de auto op me wachten en me dan naar huis rijden. ‘Nou, dat hoeft niet hoor,’ schreef ik teru...

Lebowski blikt terug: 2019 in lijstjes van Lebowski-auteurs

17 december, 2019 - /blog/2874/lebowski-blikt-terug-2019-in-lijstjes-van-lebowski-auteurs.html

Raymond van de Klundert     Top drie nieuwe aankopen 2019: 1. Fietslichtjes 20 à 25 stuks 2. Opladers rond de 10 stuks 3. Adapters 110/220 volt UK/US: stuk of 5 Raymond van de Klundert werkt op dit moment aan een nieuwe roman.    Anneleen Van Offel Drie keer een streven: 1. 'Wanneer ik mijn ogen dicht doe, en ik kijk in mijn binnenste dan kom ik tot de ontdekking dat ik niets ben. Dat is wijsheid. Wanneer ik...

Thessaloniki, een kerstverhaal

19 december, 2019 - /blog/2879/thessaloniki-een-kerstverhaal.html

Het was een paar dagen voor kerst. Het bed waar ik lag stond in een hotelkamer in Kozani, een stadje in Noord-Griekenland in de regio West-Macedonië. Al weken was ik ziek en nu slikte ik dan eindelijk antibiotica. De pillen moest ik driemaal daags innemen en waren roze. Ik deelde de kamer met mijn vader, maar die was er niet overdag. Het was er koud en buiten sneeuwde het.  Uit de kraan kwam geen warm water, wellicht moest je daarvoor bijbetalen. Je niet wassen is niet zo erg als je ...

De herkansing (Nikkie van Lierop)

19 december, 2019 - /blog/2881/de-herkansing-nikkie-van-lierop.html

  ‘Ah, je bent er,’ roept de oude vrouw me vanaf een bankje toe. Ik ken haar niet, maar ze heeft het wel degelijk tegen mij. Ik heb honger en ben op zoek naar een plek om te lunchen. Ik rammel. Tot mijn grote ergernis blijkt elk gezellig ogend restaurant vol te zitten. Ik bevind me in het noorden van Frankrijk. Het is koud en het miezert, mijn humeur is dus niet bepaald vrolijk te noemen. Zelfs de kerstverlichting kan de grauwheid niet verjagen. Ik duw mijn hoofd dieper in de kraa...

Verval

2 januari, 2020 - /blog/2886/verval.html

Het hotel in Parijs was, net als de stad, grotendeels verlaten. In het hotel werd geen kerst gevierd, iets dat tot vreugde stemde: het leven ging er door. Sterke vriendelijke jongens, vermoedelijk moslims, werkten dag en nacht aan het renoveren van de lobby. Enkel een nierdialyse-apparaat dat alle dagen op een tafel in die lobby lag, herinnerde aan menselijk verval.  Op een ochtend stonden mijn geliefde en ik voor de Notre Dame. We voelde ons al snel ramptoeristen. Tot overmaat van ra...

Ik heb geleefd #47: Soms heeft Thea het gevoel dat ze erop aangekeken wordt dat ze nog leeft

6 januari, 2020 - /blog/2888/ik-heb-geleefd-47-soms-heeft-thea-het-gevoel-dat-ze-erop-aangekeken-wordt-dat-ze-nog-leeft.html

Begraven of cremeren? Dat was het onderwerp van gesprek op sinterklaasavond. Thea Plus (54) zat met haar man, vier kinderen en een pleegdochter aan tafel in Hoogeveen te gourmetten. ‘Ik betrek mijn kinderen overal bij,’ zegt ze. Allemaal hebben ze een stoornis in het autistisch spectrum – de een wat meer dan de ander. Eerlijk en duidelijk zijn, dat is de beste manier om daarmee om te gaan, heeft Thea ervaren. ‘Ik herinner me het jaar dat we mijn jongste zoon verteld...

Thuis

10 januari, 2020 - /blog/2897/thuis.html

Er staat een dik kerstboompje in mijn kamer, er ligt sinds kort een vloerkleed op de bamboevloer en er staat nu ook een dressoirkast met daarop een tv. ‘Mama, we zijn net een échte familie!’ Mijn veertienjarige dochter glimt als onze nieuwe kerstballen. Nog meer eigenlijk. Nu ik erover nadenk. ‘Hoezo nét een echte familie?’ ‘We hebben nu zelfs een kastje met een tv erop! Dat heb ik áltijd gewild!’ Ze zucht diep. Alsof met de komst van de dressoirkast haar grootste wens in v...

Incasseren

10 januari, 2020 - /blog/2898/incasseren.html

Op oudjaarsavond zie ik mijn kinderen dus niet! Ik hou er helemaal niet van mijn kinderen niet te zien met oud en nieuw. Ze horen bij mij te zijn als 2019 overgaat in 2020. Daar valt niet over te twisten. Dat ís gewoon zo. Maar dat is zo gewoon niet. Als je gescheiden bent, verdeel je je kinderen eerlijk over de feestdagen.  Zo gaan die dingen nu eenmaal. Daar hou ik dus ook helemáál niet van. Alles verandert. Dat zal wel. Maar ze waren tot nu toe altijd bij mij met oud en nieuw. Da...

Pop en literatuur (83): Jack Bruce en Malcolm Lowry

14 januari, 2020 - /blog/2903/pop-en-literatuur-83-jack-bruce-en-malcolm-lowry.html

    Er zijn boeken die beroemd zijn vanwege hun openingszin. Neem de Max Havelaar . Of De uitvreter . Titaantjes . De Avonden . Nooit meer slapen . Er zijn er ook (al zijn ze zeldzamer) die vooral bijblijven vanwege hun slotzin. Under the Volcano , de klassieker van Malcolm Lowry uit 1947 is er zo een: Somebody threw a dead dog after him down the ravine. Wat een einde. Het enige wat je aan kunt merken op zo’n slot is dat het onvermijdelijk de rest...

« 1 ... 83 84 85 ... 107 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: