21 maart, 2018 - /blog/1995/voorwoord-arnon-grunberg-bij-een-mens-moet-ook-niet-alles-willen-weten.html
Gestaag werken aan zijn eigen implosie De tekst spreekt voor zich. Interviews, biografische details (zijn eerste vrouw kwam om bij een val in de badkamer), optredens in talkshows, lezingen, zij horen bij het schrijversleven en ik zou de laatste moeten zijn om daar neerbuigend over te doen. Maar deze frivoliteiten – uiteindelijk zijn het frivoliteiten – verhouden zich tot de tekst als een bosje bloemen op de tafel tot het voedsel. Ik zou kunnen zeggen dat ik Gi...
21 oktober, 2020 - /blog/3187/empathie.html
Ik las ‘The Lottery’ van Shirley Jackson. Het verhaal is een paar jaar na de tweede wereldoorlog geschreven, en werd een van de beroemdste korte verhalen in de Amerikaanse geschiedenis. Het gaat over een kleine gemeenschap waar een loterij plaatsvindt. Een jaarlijkse traditie waarvan allang niemand meer de precieze oorsprong kent, maar die gewoon elk jaar terugkomt. Omdat dat nu eenmaal de traditie is. Het zou, van oudsher, tot een goede oogst moeten leiden of zoiets. Ni...
5 januari, 2018 - /blog/1839/nachtbraker.html
Het voertuig behoort toe aan Bram. Hij woont boven ons. Bram maakt op mij een wat vage indruk, alsof hij er niet helemaal bij is, relaxed ook, je ziet hem zelden voor twee uur ’s middags. Hij heeft donkerblond krulhaar, een stoppelbaard, en draagt vaak een spijkerbroek en een hoodie. Hoewel twee keer zo oud, is het me al meer dan eens overkomen dat ik hem – van een afstandje – verwarde met mijn achttienjarige zoon die ongeveer aan dezelfde omschrijving voldoet, zeker nu hij zi...
6 januari, 2021 - /blog/3234/tijd-nemen.html
Ik legde een eindejaarbezoekje af bij mijn zeventigjarige vriendin. Ze schonk thee voor me in en ging er eens goed voor zitten. Ze stutte zichzelf met kussentjes. Ze maakte het zichzelf gemakkelijk. Ik nam plaats op het puntje van de stoel. ‘Ik kom alleen even dag zeggen voor het jaar is afgelopen,’ zei ik. ‘Ik heb eigenlijk geen tijd.’ ‘Wil je er een heerlijk bonbonnetje bij?’ ‘Nee, nee,’ zei ik. ‘Dan moet ik ook ...
11 april, 2016 - /blog/499/het-kartel-voorpublicatie.html
Adán Barrera wordt om zes uur ’s ochtends gewekt door een geautomatiseerde toeter. Als hij deel zou hebben uitgemaakt van de gewone gevangenisbevolking en hij zich niet in beschermende bewaring zou bevinden, dan zou hij zich om kwart over zes begeven naar de eetzaal voor het ontbijt. In plaats daarvan schuiven de bewakers een dienblad met koude pap en een plastic bekertje waterige jus d’orange door het luikje in de deur van zijn cel, een kooi van nog geen vier bij twee meter in de speciale...
12 juni, 2016 - /blog/618/nog-8.html
Volgens haar veranderde alles misschien op een zondag. Toen België het EK won. En heel de wereld zich omdraaide en proficiat mompelde. Zoveel complimenten had dat land nooit gekregen en een ongekend hoog zelfvertrouwen overspoelde de natie. Mensen durfden hun supportersoutfit niet meer uit te trekken, uit angst de betovering te laten verdampen. Mensen gingen naar het werk, naar bed en op reis met hun gezichten beschilderd en die opblaasbare drietanden in hun hand geklemd. Me...
4 april, 2018 - /blog/2019/autismeweek-special-erik-jan-harmens.html
Fragment Pauwl 1 Als ik me aan iemand voorstel zeg ik niet dat ik autisme heb, net als iemand met chronische rugklachten bij het handen schudden ook niet over zijn rug begint (tenzij hij helemaal voorovergebogen staat, dan is een verklaring wel handig). Maar als er na de eerste beleefdheden aanleiding toe is, bijvoorbeeld een deur slaat heel hard dicht en ik krimp ineen (de meeste mensen met autisme zijn, omdat onze hersenen anders werken, nogal gevoelig voor harde geluiden ...
14 februari, 2018 - /blog/1916/week-van-het-korte-verhaal-1-lucia-berlin.html
Dr. H.A. Moynihan Ik haatte St. Joseph’s. Ik was doodsbang voor de nonnen en op een bloedhete Texaanse dag sloeg ik zuster Cecilia en werd van school gestuurd. Voor straf moest ik de hele zomervakantie elke dag in de tandartspraktijk van mijn opa werken. Ik wist best dat de echte reden was dat ze niet wilden dat ik met de kinderen uit de buurt speelde. Mexicanen en Syriërs. Geen negers, maar dat was volgens mijn moeder alleen maar een kwestie van tijd....
13 juni, 2018 - /blog/2126/de-selectie-willemijn-bussink.html
Jef Maas staat in de deuropening als we aan komen lopen, Jef heeft het een pak toiletpapier onder zijn arm geklemd, ik draag een rugzak. Met een sigaret tussen zijn lippen staat Maas in het felle zonlicht. Hij wuift. Als ik het huis bereik zie ik de donkere poriën in zijn gezicht, de aderen die aan het oppervlak van de paarse huid rond zijn neusvleugels liggen. Jef en ik geven hem beiden een kus op zijn wang. ‘Hoi Pap.’ zeggen we. Maas drukt de sigaret uit tegen de deurpost en wrijf...
5 augustus, 2020 - /blog/3134/vakantie.html
Op onze veranda zit ik, in een luie stoel, met een glas gekoelde wijn in mijn hand, toe te kijken hoe een bejaard stel hun trekkerstent opzet. Pal voor ons. Pal in de wind ook. Hun haar tekent absurd wit af tegen het donkergrijze wolkendek. Ze dragen allebei een regenpak. Het zijn kille avonden op het Waddeneiland. Daar hebben de meisjes en ik totaal geen last van. We schamen ons wel steeds een beetje als wij over het veldje naar de Safaritent dartelen, die een onevenredig groo...