28 augustus, 2020 - /blog/3148/voorpublicatie-te-dom-voor-de-duivel-inclusief-een-sfeervolle-playlist.html
De playlist vind je hier (meezingen mag). 22 ’s Nachts komen de ratten uit de riolen gekropen en dan troepen ze samen in café Scheldelicht op de hoek. Geen van de ratten is groter, kleiner, meer of minder waard dan de andere, en allemaal komen ze hier na hun werk feesten en zuipen tot ze er letterlijk bij neervallen. Er zijn pooiers en hoeren, zeelui, nachtbrakers, gangsters en alles daartussenin. Het was daar dat Anna Wilma ontmoette. Toen ze nog m...
24 november, 2020 - /blog/3209/blootleggen-7-zo-n-fysiek-beroep.html
Ik keek de nieuwe documentaire van Judith de Leeuw en ervoer die als één groot feest der herkenning, al is feest in dit verband misschien een raar woord. De Leeuw trok een jaar op met Ruut Weissman, de voormalig artistiek leider van de Amsterdamse Toneelschool & Kleinkunstacademie die een paar jaar geleden erkende dat hij als dertiger tot driemaal toe een verhouding had met een van zijn studentes. Nu, in deze documentaire, zegt hij hardop dat hij vanuit een machtsp...
2 september, 2019 - /blog/2760/ik-heb-geleefd-33-artsen-weten-niet-wat-hem-mankeert-maar-paul-71-verwacht-dat-hij-dit-jaar-sterft.html
Hij wil uitgestrooid worden in de duinen. Zeeland werd zijn thuis. Achttien jaar geleden kocht de Brabantse fietsenmaker Paul van Asten (71) een vakantiehuisje in Zuidzande. Het idee was om daar later permanent te gaan wonen. Dat gebeurde al na drie jaar, toen hij zijn zaak goed kon verkopen. ,,In Tilburg leef je tussen zon en stenen. Als je hier omhoog kijkt, zie je alleen maar lucht.’’ Zelfgetimmerd vakantiehuis Vanaf de veranda groet Paul twee senioren die door zijn di...
12 juli, 2018 - /blog/2173/waarschuwing.html
Ik was totaal vergeten hoe ze eruitzag, tót ik haar stem hoorde in het trappengat. We begroetten elkaar en vervolgens zei ze dat ze Bontebrug voor de helft had gelezen. ‘Ik ben nog best een eind gekomen, maar ik werd melig van al die seks. Je zult er wel niet veel van verkocht hebben.’ Verontwaardigder dan ik wilde zei ik: ‘Nou, dat valt wel mee.’ En toen wat milder: ‘Maar, ik had eerlijk gezegd gedacht dat jij de seks wel aan zou kunnen…’ Waar ik dat op baseerde, w...
11 maart, 2019 - /blog/2520/berichten-uit-de-biotoop-spoorbaan.html
* Ik struikel over een lange geel met blauwe slurf van pluche. Knuffel of tochtstopper? Ik kijk beter en herken er een NS-trein in. Wat een spuuglelijk ding! Op de enige stoel, een fauteuil, die er nog staat, ligt een stapel papieren. Ik raap ze bij elkaar en zoek een lege plek op het bureau. Overal om me heen staan verhuisdozen. De vloer ligt bezaaid met hopen spullen. De Conducteur is lang, heeft donkere krulletjes en komt rustig en vriendelijk over. Morgen vertrekt hij uit De ...
30 mei, 2017 - /blog/1374/tokyo-expatwife-4-de-japanse-wc.html
DE JAPANSE WC Japanse wc’s zijn vaak verwarmd, waar je ook gaat brandschoon, en veelal voorzien van een geluidseffect om je eigen geluiden te maskeren. Soms is dat het oneindig uitgerekte geluid van een doorspoelende toilet, en soms een deuntje, maar ik heb me ook weleens naast een stromend beekje onder een ruisend bladerdak gewaand. Er wordt niet lichtzinnig gedaan over het voorkomen van schaamte. In ons huis is één verwarmde toilet. Ik wuifde het idee van een verwarmde wc-bri...
25 oktober, 2017 - /blog/1676/wat-een-heerlijk-ongecompliceerd-ventje-is-hij-toch.html
Samuel heeft geen woorden. Hij heeft geen woorden nodig. Minuutje genieten. Ik kijk naar het filmpje in de kleedkamer van Terrasvogels, vlak na onze zaterdagse wedstrijd, waarin ik een nogal puberaal verbaal ruzietje heb uitgevochten met onze spits. Geestdodende drift. De aanvoerder vraagt zich tijdens de rust af waarom mannen van rond de 50 zo doen. Ja, dat vraag ik me ook af, net zoals ik me een dag later afvraag waarom Max Verstappen een jurylid in de Formule I in zijn emotie een mongool noe...
5 september, 2016 - /blog/787/het-model-voorpublicatie-bontebrug.html
Op dit tijdstip lijkt de dag nog onbedorven. Alles is fris en schoon. In alle vroegte fiets ik naar de Rietveld. Ter hoogte van het Vondelpark word ik ingehaald door een meisje op een te grote omafiets. Haar voeten raken maar net de pedalen en uit alle macht duwt ze zich vooruit. Als we moeten stoppen voor de stoplichten zie ik het: haar broek, sokken, schoenen, petje en fi ets zijn van exact dezelfde kleur blauw. Ultramarijn. Een lichtgevend engeltje op een fiets. Zou ze zich er bewust van zij...
18 mei, 2018 - /blog/2091/schrijftips-van-sabine-schittering-van-margaret-mazzantini.html
Wat: “Schittering” van Margaret Mazzantini. Oorspronkelijke titel: “Splendore”. Waarom: Ik heb “Schittering” voor mijn verjaardag gekregen van iemand die dit een prachtig boek vindt. Hoe: Als ik eens zintuigelijk wil schrijven en veel metaforen wil gebruiken, kan ik dit boek als voorbeeld nemen. Opmerkelijk is dat “Schittering” door een vrouw is geschreven. Het verhaal gaat over twee jongens (later mannen), Guido en Costantino, die zich tot elkaa...
12 mei, 2020 - /blog/3063/lees-hier-ze-ligt-hier-niet-het-winnende-verhaal-van-writenow-2020-nijmegen-door-jared-meijer.html
Het volledige juryrapport en meer informatie over deze en andere winnaars van de Nijmeegse voorronde vind je hier. * Ik droeg al jaren schoenen die drie maten te groot waren in de lengte, omdat ik korte maar ongewoon brede voeten had. De lege ruimte in de voorkant van mijn schoenen merkte ik pas echt op toen mijn maat opnieuw gemeten werd, omdat ik wandelschoenen ging kopen. De man pakte een paar vrouwenschoenen van de muur en zei: ‘Pas deze eens.’ ‘Had je dat ...