Zoeken
Nieuws 198 Blog 198
Ik heb geleefd #29. Petra (59) kreeg 17 maanden geleden te horen dat ze nog maar 16 maanden heeft

18 juni, 2019 - /blog/2684/ik-heb-geleefd-29-petra-59-kreeg-17-maanden-geleden-te-horen-dat-ze-nog-maar-16-maanden-heeft.html

Haar man is nog even naar de winkel om koekjes te kopen, zegt Petra Trumpi (59) als ze in de keuken koffiezet. Hij doet tegenwoordig de boodschappen. “Mike verdient een lintje,” zegt ze. “Hij zou de sterren nog voor me uit de hemel plukken als dat kon.” Vijf minuten later komt hij binnen met stroopwafels. Strijkt met zijn hand kort over haar bovenarm. “Is het gelukt met de koffie? Heb je verteld hoe het allemaal begon?”   Briefje Hoe het allemaal begon: op oudja...

Een dag onderzoeken in Nijmegen: eng en fascinerend tegelijk

15 november, 2017 - /blog/1730/een-dag-onderzoeken-in-nijmegen-eng-en-fascinerend-tegelijk.html

Het is bijna aan het eind van een dag onderzoek in het RadboudUMC in Nijmegen. Samuel is er sowieso een beetje klaar mee, zijn ogen vallen dicht. Dokter Tjitske Kleefstra, naamgever van zijn syndroom, heeft eerder die week gesproken op een congres in Rome en is nu de spil van een keur aan onderzoeken, door een regiment aan artsen en therapeuten. We praten over het eventueel afbouwen van de dosering depakine tegen epilepsie, maar dan neemt de kans op onaangepast gedrag toe, doordat dat medicijn ...

Deskundigen over de dood #2: Geestelijk verzorger Annemieke Kuin: ‘Sterven is eenzaam, niemand weet hoe het voelt’

3 augustus, 2020 - /blog/3133/deskundigen-over-de-dood-2-geestelijk-verzorger-annemieke-kuin-sterven-is-eenzaam-niemand-weet-hoe-het-voelt.html

  De dood, daar leven we een leven lang naartoe. Wie ongeneeslijk ziek is, telt soms de maanden, de weken, de dagen. De pechvogel die op een toevallige dinsdagochtend onder de bus loopt, blijft het aftellen bespaard. Alle mannen en vrouwen die ik voor deze krant sprak over hun aangekondigde dood, hoopten - ondanks hun vaak belabberde gezondheid - dat ze toch ‘goed’ zouden sterven. Maar wat is goed? Waar voor de één euthanasie een uitkomst lijkt, klampt de ander zich vast aa...

Voorpublicatie uit 'Najib, de biografie' (door Marcel Langedijk)

25 mei, 2020 - /blog/3076/voorpublicatie-uit-najib-de-biografie-door-marcel-langedijk.html

*  Redouan Amhali stuurt de zwarte Porsche Panamera van zijn grote broer Najib soeverein de A2 naar Rotterdam op. Hij houdt van rijden, de jongste van de vier Amhali-broers. In deze wagen, maar ook in zijn eigen auto, een Peugeootje. Rijden is voor veel mensen de ultieme vrijheid, helemaal voor iemand die jarenlang in de bak heeft gezeten. Het is iets voor drieën ’s middags. De eerste files kondigen zich al aan op de boordcomputer van de luxewagen, die vaagjes naar nicotine...

Alleen zichtbaar voor wie het weet zijn (Anneleen Van Offel)

30 oktober, 2019 - /blog/2831/alleen-zichtbaar-voor-wie-het-weet-zijn-anneleen-van-offel.html

Met onze camouflagekledij van sneldrogende broeken, rugzakken en mosgroene tent vallen we natuurlijk op in de Europese steden. We zien onszelf door andere ogen: twee rugzaktoeristen, Interrailers , lekker op vakantie. Maar tussen ons weven wij een verhaal, onzichtbaar onder onze vermomming. Wij trouwen door twee maanden de tijd te nemen voor elkaar. Soms wil ik aan iedereen die we tegenkomen vertellen over ons plan, wij zijn niet wie we lijken, wij zijn anders , maar in dat verlangen zijn we ...

Alles is mogelijk als de kinderen weg zijn

9 april, 2018 - /blog/2025/alles-is-mogelijk-als-de-kinderen-weg-zijn.html

Ik open mijn slaapkamergordijnen en zwaai naar de overbuurvrouw met haar bakfiets vol kinderen en rugzakken gevuld met broodtrommels, bekers en fruit. Ik zie voor me hoe ze die trommels vanochtend nog snel heeft moeten reinigen, de korsten van de vorige dag eruit, weg met de chocopasta en de pindakaas die kleefde aan de randen. (Nu zit het verdorie aan de mouw van haar blouse).  En dan de muffe lucht uit die vermolmde plastic bekers. Ze heeft de kinderen komkommer in zilverfolie meege...

Jonah Falke loopt stage (7): tussen de natuurkoeien

29 augustus, 2019 - /blog/2758/jonah-falke-loopt-stage-7-tussen-de-natuurkoeien.html

Dit artikel verscheen eerder  in De Gelderlander , foto: Peter van Tuijl Op krukken komt boer Jos Bolk aanhoppen. Toch loopt hij veel harder dan een gewoon mens. Zijn werkhanden en erf zijn smoezelig, maar de beesten in de stal zijn zichtbaar gelukkig en schoon. Jos zegt dat deze koeien nooit een vreugdesprongetje maken in de lente. ,,Ze zien iedere dag het daglicht dus of het voorjaar begint, dat maakt ze niet uit.” Tijdens een stage voor de landbouwschool in Frankrijk ...

Ik heb geleefd #70: Willem (72) wil niet in een kist: ‘Zonde van het hout’

6 juli, 2020 - /blog/3111/ik-heb-geleefd-70-willem-72-wil-niet-in-een-kist-zonde-van-het-hout.html

  Houtman was het type kroegbaas dat met een theedoek over de schouder achter de toog stond en zich mengde in het gesprek. Hij was altijd zelf in de zaak. Lag hij om vier uur ’s nachts in bed, dan stond hij drie uur later weer op om de hond uit te laten. 'In mijn café Soif kwam heel cultureel Zeeland', vertelt hij. 'Schrijvers, kunstenaars. Maar ook wethouders, en vissersjongens die na een week op vrijdagmiddag weer aan land kwamen.' Ruim vijftien jaar had Willem zijn café in...

This is not what tourists want to see (Anneleen Van Offel)

16 oktober, 2019 - /blog/2818/this-is-not-what-tourists-want-to-see-anneleen-van-offel.html

‘No no no no no no no’, zegt de vrouw achter de balie. ‘This is the real Belgrado’. Ze schuift de kaart die ze op de toeristische dienst uitdelen nog een paar centimeter naar mijn kant, tikt met haar roodgelakte nagel op het vereenvoudigde stadsplan waarop historische gebouwen als blokkendozen zijn uitvergroot en elke buurt een ander kleurtje heeft gekregen (rood, blauw, groen). Het lijkt de kaart van een pretpark, de populairste attracties springen eruit.     Maar...

Tegen tweehonderd per uur op weg naar rust (Anneleen Van Offel)

9 oktober, 2019 - /blog/2805/tegen-tweehonderd-per-uur-op-weg-naar-rust-anneleen-van-offel.html

Op de eerste dag van onze treinreis door Europa zeg ik tegen mijn lief dat ik nog nooit zoveel heb nagedacht over scheiden als sinds we verloofd zijn. De komende twee maanden zullen we trouwen, niet in een kerk of met een groot feest, maar door tijd te hebben voor elkaar. We zitten natgeregend en verkleumd in een souterrain in Kopenhagen, in een koffiebar die heel erg zijn best doet om eruit te zien als een hippe koffiebar en daar matig in slaagt.     ‘Ik bedoel,’ zeg ...

« 1 ... 6 7 8 ... 20 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: