Zoeken
Nieuws 550 Blog 550
Verdrijving Uit Het Paradijs

16 november, 2018 - /blog/2348/verdrijving-uit-het-paradijs.html

#2. Verdrijving Uit Het Paradijs Ik ben onderweg naar Nieuw-West. Ik hoop tegen een kunstwerk aan te fietsen om over te schrijven. Ooit vond ik op Marktplaats een moederfiets. De verkoper wilde onder station Lelylaan afspreken, in Nieuw-West dus. Het was daar erg donker en alles wees erop dat ik een fiets kocht die gestolen was van een moeder. Mijn zoon moest nog geboren worden en omdat ik bang was dat karma hem een aandoening zou geven als ik deze fiets kocht, kwam ik met lege hand...

Nachtbraker

5 januari, 2018 - /blog/1839/nachtbraker.html

Het voertuig behoort toe aan Bram. Hij woont boven ons. Bram maakt op mij een wat vage indruk, alsof hij er niet helemaal bij is, relaxed ook, je ziet hem zelden voor twee uur ’s middags. Hij heeft donkerblond krulhaar, een stoppelbaard, en draagt vaak een spijkerbroek en een hoodie. Hoewel twee keer zo oud, is het me al meer dan eens overkomen dat ik hem – van een afstandje – verwarde met mijn achttienjarige zoon die ongeveer aan dezelfde omschrijving voldoet, zeker nu hij zi...

Kleine dingen waar ik stiekem blij van word

6 februari, 2017 - /blog/1069/kleine-dingen-waar-ik-stiekem-blij-van-word.html

Dat we ons sowieso slecht aan ons eigen schema blijken te houden. Dat het eigenlijk beter met ons gaat als we elkaar door de week wél af en toe zien, dan als wij elkaar helemaal niet zien. Bij thuiskomst de auto voor onze deur zien staan met een achterbak vol hout voor in de kachel. Man die voor mij en hem een Indiase curry heeft gemaakt en voor de meisjes spaghetti bolognese. En dat hij als hij de curry serveert, zegt dat er eigenlijk nog verse koriander bij moet en gehakte ...

Agenda

28 juni, 2017 - /blog/1422/agenda.html

Dit komt misschien omdat ik voorzie dat ik me ooit terug zal trekken op het platteland, om de dagen te beginnen en te eindigen met het nuttigen van alcohol. Want de enige garantie die het leven biedt is dat het op den duur allemaal minder wordt. Het begint vaak leuk, maar eindigt altijd somber. Meer drinken helpt. Maar die tijd is nog niet aangebroken. Ik bezocht haar in een groot huis waar ze samen met haar ex-vriend had gewoond. We gingen in de tuin zitten die uitkeek op een drukke straa...

Sarah Sluimers quarantainelogboek: Het applaus klonk al, maar het ergste moet nog komen

19 maart, 2020 - /blog/2977/sarah-sluimers-quarantainelogboek-het-applaus-klonk-al-maar-het-ergste-moet-nog-komen.html

  De tuindeuren stonden open omdat door dat binnen blijven onze huid vliegtuigschraal dreigde te worden. De kinderen sliepen, de avond was lentekoud. Een huis verder begon iemand te klappen, toen nog iemand. Het leek daar even bij te blijven, maar al snel hoorden we hoe op de hoek van de straat een hele groep inzette. Eén vrouw schreeuwde daarbij als een ontketend dier.   TE GRETIG Al die tuintjes, die mensen die daar in het donker stonden, hekjes ertussen, de dri...

Balans

8 mei, 2017 - /blog/1329/balans.html

Inmiddels verwacht ik niet meer dat hij ’s nachts nog naast me komt liggen. Die lege plek is bij mij gaan horen. En als ik mijn dochters naar bed heb gebracht, weet ik dat er - als ik beneden kom  - niemand op de pastoor stoel in de huiskamer zit. Niemand met een rechte rug, een boek op zijn schoot, een leesbril op zijn neus en grijze, kapotte sloffen aan zijn voeten. Ook niemand die steeds zachtjes ‘ik wil jou niet, ik wil jou niet, ik wil jou niet’ fluistert. Op de plaa...

De steen en het spelletje

8 maart, 2018 - /blog/1967/de-steen-en-het-spelletje.html

Ik lag op de bank en liet op mijn telefoon een piepklein mannetje een vis vangen. Ik speel de afgelopen weken vaak een spelletje waarbij je op een onbewoond eiland een leefgemeenschap moest opbouwen. Als je nieuwe kinderen wilt, moet je de poppetjes op elkaar zetten, waarna ze elkaar een smakzoen geven en een hut binnen wandelen. Na een poosje komen ze dan beiden weer tevoorschijn. De man gaat vrolijk verder met bessen plukken. De vrouw zit opgescheept met een wit bundeltje baby in haar ar...

Slaaf

13 juli, 2017 - /blog/1458/slaaf.html

Hij zei: ‘Ik heb je ex een uur geleden nog aan de telefoon gehad.’ ‘Wie?’ ‘Hoeveel smaken heb je?’  Niet veel inderdaad.  Ik vroeg hoe het  haar  verging, aangezien ze iedere aanzet tot contact altijd had gemeden.  Het ging niet al te goed, hij zei: ‘Net als ieder denkend mens weet ze het niet en is ze vrij depressief.’  Op het moment dat je het kunt benoemen neemt volgens mij de zwaarte van een mogelijke depressie af, maar ik kan ern...

Ik maak er een sport van mijn ex te ontwijken

9 juli, 2018 - /blog/2169/ik-maak-er-een-sport-van-mijn-ex-te-ontwijken.html

Van het ene naar het andere huis. Van de ene naar de andere sfeer en nét als je weer gesetteld bent - dat kost zeker twee dagen - moet je weer weg. Hun tassen hoeven nooit echt uitgepakt. De loyaliteit voor vader en moeder weerhoudt hen er natuurlijk van hier een punt van te maken. Huilen. Ik maak er sinds kort een sport van ex op geen enkel wisselmoment thuis te treffen en plan de zaakjes zo dat wij elkander niet hoeven tegenkomen. Als ik op de dag dat ik in het logeerhuis zit ...

Marion leest Jón Kalman Stefánsson

21 januari, 2019 - /blog/2458/marion-leest-jon-kalman-stefansson.html

 Jón Kalman Stefánsson - Zomerlicht, en dan komt de nacht Vlakbij de Poolcirkel worstelen bewoners van een piepklein afgelegen dorpje (weer zo'n onherbergzaam gebied) met de winterduisternis. Het IJslandse landschap is bijna een personage op zich in deze prachtige roman. De schrijver balanceert soms op de rand van absurdheid. Zo is er de directeur van de breifabriek die van de ene dag op de andere in het Latijn begint te dromen en al zijn geld uitgeeft aan oude wetenschappelijke g...

« 1 ... 4 5 6 ... 55 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: