Zoeken
Nieuws 1378 Blog 1378
Dierenarts Polanen #4: Haren

3 oktober, 2017 - /blog/1607/dierenarts-polanen-4-haren.html

* De vrouw boog zich over de balie van mijn praktijk. Ze was een Surinaamse met een knap gezicht en zwaar opgemaakte ogen, en de enige in de wachtkamer zonder huisdier. Ze probeerde zich zo klein mogelijk te maken en praatte zacht, alsof ze bang was dat anderen zouden horen wat ze zei. ‘Dokter, mag ik u wat vragen?’ vroeg ze. ‘Natuurlijk,’ antwoordde ik. Ik hoopte het snel af te kunnen handelen. Het was erg druk. ‘Ik heb last van haren in huis,’ zei ze. Z...

Geen lego voor Samuel, maar ouderwetse apparaatjes die geluid maken

4 oktober, 2017 - /blog/1608/geen-lego-voor-samuel-maar-ouderwetse-apparaatjes-die-geluid-maken.html

Samuel heeft zelfs geen knuffels. Nooit gehad. Nooit gewild. David had 'aap' en 'Bouter'. Aap had hij geërfd van zijn moeder, Bouter was de pop van David de Kabouter, waarvoor Bernique op een gegeven moment zelfs een nieuwe baard heeft gebreid, zo kaalgeplukt was die. Joshua ligt in een zee van knuffels. Het is een raadsel dat hij er zelf nog bij past. Maar Samuel? Geen knuffels, nauwelijks speelgoed. Hij houdt niet eens van cadeautjes. Joshua mag meestal zijn pakjes openm...

Dierenarts Polanen #5: Een goede klant

4 oktober, 2017 - /blog/1609/dierenarts-polanen-5-een-goede-klant.html

* Elke dierenarts heeft volgens mij wel zo’n klant. Iemand die je graag ziet en met wie je een beetje medelijden hebt. Iemand die altijd op rekening mag, ook al is er geen reden om aan te nemen dat de rekening ooit betaald zal worden.     A., een Hongaar van een jaar of zestig, is zo’n klant. Ik ken hem al sinds ik de praktijk overnam, vijfentwintig jaar geleden. Hij is zo iemand van wie je vermoedt dat hij te veel heeft meegemaakt. Zo veel dat hij het vertrouw...

Generatie B in the USA

5 oktober, 2017 - /blog/1617/generatie-b-in-the-usa.html

De ware oorsprong van al die kwetterende stemmen wordt me pas duidelijk wanneer van alle kanten joggers mij voorbijsteken die allemaal hun telefoon in hun hand houden en zonder filter alles eruit flappen via zo’n oortje met ingebouwde micro. Nooit begrepen wanneer men beslist heeft om de telefoon niet meer te gebruiken zoals het bedoeld was, namelijk met gebogen hoofd, toestel gedrukt tegen oor en fluisteren naar de persoon aan de andere kant van de onzichtbare lijn. Hier, in Austin Texas...

Burgemeesters

6 oktober, 2017 - /blog/1620/burgemeesters.html

Net als Van der Laan leek haar moeder een persoon waar alleen maar van gehouden werd. Het zou op z’n minst argwaan moeten wekken; iemand zonder vijanden. Maar wellicht is die gedachte te cynisch. Toen de moeder van de assistent van Van der Laan overleed werd ik werkloos. Ze was mijn laatste cliënt. Was haar dochter nu ook werkloos door Van der Laans overlijden? Ik zou haar kunnen bellen en vragen wat ze nu gaat doen, maar dat voelt wat impertinent. Ooit zal ik haar wel weer spreken....

Mijn ex vertelt vrienden dat ik de boel vertraag

9 oktober, 2017 - /blog/1623/mijn-ex-vertelt-vrienden-dat-ik-de-boel-vertraag.html

Sinds onze breuk zijn zijn vrienden en familie gestopt met het liken van mijn stukjes op Facebook. In het begin vond ik dat pijnlijk. Nog voor wij écht twee partijen waren geworden, had de buitenwereld de scheiding al gemaakt. Inmiddels weet ik dat het erbij hoort. Ik interpreteerde de specifieke like van de vriend als: ‘Dat werd tijd joh! Is het kwartje eindelijk ook bij jou gevallen!’ Ik moest de neiging weerstaan hem onmiddellijk een bericht te sturen om te zeggen dat ik al heel...

Voorbij het humanisme

9 oktober, 2017 - /blog/1625/voorbij-het-humanisme.html

Hoe moeten we de relatie tussen de mens en zijn leefomgeving herdefiniëren? Wat houdt posthumanistisch denken in? Daarnaast rijzen er vragen over de plaats van de mens in die nieuwe wereldorde. Waar blijft de menselijkheid? Heeft het humanisme überhaupt nog iets te bieden? De gedaanteverwisseling Deze zomer herlas ik De gedaanteverwisseling van Franz Kafka, het beroemde verhaal over Gregor Samsa, die op een ochtend wakker wordt als een reusachtige kever. Lekkere zomerliteratuur,...

Kapper

10 oktober, 2017 - /blog/1627/kapper.html

De blik van de kapper – en die van mijzelf – vond ik nauwelijks te verdragen vroeger. Ook waren de gesprekken doorgaans van een ondubbelzinnigheid die zowel agressie als jeuk bij me opriep. Maar misschien was ik enkel bang voor mensen, bang voor het onbekende of had ik gewoon last van provinciale angst.   Mijn tante paste gister op haar twee kleinzoons. Het knippen kon wel even tussendoor. De oudste, een peuter, speelde in de woonkamer en hij rook naar uitwerpselen. De jon...

Het traplopen lukt al aardig, zeker als Samuel het op zijn heupen heeft

11 oktober, 2017 - /blog/1628/het-traplopen-lukt-al-aardig-zeker-als-samuel-het-op-zijn-heupen-heeft.html

Samuel kan behoorlijk lopen op gelijke vloeren. Maar de trap op met spalken, laat staan de trap af, dat is vrijwel onmogelijk. Hij kan zijn voeten niet afrollen. En toch moet het, dat stukje traplopen, als het busje hem ophaalt. Ze oefenen op school met een fysiotherapeut. Het lukt al aardig, zeker als Samuel het op zijn heupen heeft. Chauffeur Theo moedigt hem aan. Bij vertrek naar het kinderdagcentrum staat Theo in de bus en Bernique of ik achter Samuel. De eerste trede is relatief makke...

Zware jongen

12 oktober, 2017 - /blog/1629/zware-jongen.html

Ik ben bij Anco’s gym, de kelder onder Anco’s woonruimte, waarin hij een sportzaaltje heeft ingericht voor iedereen die woont of werkt in de Biotoop. Onder leiding van Anco kun je hier spieren kweken. Sinds kort is mijn jongste zoon er vaak te vinden. Ook mijn man traint er. Hij liet eens een schijf van een halter op zijn voet vallen en kwam hinkend uit de kelder. ‘Twee kilo ijzer op mijn voet,’ jammerde mijn man. ‘Gelukkig was het geen twintig kilo.’ Anc...

« 1 ... 52 53 54 ... 138 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: