Zoeken
Nieuws 453 Blog 453
De onkundige enthousiasteling

2 maart, 2018 - /blog/1956/de-onkundige-enthousiasteling.html

Het wil dus wat zeggen, dat toen Het Parool vanmiddag officieel bevestigde dat er op luttele meters van waar ik mij zo gedisciplineerd bevond, lustig ijzers werden ondergebonden, ik ogenblikkelijk het werk onderbrak en naar huis reed om mijn schaatsen op te halen. Het is algemeen geweten dat de meest onuitstaanbare mensen diegenen zijn die zich extreem enthousiast toeleggen op iets waarvoor zij geen enkele aanleg hebben. Wanneer het gaat om schaatsen, ben ik één van die mensen. Het moo...

Blinde gehoorzaamheid (voorpublicatie van de jaarlijkse Abraham Kuyper Lezing)

13 mei, 2020 - /blog/3065/blinde-gehoorzaamheid-voorpublicatie-van-de-jaarlijkse-abraham-kuyper-lezing.html

  Er is een verband tussen het gedrag van de inwoners van Sodom en hun straf, de vernietiging van stad en inwoners. Over de strafmaat, over de redelijkheid ervan, is discussie mogelijk, ook met de opperste rechter, ook met God. Het gaat erom dat de schuldigen van de onschuldigen worden gescheiden. Als het om Isaak gaat, is dat verband er niet. Isaak wordt ook niet geofferd omdat hij of Abraham iets verkeerds heeft gedaan, maar omdat God het van hem vraagt, omdat God alles kan vra...

Ik heb geleefd #40: Fleur (37) heeft nog maar kort te leven, maar gaat gewoon elke dag naar kantoor

21 oktober, 2019 - /blog/2822/ik-heb-geleefd-40-fleur-37-heeft-nog-maar-kort-te-leven-maar-gaat-gewoon-elke-dag-naar-kantoor.html

Haar collega’s zijn inmiddels wel gewend aan de cynische humor van hun ongeneeslijk zieke collega. Fleur voelt zich er prettig bij. ‘Zo maak ik het bespreekbaar.’ ‘Het’ is het sterven. Fleur is net 37 geworden, de ballonnen hangen nog voor het raam. De 40 zal ze niet halen. Dankjewel, darmkanker.   Chemokuur Vandaag werkt ze thuis, aan de grote tafel in Geldermalsen. De reden is dat ze net een chemokuur achter de rug heeft, en daar is ze altijd een paar dagen ...

Waarschuwing

12 juli, 2018 - /blog/2173/waarschuwing.html

Ik was totaal vergeten hoe ze eruitzag, tót ik haar stem hoorde in het trappengat. We begroetten elkaar en vervolgens zei ze dat ze Bontebrug voor de helft had gelezen. ‘Ik ben nog best een eind gekomen, maar ik werd melig van al die seks. Je zult er wel niet veel van verkocht hebben.’ Verontwaardigder dan ik wilde zei ik: ‘Nou, dat valt wel mee.’ En toen wat milder: ‘Maar, ik had eerlijk gezegd gedacht dat jij de seks wel aan zou kunnen…’ Waar ik dat op baseerde, w...

Een Italiaanse vriendin

10 juni, 2016 - /blog/614/een-italiaanse-vriendin.html

Het Italiaanse elftal verbleef in Antwerpen en daags voor de wedstrijd was zij nog naar de training van de squadra azzurra  gaan kijken. Ze belde me toen ik over de Meir wandelde en nog voor ik een begroeting van welke aard dan ook had kunnen uitspreken, begon ze over de truitjes en de kapsels en de kuiten van die mannen dus ik deed wat ik altijd deed wanneer zij me belde: ik stak de telefoon in mijn broekzak en kuierde rustig een eindje voort, ging de Innovasion binnen, kocht twee broeke...

Mistral

22 maart, 2018 - /blog/1998/mistral.html

Waar ik me op betrapte de laatste dagen is: niets liever willen dan vluchten. Bijna elke sociale aangelegenheid – dineren aan een tafel met vreemden bijvoorbeeld– giert het onbehagen. Ik was te veel weg en vooral nergens geweest. Al nachten achtereen sliep ik in een ander bed in een andere stad.   Het kasteel was prachtig maar er leek op het eerste gezicht weinig over te zeggen. Iets dat al genoeg bewonderd wordt, als een vrouw die weet dat ze mooi is, heeft doorgaans een minder t...

Een joodse voorgrond

5 mei, 2020 - /blog/3057/een-joodse-voorgrond.html

  Op mijn dertigste verjaardag zat ik in Auschwitz. Daar zat ik niet zoals mijn oom Nathan - die eigenlijk een oom van mijn vader is, maar ook mijn broertje en ik hebben hem altijd oom genoemd. Oom Nathan was het enige familielid dat levend terugkeerde uit een concentratiekamp en de rest van zijn leven vierde hij dat als een overwinning. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit een dag níet permanent over de oorlog praatte. Een van mijn vroegste herinneringen: met z’n tweeën stonden...

Brief aan mijn Nederlandse vrienden

15 maart, 2017 - /blog/1175/brief-aan-mijn-nederlandse-vrienden.html

Ik integreerde. Tenminste, ik juich niet meer wanneer Oranje een doelpunt tegen krijgt en mijn jongste dochter lust pindakaas. Wat kan je meer verwachten? Daarnaast heb ik uw land verrijkt met mijn eigen cultuur. Zo weten nu al 10 Nederlanders (ruwe schatting) dat je frieten twéé keer moet bakken (1 keer op 160 graden, 1 keer op 190 – en vergeet niet om ze na het snijden maar voor de eerste keer bakken in lauw water te wassen, om de overtollige meel te verwijderen, zodat ze niet gaan plak...

Niet hetzelfde als live

8 juli, 2016 - /blog/705/niet-hetzelfde-als-live.html

Als ik een borrel had die om 5 uur begon kwam ik niet fashionably late binnen, maar om 5 uur, zodat ik als ik om half 9 aftaaide kon zeggen: ja, maar ik was hier al om 5 uur. En dan racete ik naar huis voor Roemenië-Albanië. Ik was altijd net op tijd voor de volksliederen, maar zodra de scheidsrechter had gefloten verdween elk gevoel voor urgentie, en ging ik met de wedstrijd als behang op de achtergrond andere dingen doen, bijvoorbeeld thee zetten, mail checken, masturberen, Wordfeuden ...

Moedervlekken dagboek (5)

7 mei, 2016 - /blog/547/moedervlekken-dagboek-5.html

Nee, Brands met Boeken en Buitenhof zijn doorgaans aangename ervaringen, maar zodra andere gasten moeten aanschuiven begint de ellende. Tafelgesprekken zouden verboden moeten worden, althans op televisie. Ik herinner me een optreden in 2001 bij Barend & Van Dorp toen ik uit beleefdheid over televisieseries en liedjes begon te spreken die ik nog nooit had gezien en gehoord. Beleefdheid is soms nauwelijks te onderscheiden van een paniekaanval. Op donderdagavond zou ik naar Pauw gaan. De W...

« 1 ... 5 6 7 ... 46 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: