Zoeken
Voorpublicatie 'In de buik van de wolf' van James Worthy

24 september, 2019 - /blog/2783/voorpublicatie-in-de-buik-van-de-wolf-van-james-worthy.html

MAN IN NOOD Op de ochtend dat ik naar Groningen vertrok, zat mijn vrouw aan de keukentafel. Ze had net gedoucht, een handdoek om haar hoofd gewikkeld. Ik zag in haar ogen dat ze boos op me was, en verdrietig, maar te boos om te huilen.     ‘Ik wil alleen dat je terugkomt als je echt bent veranderd. Begrijp je dat? Beloof me dat je wegblijft als je nog bent wat je nu bent. Ik kan bijna niet meer naar je kijken. Ik weet verdomme niet eens meer hoe je lach klinkt. Wat ...


Punt - Eerste hoofdstuk

30 juni, 2017 - /blog/1426/punt-eerste-hoofdstuk.html

'Herten komen ’s morgens vroeg tot aan het terras en kijken naar binnen, of naar hun weerspiegeling in de schuifpui. Achter de opengeslagen luiken hangen vleermuizen, kleine harige bolletjes, verraden door de keuteltjes op de grond. Gisteren liepen er zwijnen door de tuin, twee volwassenen gevolgd door drie kleintjes. Het is nog geen mensenplek, maar een stuk steen met hout. Vochtige hoeken, kieren, beschutting, wat groen eromheen om aan te knagen. Adem in, hou de lucht vast, en adem zes s...


De reflectieziekte

18 januari, 2017 - /blog/1028/de-reflectieziekte.html

Welnu, dat Facebook een virtuele wereld creëert die ver verwijderd is van onze alledaagse werkelijkheid, was geen nieuws. Ook niet dat er binnen Facebook (zoals overal op het internet) talloze verzonnen berichten als nieuwsfeiten de ronde doen. Het echte probleem bleek echter de zogeheten filter bubble : de algoritmen van Facebook zorgen ervoor dat mensen vooral berichten te zien krijgen die stroken met hun voorkeuren en gebaseerd zijn op hun eigen internetgedrag. Facebook maakt geen selectie...


Twee gedichten

12 maart, 2016 - /blog/433/twee-gedichten.html

als we allemaal maar een beetje gaan improviseren zijn we straks iedereen kwijt dat is vervelend als er iets te vieren valt maar ook onder ’n minder prospectvol gesternte dus Leonard mijd de aanblik van de dijen van de jeneverschenkster met de bolle kop erop ga naar huis waar geen blaffer op je wacht dat is kracht dat je de leegte omhelst de holte tongt en door het grote gat wordt bereden ontkleed danst lang geleden je zei dat je op de hoek van de straat wilde wo...


Communiceren met Samuel: dagindeling in pictogrammen

10 mei, 2017 - /blog/1332/communiceren-met-samuel-dagindeling-in-pictogrammen.html

Communiceren met Samuel is lastig. Hij praat niet. Gebarentaal? Zijn we weleens mee begonnen toen hij heel jong was, maar we wisten niet hoe ver zijn potentiële praatjes reikten en we misten geduld. Zijn allesomvattende gebaar is 'klaar', met twee armen breeduit zwaaiend. Nogal dwingend. Verder: als hij met zijn wijsvinger op de handpalm tikt, weet Bernique dat ze wordt geacht mee te zingen. Alleen zij. Mij zegt het niets. Zowel bij de dagbesteding als thuis hangt sinds een paar j...


Lees een fragment uit 'Het verbrande huis' van Bodil de la Parra

17 juni, 2020 - /blog/3096/lees-een-fragment-uit-het-verbrande-huis-van-bodil-de-la-parra.html

Witte pier 1974 Op mijn tiende verjaardag mag ik tien kinderen uitnodigen. Ik heb een selectie gemaakt van vriendjes en vriendinnetjes, de leukste kinderen zijn overgebleven. Tot nu toe had ik mijn verjaardagen thuis gevierd en gingen we zaklopen, aardappels stempelen of, heel avontuurlijk, een speurtocht houden in de buurt, maar dit jaar is het tijd voor iets unieks. Mijn vader heeft bedacht om naar Schiphol te gaan en daar de vliegtuigen te bekijken. Het komt daarbij goed uit ...


Ik heb geleefd #37. Ongeneeslijk zieke Joanne verruilde Rotterdam voor droomhuis in de Achterhoek

30 september, 2019 - /blog/2788/ik-heb-geleefd-37-ongeneeslijk-zieke-joanne-verruilde-rotterdam-voor-droomhuis-in-de-achterhoek.html

Hun hele leven droomden ze ervan ooit nog eens buitenaf te wonen. Op een stille plek waar het ’s nachts zo donker is dat je alle sterren aan de hemel kunt zien. Toen Joanne ziek werd, dacht partner Carolien dat het er niet meer van zou komen. Wie gaat er nou verhuizen in zijn laatste levensfase? Tot ze op een middag voor deze boerderij diep in de Achterhoek stonden. ‘We wisten allebei: dit is het.’   Diagnose ‘uitbehandeld’  Anderhalf jaar later drinken ze the...


Vrij

26 mei, 2020 - /blog/3078/vrij.html

  De zon schijnt, ik skeeler langs een kanaal, langs bermen vol klaprozen en luister daarbij naar allerlei podcasts. Mijn kinderen zijn voor vijf nachten naar hun vader vertrokken. M en ik hebben deze maand helemaal geen contact. De dagen lijken langer dan ooit. ‘Máák er gewoon wat van met jezelf!’ zegt een psychologe die te gast is bij het radioprogramma dat ik beluister. ‘Dát is wat ons uiteindelijk in het leven te doen staat. Er gewoon met jezelf iets van mak...


Een joodse voorgrond

5 mei, 2020 - /blog/3057/een-joodse-voorgrond.html

  Op mijn dertigste verjaardag zat ik in Auschwitz. Daar zat ik niet zoals mijn oom Nathan - die eigenlijk een oom van mijn vader is, maar ook mijn broertje en ik hebben hem altijd oom genoemd. Oom Nathan was het enige familielid dat levend terugkeerde uit een concentratiekamp en de rest van zijn leven vierde hij dat als een overwinning. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit een dag níet permanent over de oorlog praatte. Een van mijn vroegste herinneringen: met z’n tweeën stonden...


Een mantel met een bontkraag (Fragment: Ongemakkelijke mensen)

24 augustus, 2017 - /blog/1521/een-mantel-met-een-bontkraag-fragment-ongemakkelijke-mensen.html

Een mantel met een bontkraag ‘Gij krijgt van mij een nieuwe mantel,’ bepaalt opa als hij oma’s pijnlijke grimassen ziet.     ‘Maar ik heb al een mantel,’ zegt oma. ‘Ik hoef geen andere.’     ‘Gij krijgt van mij een nieuwe mantel, punt uit.’     ‘Laat haar toch met rust,’ zegt mijn vader, maar hij moet z’n moel haauwen en zich er niet mee bemoeien.     Er valt niet aan te torne...


« 1 ... 7 8 9 ... 16 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: