15 oktober, 2019 - /blog/2817/pop-en-literatuur-76-the-herd-en-vergilius.html
Iedere zichzelf respecterende muziekliefhebber kent de film High Fidelity (2000); het verhaal van Rob Gordon, eigenaar van een platenzaak, die verlaten wordt door zijn vriendin Laura. Ten prooi aan liefdesverdriet, een midlifecrisis, zorgen om zijn – slechts matig succesvolle – platenzaak en omringd door twee collega’s die even muziekverslaafd zijn als hijzelf en die de hele dag door de meest uiteenlopende top-vijf-rijtjes én obscure mixtapes samenstel...
4 juni, 2018 - /blog/2112/ik-kocht-een-huis-twee-broccoli-s-een-rol-vuilniszakken-en-een-fles-witte-wijn.html
Het meeste van wat de mevrouw opdreunde, kon ik helemaal niet volgen. Mijn makelaar zat naast me en scrolde af en toe op zijn telefoon. Ik had gedacht dat het koopcontract één A-4 zou beslaan, misschien twee, maar het waren er zeventien en het stond boordevol bijzondere bepalingen, kwalitatieve verplichtingen, ook werd er gerept over het ketting- en boetebeding. Ik kreeg het allengs warmer en warmer in dat zijkamertje. Ella Geurts koopt nu een huis, dacht ik en ze begrijpt er, als e...
6 maart, 2017 - /blog/1153/waarom-bezorgde-burgers-vijf-ballen-van-het-nrc-krijgt-joost-van-der-vaart.html
Wat Steven aan flux de bouche ontbreekt, maakt hij meer dan goed door perfect schrijf- en redigeerwerk af te leveren. Hij is een fijne collega. We kunnen goed met elkaar opschieten. Ik was dan ook benieuwd naar zijn boek, dat hier nu in stapels voor ons ligt. Ik voel me vereerd dat ik een van de eerste lezers van Bezorgde Burgers ben. In een paar avonden heb ik het uitgelezen – happend naar adem. Wat een tempo, wat een gebeurtenissen, wat een stijl. En wat een goed taalgebruik. ...
20 juni, 2016 - /blog/641/panini.html
Het was 1990. Ik was elf jaar. In Italië werden de wereldkampioenschappen voetbal gehouden. Nederland had de Europese titel op zak en was favoriet. Mijn zakgeld ging op aan voetbalplaatjes. In plaats van zakgeld kreeg ik elke week een paar pakjes met – hopelijk – nieuwe namen en nieuwe gezichten. Ik leerde de spelers uit Kameroen kennen, proefde voorzichtig de vreemde namen. Ik telde de Mubarakken in de selectie van de Verenigde Arabische Emiraten, vergeleek de matjes van de vers...
29 juli, 2019 - /blog/2738/berichten-uit-de-biotoop-dozen.html
Op ‘De Biotop(p)ers’, de besloten Facebookpagina van De Biotoop, is een foto gepost van een bouwsel bestaand uit dozen. Er staat bij: Iemand behoefte aan achtendertig verhuisdozen? Ik reageer als eerste en mag de dozen komen ophalen. Eindelijk zal ik onze berging netjes kunnen opruimen, de meeste spullen staan daarin langs de wanden opgestapeld in big shoppers en zijn zo in elkaar gedrukt dat je er op z’n positiefst een modern kunstwerk in kunt zien als variant op de Engelse stapelmuu...
18 augustus, 2017 - /blog/1515/axe-apollo.html
‘Ik heb u even gegoogeld. Ik zie dat u schrijver bent.’ ‘Dat was ik tot voor kort. Toen kwam de Axe Apollo in mijn leven en sindsdien ben ik dus het middelpunt van het universum.’ ‘Ha, u verwijst waarschijnlijk naar uw roman God is klein geschapen . God, universum…’ ‘Stop met mij te googelen, David, da’s te veel Tim Foncke in één telefoongesprek. Ben jij woonachtig in het universum, David?’ ‘Ik woon in Zonhoven.’ ‘Ha, Zonhoven… de koningin der universums...
5 juli, 2018 - /blog/2166/berichten-uit-de-biotoop-vogelen.html
Ik kan me voorstellen dat deze mensen genoeg hebben aan elkaar. Binnen De Biotoop vormen ze een aparte, nogal gesloten gemeenschap. Ze bewonen het alleroudste – en sfeervolste – gebouw uit 1950, de mysterieuze Vleugel E die niet vrij toegankelijk is voor de andere Biotoopbewoners. We dineren in de bijzonder mooie binnentuin waarin de nakomelingen van de stekelbaarsjes die er ooit werden bestudeerd nog in de betonnen kweekbakken rondzwemmen. Speciaal voor mij is er vegetarisch gekookt. I...
8 juni, 2018 - /blog/2120/berichten-uit-de-biotoop-zweven.html
De therapeute staat aan het voeteneind, haar handen liggen op mijn enkels. Haar ogen zijn gesloten en ze ademt af en toe diep uit. Dit is geen traditionele massage, heb ik wel door. Het raam is open, ik hoor vogels. Een vlieg botst af en toe binnen tegen het glas. Ik denk aan de Eftelingplaten die ik vroeger had, met de sprookjes waar ik zo graag naar luisterde. Wanneer het verhaal zich afspeelde in het bos hoorde je de vogels net zo uitbundig fluiten als nu. Ook ik heb nu mijn ogen dichtgeda...
2 mei, 2019 - /blog/2607/wettig-en-overtuigend-bewezen-11-zo-kwaad-dat-hij-de-moestuin-van-de-buren-doodspoot.html
51 kilo bonen, 75 kilo aardappelen, 100 kilo prei en nog wat kilo’s bieten. Dat had het bejaarde echtpaar kunnen oogsten als buurman D. (77) hun moestuin niet had besproeid met gif. Ze deden aangifte van vernieling én vergiftiging. De potentiële oogst vertegenwoordigt een waarde van 303 euro, aldus een groenteboer die voor deze strafzaak geconsulteerd werd. Nu is het aan de rechtbank in Rotterdam om een oordeel te vellen over deze uit de hand gelopen burenruzie. “Het lijkt wel e...
5 september, 2016 - /blog/787/het-model-voorpublicatie-bontebrug.html
Op dit tijdstip lijkt de dag nog onbedorven. Alles is fris en schoon. In alle vroegte fiets ik naar de Rietveld. Ter hoogte van het Vondelpark word ik ingehaald door een meisje op een te grote omafiets. Haar voeten raken maar net de pedalen en uit alle macht duwt ze zich vooruit. Als we moeten stoppen voor de stoplichten zie ik het: haar broek, sokken, schoenen, petje en fi ets zijn van exact dezelfde kleur blauw. Ultramarijn. Een lichtgevend engeltje op een fiets. Zou ze zich er bewust van zij...