10 februari, 2017 - /blog/1086/waarom-zit-u-mij-zo-te-hinderen.html
Ruhulessin kennen we als regelmatige contribuant van de opiniepagina in de Volkskrant. Je zou hem een social justice warrior kunnen noemen: iemand die de trom roert zodra hij ziet dat minderheden gediscrimineerd worden. De ICT-ondernemer werd in 1986 geboren in Nederland, maar heeft het gevoel dat hij zich continu moet excuseren. “Er gaat geen week voorbij waarin de racistische sociale orde mij niet confronteert met haar lelijke gezicht”, schreef hij op 19 ...
29 juni, 2018 - /blog/2155/week-van-de-debutant-sarah-sluimer-timo-bruijns-en-antoinette-beumer-over-debuteren.html
Sarah Sluimer Wat waren je expectations vs. reality bij het schrijven van je debuut? Mijn verwachting was dat ik geen verwachting had. Er komt zoveel uit, er belandt zoveel goed werk vrij snel op de grote stapel. Ik sprak ooit een theatermaker die zei: als er ook maar één iemand per avond in de zaal zit die geraakt wordt door wat ik doe, is het voor mij geslaagd. Zo was het ook voor mij en mijn debuut. Dit is de politieke versie van mijn antwoord, in werkelijkheid ...
13 januari, 2020 - /blog/2901/ik-heb-geleefd-48-doodzieke-herman-leeft-van-een-uitkering-maar-ik-ben-de-rijkste-man-die-er-is.html
Herman de Jong was als kind zo mager dat hij een koprol in een tl-buis kon maken. Op doktersrecept mocht zijn moeder in de Jordaan soms een stukje paardenbiefstuk halen, want daar zat ijzer in. Om aan te sterken ging ‘bleekneusje’ Herman in de zomer naar een pleeggezin in Friesland. ‘Zat ik opeens aan een tafel die vol stond met eten. De eerste drie dagen heb ik achter de stal staan spugen, mijn maag kon dat bruine brood met boter niet aan. Melk kende ik niet. Thuis hadden wij he-le-ma...
8 maart, 2018 - /blog/1965/voedsel-medicijnen-en-weemoed.html
De Duitse man vroeg of ik mijn koffer op een metalen tafel wilde leggen en openen. Hij trok plastic handschoenen over zijn worstenvingers. Met een wit strookje papier ging hij traag langs al mijn bezittingen. Soms keek hij op. Ik keek weg. Het was rustig op het kleine vliegveld in Weeze. Er stonden slechts vier vluchten gepland voor vandaag. Wellicht controleerde de man zo langzaam om zijn gevoel van overbodigheid te verhullen. Er zat een tweedehandsboek, Over Schoonheid van Zadie Smith,...
10 juni, 2020 - /blog/3090/stem.html
‘Mama, ik ga zo naar de protestactie op de dam,’ zei mijn vijftienjarige. ‘Het kán zo niet langer.’ Ze stond voor me in de keuken. Het was een warme dag. Ze droeg een strak zwart jurkje dat maar krap over borsten en billen kwam. ‘Jij gaat zo sowieso niet protesteren,’ zei ik. ‘Ik wil mijn stem laten gelden.’ ‘Dat mag jij niet.’ ‘Zeker wel.’ Ze keek me recht aan, groene ogen, opgemaakt in allerlei kleuren. Een zwarte bandana om haar nek. ‘In dat j...
3 september, 2020 - /blog/3151/snotneus.html
In de stromende regen stond ik op de stoep te wachten. Met mijn snotneus. Voor een hoekpand aan een winderig plein ergens in Amsterdam. Mijn regenjas lekte. Het water sijpelde al door m’n kleren. Ik bestudeerde de voordeur. Er zaten alleen twee elektriciteitsdraadjes op de plaats waar ooit een bel had gezeten. Ik stelde me een medewerker van de GGD voor die het ding er had afgerukt. Omdat er continu werd aangebeld. Omdat de werkdruk te groot was. Omdat ze zich op déze manier...
5 februari, 2020 - /blog/2928/wie-ik-liefheb-gaat-heen-we-nemen-afscheid-van-de-poezieweek-met-dichters-johannes-van-der-sluis-en-erik-jan-harmens.html
Camper Johannes van der Sluis Op de paal van een stoplicht zit een sticker er rijdt een camper op een smal bergweggetje aan de kust in een denkwolkje staat Lieve Heer wilt u de camper sparen? in een ander wolkje staat en ons ook alstublieft daaronder staat geschreven nee alleen de camper Rotterdam, 11 december 2019 Gospel voor de atheïst die me op zijn sterfbed vroeg een fokkin dominee te regelen ...
16 april, 2019 - /blog/2579/ik-heb-geleefd-21-zieke-genevieve-58-ik-nam-me-voor-elke-dag-een-lievelingsdag-te-laten-zijn.html
"Ik weet nog dat ik wakker werd uit de narcose en vroeg hoe laat het was. ‘Half negen’, zei de verpleegkundige. Van het gevoel dat me toen overviel, kan ik nog steeds kippenvel krijgen. Half negen! Dan hadden ze dus de hele dag geopereerd. Ik was er nog. Ik lééfde. Niet eerder heb ik zo’n diep gevoel van dankbaarheid ervaren in iedere vezel van mijn lijf." Galwegkanker Geneviève Verberk (58) vertelt over 29 januari 2015. Een paar weken eerder was galwegkanker in een vergevorde...
30 oktober, 2018 - /blog/2324/stefano-keizers-sluit-stoptober-af-in-stijl.html
Ik heb geen idee waar ik de twijfelachtige eer aan te danken heb om iets belerends te mogen schrijven op dit almachtige platform, ik hoop jullie ook niet. De maand oktober is in elk geval weer teneinde. Sinds enige tijd is het een publiek gebruik om in die maand stil te staan bij alle dingen waar we als mensheid mee zouden kunnen stoppen omdat ergens in de jaren 90, 80 of 70 het idee is geopperd dat het gezond is om punten achter de zinnen des levens te zetten. Het is mij een raadsel waarom dit...
24 november, 2020 - /blog/3209/blootleggen-7-zo-n-fysiek-beroep.html
Ik keek de nieuwe documentaire van Judith de Leeuw en ervoer die als één groot feest der herkenning, al is feest in dit verband misschien een raar woord. De Leeuw trok een jaar op met Ruut Weissman, de voormalig artistiek leider van de Amsterdamse Toneelschool & Kleinkunstacademie die een paar jaar geleden erkende dat hij als dertiger tot driemaal toe een verhouding had met een van zijn studentes. Nu, in deze documentaire, zegt hij hardop dat hij vanuit een machtsp...