Zoeken
Na Hallo Muur (2)

7 april, 2016 - /blog/491/na-hallo-muur-2.html

Om te beginnen stopte ik een keer op een feestje een kersenbonbon in mijn mond en toen ie brak proefde ik dat er likeur in zat. Ik had theatraal naar de wasbak kunnen rennen, maar slikte ‘m door. Ook raadde mijn tandarts, ik bedoel mondhygiënist, mij een keer aan om voortaan na te spoelen met mondwater. Daarbij viel het woord ‘cariës’, vaktaal voor ‘gaatjes’. Thuis ging ik gorgelen, er gebeurde iets in mijn hoofd en ik dacht: had ik toch eerst de lijst met ingrediënten moeten ...


Verhip, ook wij zijn mantelzorgers, al is dat dan voor ons eigen kind

22 november, 2017 - /blog/1754/verhip-ook-wij-zijn-mantelzorgers-al-is-dat-dan-voor-ons-eigen-kind.html

Opeens, op een vrijdag, staat zo'n doos op tafel, aan mij geadresseerd. Als dankbetuiging van het fonds, omdat ik mantelzorger ben. Verhip, wij gebruiken dat woord eigenlijk nooit thuis, maar ook wij zijn mantelzorgers. Bernique en ik zorgen voor een gehandicapt kind, al is dat dan ons eigen kind Samuel. We wandelen met hem, kleden hem, geven hem eten, dansen met hem door de kamer, leiden hem door de bureaucratische tuin van de zorg. Als hij thuis is, is hij een voltijds handenbinder. De r...


Het traplopen lukt al aardig, zeker als Samuel het op zijn heupen heeft

11 oktober, 2017 - /blog/1628/het-traplopen-lukt-al-aardig-zeker-als-samuel-het-op-zijn-heupen-heeft.html

Samuel kan behoorlijk lopen op gelijke vloeren. Maar de trap op met spalken, laat staan de trap af, dat is vrijwel onmogelijk. Hij kan zijn voeten niet afrollen. En toch moet het, dat stukje traplopen, als het busje hem ophaalt. Ze oefenen op school met een fysiotherapeut. Het lukt al aardig, zeker als Samuel het op zijn heupen heeft. Chauffeur Theo moedigt hem aan. Bij vertrek naar het kinderdagcentrum staat Theo in de bus en Bernique of ik achter Samuel. De eerste trede is relatief makke...


Logboek van een debutant: deel 3

6 februari, 2018 - /blog/1904/logboek-van-een-debutant-deel-3.html

  Ik kon mijn prille schrijversgeluk niet op. Tikte als een bezetene in ieder vrij uurtje dat ik had. Ik droeg voor tijdens het Harry Mulisch Festival in De Kring, de besloten kunstenaarssociëteit met roemruchte reputatie. Ik las voor, maar kon mezelf nauwelijks verstaan want iedereen was bezopen en tetterde er doorheen. Het kon me niks schelen, ik had een boekcontract, ik had beroemde literair agenten en stortte me vol overgave in het seniorenbacchanaal. Het schrijven ging goed...


Jonah Falke bij Nooit meer slapen (2): Extremist

22 augustus, 2018 - /blog/2216/jonah-falke-bij-nooit-meer-slapen-2-extremist.html

Hij had namelijk afbeeldingen op zijn computer die het geloof op de hak nemen. Een halfnaakte vrouw die Jezus op de billen slaat, bijvoorbeeld. De jongen zou er tot zes jaar gevangenisstraf voor kunnen krijgen. De wetgeving tegen extremisme is in Rusland steeds verder aangescherpt, oorspronkelijk om radicalisering onder moslimjongeren en extreemrechts tegen te gaan. Maar nu is de wet ook een middel geworden voor repressie. Een treurig verhaal, maar Rusland lijkt ver weg. Een criterium vo...


Wagenziek (Fleur Bodt)

27 maart, 2016 - /blog/464/wagenziek-fleur-bodt.html

Mijn kamer heeft geen slot maar wel een manshoog raam van waaruit je de hele straat tot aan de woonwagens kunt overzien. Als je op mijn bed gaat staan en je minstens net zo lang bent als ik, kun je ook de bovenkanten van vrachtwagens op de snelweg zien. ’s Avonds, als de auto’s hun koplampen aan hebben en je goed oplet, kun je de lichtjes vanaf de snelweg naar onze straat volgen. Vlak voordat de auto’s van de snelweg onze straat in rijden moeten ze langs een grote bocht waardoor je ze...


Gesundheit und Soziales

6 maart, 2016 - /blog/420/gesundheit-und-soziales.html

Hij dacht: de mens is niet gemaakt voor grote momenten, maar voor een heleboel kleintjes. Op grote momenten ervoer je niets anders dan een dwingend gevoel dat je iets buitengewoons moest ervaren. Daarom dronk men dan maar sterke drank. Zijn telefoon ging. Hij hoopte dat het ding van het aanrecht trilde en in duizend stukjes te pletter sloeg tegen de stenen keukenvloer. Hij haalde diep adem en liet zich onder water zakken. Als je iemand in gedachten ombrengt, ben je dan een moordenaar?...


Pop en literatuur (51): Manic Street Preachers en Philip Larkin

5 maart, 2019 - /blog/2505/pop-en-literatuur-51-manic-street-preachers-en-philip-larkin.html

Cor's Pop & Literatuurlijst op Spotify:    In 1992 vestigden de Manic Street Preachers hun naam met het album Generation Terrorists en de daarvan afkomstige single ‘ Motorcycle Emptiness ’. De groep uit Wales zou later definitief doorbreken met The Holy Bible en Everything Must Go. De teksten voor het album werden geschreven door bassist Nicky Wire en Richey Edwards . De laatste was in naam gitarist van de band maar in werkelijkheid speelt h...


Ode aan J.G. Ballard

30 augustus, 2017 - /blog/1540/ode-aan-j-g-ballard.html

"Dit is gebaseerd op de tekst van JG Ballard uit 1984 (goed jaar naar het schijnt) getiteld ‘What I believe’. Een tekst die begint met twee heerlijke woorden, namelijk: 'Ik geloof.' Ik geloof in de schoonheid van obsessie, in de ontroering van verwoesting, in het angstaanjagende van stilte, in het hypnotiserende van lelijkheid, in het erotische van een auto-ongeval, in het destructieve verlangen van verveling. Ik geloof dat mijn woede terecht is en dat mijn waanzin op...


Livestream

9 februari, 2017 - /blog/1078/livestream.html

Volgens mij ging de film over bedorven moederliefde, misbruik, jongeren en geweld. De jongeren in de film spraken weinig als er volwassenen in de buurt waren, ze leken drukker met hun telefoon. Als ze met leeftijdsgenoten waren zeiden ze meestal meer. De jongeren oogden over het algemeen sterker dan de ouders. De film liet zien dat moederliefde altijd gekleurd is en soms vervuilt. Of in ieder geval dat de moederliefde het tegenovergestelde van medeleven kan zijn: je kiest voor een kind ...


« 1 ... 53 54 55 ... 74 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: