Zoekresultaten 'We' - Blog - Pagina 5

Zoek naar:
Werner Bräunig / Wensly Francisco

Blootleggen #2: De eeuw van het escapisme

20 oktober, 2020 - /blog/3186/blootleggen-2-de-eeuw-van-het-escapisme.html

In april van dit jaar vonden complottheorieën over 5G en Corona elkaar en deden het, met brandende zendmasten tot gevolg. Toen ik de berichten over de oproer las, moest ik denken aan een interview uit 2014 , waarin Alan Moore waarschuwde voor het gevaar van superheldenfilms. De Watchmen -auteur zei onder andere dat de fascinatie met superhelden onder groeiende aantallen volwassenen hem voorkwam als een escapisme, een kolossaal ‘nee’ tegen de overweldigen...

Verraad

9 december, 2020 - /blog/3219/verraad.html

‘Gaat zij ook mee?’ vroeg ik toen ook zijn oudste dochter op de achterbank plaatsnam. ‘Dat kan wel,’ zei M. terwijl hij de motor startte. ‘Hij slaapt als een os.’ ‘O, oké.’ Het liep tegen middernacht. Er was het gekwebbel en gegiechel van drie meisjes op de achterbank. Een meisje van tien, twaalf en veertien. Mijn tienjarige en ik waren op zaterdagavond pizza gaan eten bij M en zijn kinderen. We kwamen met de trein, en hij had aangeboden ons met de aut...

Loslaten

26 augustus, 2020 - /blog/3146/loslaten.html

In de doodlopende straat, voor pension Andrea, parkeren we de auto. Het lijkt op een gewoon woonhuis, maar er staat ‘pension’ op. We hebben zeven uur gereden om in dit dorpje in de voormalige DDR aan te komen. Mijn vijftienjarige op de achterbank giechelt, slaakt kreetjes, beweegt met armen en benen. Ze weet niet meer hoe ze het heeft van de zenuwen. Ze zal haar online liefde - ze communiceert al maanden aan één stuk door met haar - eindelijk gaan ontmoeten. Het geheimzin...

Jo

24 december, 2020 - /blog/3229/jo.html

De zon was bijna onder toen we in het Aldenhofpark te Maastricht een man ontmoetten. Mijn geliefde en ik keken naar een kooi met daarin een dooie giraf en een vrouw. Het kunstwerk van Michel Huisman. De man vroeg: ‘Kunnen jullie alles vinden?’ Die vraag bleek de inleiding van een drie uur durend verhaal. Het werd al donker, maar de stad kwam tot leven. ‘Jullie kijken naar een voormalige berenkooi. Tot 1993 zaten er beesten in. Sommige mensen willen de beren terug. De laatste b...

Cadeau

14 oktober, 2020 - /blog/3180/cadeau.html

Mijn broer en ik hingen de afgelopen week elke dag met elkaar aan de telefoon. Druk pratend. Wat moesten we in Godsnaam voor vader kopen? Hij werd zeventig. Hij wilde niks. Hij wilde nooit iets. Maar dit was toch een mijlpaal. Mijn broer en ik elkaar bellen elkaar zeer sporadisch. Soms bezorg ik hem een hartverzakking door hem op klaarlichte dag te overvallen met een telefoontje. Als mijn wc weer lekt bijvoorbeeld. ‘Ik zit vaker achterstevoren bij jou op de wc-pot, dan d...

Leve de avondklok en het bezoekverbod!

27 januari, 2021 - /blog/3246/leve-de-avondklok-en-het-bezoekverbod.html

Het was de zondag voor de avondklok in zou gaan. M en ik waren op bezoek bij een bevriend stel. Dat kon toen ook nog gewoon. Buiten was het guur en grijs, binnen dronken we een scroppino – een Italiaans drankje gemaakt van wodka, prosecco en sorbetijs – alsof er niets aan de hand was. Alsof we ergens op een zonovergoten terrasje zaten. Dat raad ik iedereen aan in deze barre tijden. Doe alsof u op een zomers terrasje zit met een scroppino en - zo u wilt - een heleboel vrienden&nb...

Eigen Huis en Tuin, met Mick en Roel #15

2 juni, 2020 - /blog/3082/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-15.html

Dit is de laatste brief. Lees hier het voorgaande deel. Mick, Dit is voorlopig mijn laatste brief aan je. ‘Voorlopig’, want als ik alle (zelfverklaarde) experts moet geloven staat ons nog een golfje van het een of ander te wachten ergens dit najaar. Maar daar ben ik klaar voor, mocht het zover komen. Ik heb nog steeds drie potten erwtjes & worteltjes in de kast staan, de basilicumplantjes zijn aan een bewonderenswaardige wederopstanding bezig en opeens heeft de...

Sarah Sluimers quarantainelogboek: Het applaus klonk al, maar het ergste moet nog komen

19 maart, 2020 - /blog/2977/sarah-sluimers-quarantainelogboek-het-applaus-klonk-al-maar-het-ergste-moet-nog-komen.html

De tuindeuren stonden open omdat door dat binnen blijven onze huid vliegtuigschraal dreigde te worden. De kinderen sliepen, de avond was lentekoud. Een huis verder begon iemand te klappen, toen nog iemand. Het leek daar even bij te blijven, maar al snel hoorden we hoe op de hoek van de straat een hele groep inzette. Eén vrouw schreeuwde daarbij als een ontketend dier. TE GRETIG Al die tuintjes, die mensen die daar in het donker stonden, hekjes ertussen, de dri...

Het was al te laat

20 maart, 2020 - /blog/2981/het-was-al-te-laat.html

Het pleepapier. Dat was als eerst op. We grapten erover. De premier zei dat hamsteren niet nodig was: genoeg om tien jaar te kunnen poepen. We lachten erom, maar algauw bleek dat het heel vervelend was als het pleepapier overal op was. Toen ging het snel. Houdbare producten verdwenen in een mum van tijd uit de schappen. Mensen met vitale beroepen, zoals verpleegkundigen opeens genoemd werden, grepen ’s avonds na een dag hard werken mis in de supermarkt. En online waren alle thuisbezor...

Waarom zit u mij zo te hinderen?

10 februari, 2017 - /blog/1086/waarom-zit-u-mij-zo-te-hinderen.html

Ruhulessin kennen we als regelmatige contribuant van de opiniepagina in de Volkskrant. Je zou hem een social justice warrior kunnen noemen: iemand die de trom roert zodra hij ziet dat minderheden gediscrimineerd worden. De ICT-ondernemer werd in 1986 geboren in Nederland, maar heeft het gevoel dat hij zich continu moet excuseren. “Er gaat geen week voorbij waarin de racistische sociale orde mij niet confronteert met haar lelijke gezicht”, schreef hij op 19 ...

« 1 ... 4 5 6 ... 102 »

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: