5 september, 2016 - /blog/787/het-model-voorpublicatie-bontebrug.html
Op dit tijdstip lijkt de dag nog onbedorven. Alles is fris en schoon. In alle vroegte fiets ik naar de Rietveld. Ter hoogte van het Vondelpark word ik ingehaald door een meisje op een te grote omafiets. Haar voeten raken maar net de pedalen en uit alle macht duwt ze zich vooruit. Als we moeten stoppen voor de stoplichten zie ik het: haar broek, sokken, schoenen, petje en fi ets zijn van exact dezelfde kleur blauw. Ultramarijn. Een lichtgevend engeltje op een fiets. Zou ze zich er bewust van zij...
20 maart, 2016 - /blog/447/nog-om-luid-op-te-lezen.html
Toen ruimtewezens hier landden en ons vroegen of we nog een interessante planeet in het universum kenden. We zeiden van niet, we legden uit dat we nog nogal op onszelf gefocust waren de afgelopen 20.000 jaar. Vonden ze stom. Zeiden ze niet letterlijk, maar dat kon je wel aflezen op hun groene gezichten. En die tentakels stonden ook duidelijk ironisch halfstok op hun kop. We probeerden hen dan maar te paaien met een pittoreske internationale rondleiding. Om te bewijzen dat de aarde ...
3 juli, 2018 - /blog/2160/jong-en-s-c-h-r-i-j-v-e-n-d-door-gina-hay.html
* Het is een eigenaardig gedoe, dat schrijven. Ik ben altijd een lezer geweest. Maar toen ik na tien jaar leven voor het eerst een Engels boek las, klikte er iets. Niet zomaar wat, maar alles. Ik verslond boeken, las op mijn tiende Oscar Wilde en Shakespeare (zonder er al te veel van te begrijpen), op mijn twaalfde sciencefiction zoals die van Orson Scott Card en Phillip K. Dick, richting mijn vijftiende absurdistische boeken, vooral werk van Haruki Murakami en Kurt Vonnegut. Inmiddel...
6 mei, 2020 - /blog/3061/gelukkig-anne-giesen.html
Terwijl de hele wereld ziek wordt, experimenteer ik met medicatie. Beter worden is al meer dan een jaar het eerste item op mijn to-do list. Dat het allemaal niet zo snel gaat als gehoopt, betekent niet dat ik moet stoppen met proberen. Het is een rare periode om klinisch ongelukkig te zijn. De hele wereld komt tot stilstand. Voor mij verandert er weinig. De inhoud van de angsten, misschien, maar niet hun aanwezigheid. Sterker nog: op sommige fronten wordt het makkelijker....
6 november, 2017 - /blog/1709/vierenveertig-jaar-en-s-nachts-je-moeder-bellen.html
Na een heerlijke zondag met de meisjes waarin alles vanzelf leek te gaan, lag ik voor het eerst sinds tijden volkomen ontspannen in bed. Het woord ‘genieten’ neem ik niet graag in de mond, maar ik had die dag werkelijk genoten. Van alle kleine dingen nog wel. Ik had geluk gevoeld. Maar daar in bed voelde ik ineens ook de pijn. Die bleek ondraaglijk. Ik lag met mijn neus in het kussen. Mijn hart ging tekeer. Weldra zou ik stikken omdat ik mijn hoofd niet meer naar links of rechts kon dr...
8 juli, 2020 - /blog/3115/kracht.html
De circuit-oefening met de bal van acht kilo lukte niet. ‘Je staat erbij als een plumpudding,’ zei de trainster. ‘Ben jij nooit boos ofzo?’ ‘Heus wel.’ ‘Maak je kwaad op iemand,’ zei ze. ‘Dan gaat het beter.’ Ik maakte me kwaad op iemand. Maar toch kwam die bal van acht kilo niet boven mijn hoofd uit. ‘Je hangt ook helemaal scheef.’ De trainster deed voor hoe ik erbij stond. Dat zag eruit als sl...
14 april, 2016 - /blog/500/de-meisjes-proloog.html
Het eerste wat me opviel was hun lange, ongekamde haar. Daarna hun sieraden die fonkelden in de zon. De drie meisjes waren te ver weg om hun gezichten duidelijk te kunnen zien, maar dat maakte niet uit: ik wist zo ook wel dat ze anders waren dan de rest van de mensen in het park. Gezinnen die ongedurig in de rij stonden te wachten op worstjes en hamburgers van de grill. Vrouwen in geruite blouses die tegen hun vriendjes aanhingen, kinderen die eucalyptusknoppen gooiden naar de verwilderd ogende...
20 maart, 2018 - /blog/1991/pop-en-literatuur-3-sinead-o-connor-en-w-b-yeats.html
Wie een nummer schrijft met de titel ‘Troy’ ontketent onvermijdelijk een lawine aan intertekstuele resonanties, die strekt van Homerus tot Brad Pitt en van Vergilius tot Luv’. Toch sluit het nummer van Sinéad O’Connor uit 1987 niet rechtstreeks aan bij die literaire traditie. Wel citeert ze uit een gedicht van William Butler Yeats uit 1910: ‘No Second Troy’. Sinéad O'Connor - Troy I'll remember it And Dublin in a rainsto...
24 juni, 2020 - /blog/3102/huilen.html
De tienjarige en ik fietsten in de vroege ochtend naar school. Ze schampte met haar wiel een stoeprand, haar stuur slingerde daarbij vervaarlijk, ze viel bijna, maar wist uiteindelijk toch haar evenwicht te bewaren. ‘Goed gedaan!’ zei ik. Naast me klonk alleen een afgemeten ‘hm’. Het was benauwd weer. Een donker wolkendek hing boven ons. Een donderwolkje fietste aan mijn zijde. Twee handen om het stuur geklemd. ‘Je bent natuurlijk geschrok...
18 januari, 2019 - /blog/2422/amphitrite.html
Op het KNSM-eiland staat ‘Amphitrite’, een ambitieuze beeldengroep met fonteinen zoals je die weinig ziet in Amsterdam, maar eerder zou verwachten in Rome. Een klassieke schoonheid, geen moeilijke abstracties of dubbele gelaagdheid. Gewoon een ouderwetse voorstelling uit de Griekse mythologie, ambachtelijk geboetseerd en in brons gegoten. Als het leven ingewikkeld is, kan je beter zelf niet ook moeilijk gaan doen. Mijn fiets valt om door de wind als ik voor het beeld sta. Ik bedenk me ...