6 november, 2019 - /blog/2840/een-vermoeiende-metafoor-anneleen-van-offel.html
Op de laatste dag van onze trouwreis krijg ik van onze gastvrouw in Toscane een potje met een lichtgrijs mengsel cadeau. Wanneer ze het opendraait, stroomt het als woeste lava over, snel houdt ze het boven de afwasbak. ‘Zuurdesemstarter’, zegt ze plechtig. Ze is het al jaren aan het kweken en ik krijg er een deel van mee om thuis zelf brood te kunnen bakken, brood dat een kern zal hebben van die lange, zwervende trouwmaanden door Europa. Elke dag moet ik het mengsel voeden met meel en water...
5 april, 2020 - /blog/3013/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-7.html
Dit is de zevende brief. Lees hier nummer zes. Mick, Ik heb iets ontdekt, een bug in het systeem, de naald in de fikkende hooiberg die we nu de wereld noemen. Een manier waarop we uit dit hele akkefietje nog een slaatje kunnen slaan, want dat doen anderen ook. Dus. Ik zat afgelopen week naar buiten te staren naar het fietsenrek voor onze deur. Hoe langer ik ernaar keek, hoe meer een van de fietsen leek te verdwijnen. Niet letterlijk, maar hij leek van vorm te veranderen. ...
9 april, 2018 - /blog/2025/alles-is-mogelijk-als-de-kinderen-weg-zijn.html
Ik open mijn slaapkamergordijnen en zwaai naar de overbuurvrouw met haar bakfiets vol kinderen en rugzakken gevuld met broodtrommels, bekers en fruit. Ik zie voor me hoe ze die trommels vanochtend nog snel heeft moeten reinigen, de korsten van de vorige dag eruit, weg met de chocopasta en de pindakaas die kleefde aan de randen. (Nu zit het verdorie aan de mouw van haar blouse). En dan de muffe lucht uit die vermolmde plastic bekers. Ze heeft de kinderen komkommer in zilverfolie meege...
17 juni, 2020 - /blog/3097/onze-tijd.html
Mondkapje kwijt. Nieuwe tijden, nieuwe problemen. Voor het eerst ga ik weer naar de bioscoop met een vriendin. Alles strak georganiseerd. Ook het wijntje dat we erna gaan drinken is vooraf gereserveerd. Pas als ik mijn fiets van het slot haal om naar de stad te racen, denk ik aan het mondkapje. Ik woon in Noord en kom de stad niet in zonder zo’n ding. De tijd dringt. Ik kan dat verrekte kapje dus nergens - maar dan ook echt nérgens - meer vinden. Het hele huis haal ik overhoop. Ik w...
13 april, 2017 - /blog/1266/leeg.html
Van heinde en verre verzamelen mensen zich op één gunstige plek en creëren ze langzaam een stad. Op een dag heeft iemand een gebrek en er ontstaat handel. Daar kun je belachelijk rijk van worden. Vaak blijft dat niet onopgemerkt en komen er nog meer mensen naar die ene plek. De mensen die van ver komen worden soms alleen nog maar armer in de stad. Als je geen slaaf neemt word je wellicht zelf een slaaf. Als je de leegte in de stad niet verdraagt kun je muziek draaien, drinken en dans...
23 juni, 2016 - /blog/658/wat-is-er-van-de-sport.html
Laten we ’t godverdomme niet moeilijker maken dan het is. We gaan een zaal binnen, we kijken naar een voetbalmatch op een groot scherm, we drinken normale hoeveelheden bier. En daarna gaan we op huis aan, tanden poetsen en kom er maar in, zandman. Maar ja, hoe gaat dat? De Belgen winnen en dan drink je je toch de kop in. Alles zat goed ineen en dan valt de avond uiteen als een puzzel. Mag je ’s ochtends beginnen te puzzelen. Er was een vrouw, maar hoe heette zij en moet ik me bij haar exc...
18 mei, 2017 - /blog/1349/excursies.html
Soms krijg ik een tip van een medebewoner: je moet daar eens langsgaan, leuk voor je column. Uit nieuwsgierigheid trek ik die tip dan na. Zo komt het dat ik om een uur of vijf ’s middags in Vleugel B aan een vergadertafel wacht op ene Erik Jaap. De deur naar de gang staat open. Ik hoor gelach en ruik koffie. Twee jongens, allebei met een knotje in hun nek, komen voorbij. Ze rijden een knalrode fiets naar buiten. Op dat moment dribbelt er een blonde hond naar binnen die me kwi...
28 juli, 2020 - /nieuws/3127/30-juli-verschijnt-maar-waar-kom-je-echt-vandaan-van-robert-vuijsje.html
Van Akwasi tot Ahmed Marcouch, van Özcan Akyol tot Sandra Reemer en van Barry Hay tot Gerda Havertong De eerste vraag is altijd: waar kom je vandaan? Gevolgd door: maar waar kom je écht vandaan? Iedere Nederlander die er kennelijk niet Nederlands uitziet kent deze vragen. Wie hoort erbij in dit land en wie juist niet? En waarom is het gesprek hierover zo ongemakkelijk geworden en zelfs ontspoord? De afgelopen jaren sprak Robert Vuijsje voor de Volkskrant...
28 maart, 2016 - /blog/465/veluwe-lot-veelenturf.html
Ik volg een zandweggetje vol kuilen waar nog water in staat van de regen van vanmorgen. Het park is nog leeg. Het hobbelige zandpad gaat over in glanzend asfalt dat bezaaid is met takjes en natte bladeren. De bomen zijn geel, beginnen al rood te kleuren. De banden van mijn fiets zijn niet goed opgepompt, waardoor ik ieder steentje en ieder takje waar ik overheen rijd voel. Het zadel was nog nat toen ik de fiets uit het rek tilde, maar nu zijn alle druppels die erop lagen in mijn zwarte spijke...
3 juni, 2020 - /blog/3085/toekomst.html
Ik schrijf u vanaf een bankje op het kerkhof in Zundert. Niet omdat ik weinig vertrouwen in het leven heb en een blik op de toekomst wil werpen, maar omdat ‘s avonds hier de zon het langste schijnt. Het vertrouwen in de toekomst is juist groter dan voorheen. De terrassen zijn weer open en ook op straat wordt gewerkt aan wat komen gaat. Op het terras kun je een nieuwe relatie aanknopen, op straat kun je gerechtigheid zoeken. Wat uiteindelijk vergelijkbaar is. Het morele ...