11 januari, 2019 - /blog/2413/stella-bergsma-schrijft-feministisch-pamflet-het-is-hoog-tijd-tijd-voor-schijt.html
Beeld: Guy Kokken Dit artikel verscheen eerder op Knack : Nederlandstalig Belgisch actualiteitenmagazine, opinietijdschrift en weekblad. Wijven! Wat zijn ze toch stom, met hun yogithee en chardonnay. Geen wonder dat ze het zwakke geslacht zijn, als ze niet eens om opslag durven te vragen. En ze kunnen de afwasmachine niet inruimen, omdat ze geen ruimtelijk inzicht hebben, hahaha. Hoe vaak ik niet heb meegelachen om dat soort grappen. Sterker nog: ik heb ze ge...
21 november, 2019 - /blog/2854/de-diepte-schuilt-aan-het-oppervlak-een-bezoek-aan-museum-jan-cunen.html
In de trein naar Oss mail ik een bevriend schilder dat ik onderweg ben naar zijn geboorteplaats. Hij zegt: ‘Schuin tegenover het museum zat een café waar ik naartoe ging als ik spijbelde. Naast mijn middelbare school. Vanuit die plek zie je in de verte de kerk waar ik als dertienjarige een ongelovige organist was.’ Hij wenst me veel plezier. Het museum lijkt op het oude gedeelte van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Wanneer ik Carly Manders, een jonge medewerker met blauw h...
18 juli, 2017 - /blog/1467/een-spoilervrije-ode-aan-game-of-thrones-de-meest-verbluffende-serie-van-de-afgelopen-pak-m-beet-honderd-jaar.html
Spoilerniveau: laag. Lees gerust verder als je de afgelopen zes seizoenen al dan niet gezien hebt, ik houd mijn mond over seizoen zeven. Na de aflevering van gisteren dacht ik na over de wegen die werkelijk alle personages in de serie hebben afgelegd – niet alleen qua afstand, maar vooral in hun hele zijn . Een jong, tomboy-achtig meisje transformeert in zes seizoenen tot een meedogenloze moordenaar; een incestueuze prince charming waaraan je vanaf het moment dat je hem ziet ...
10 april, 2019 - /blog/2573/gesprek-in-de-lucht.html
Mijn buurman is een jongeman met een gezicht zo glad als een baby, klompjes goud in de oren en massieve gouden ringen om de vingers. Vlak na het opstijgen bestelt hij bij een stewardess een whisky cola. Nog voordat ze terug is bestelt hij er bij een andere stewardess nog één. Direct nadat hij de eerste cup achterover heeft geslagen wordt de tweede bezorgd. Hij neemt een flinke slok, kijkt mij aan en glimlacht. In samenzweerderig Sranang Tongo zegt hij: ‘Zo, als ik dat op heb ben ik op...
23 december, 2020 - /blog/3228/geluk.html
Mijn goede vriendin en ik dronken een gin-tonic op haar eenenvijftigste verjaardag. Ze vroeg me of ik het niet ontzettend fijn vond dat ik de helft van de tijd geen kinderen had. Dat moest toch een heel fijne bijkomstigheid van zo’n scheiding zijn. De vrije dagen die je ervoor terugkreeg. Het éigen leven. ‘Nou en of,’ riep ik. ‘Zéker nu.’ Ik zei dat ik het natuurlijk niet hardop mocht zeggen, maar dat ik het fijn vond dat ik in deze tijd nie...
10 juni, 2020 - /blog/3090/stem.html
‘Mama, ik ga zo naar de protestactie op de dam,’ zei mijn vijftienjarige. ‘Het kán zo niet langer.’ Ze stond voor me in de keuken. Het was een warme dag. Ze droeg een strak zwart jurkje dat maar krap over borsten en billen kwam. ‘Jij gaat zo sowieso niet protesteren,’ zei ik. ‘Ik wil mijn stem laten gelden.’ ‘Dat mag jij niet.’ ‘Zeker wel.’ Ze keek me recht aan, groene ogen, opgemaakt in allerlei kleuren. Een zwarte bandana om haar nek. ‘In dat j...
5 januari, 2017 - /blog/1003/de-hele-wereld-op-mijn-bord-joachim-stoop.html
Steeds fluister ik mezelf toe dat ik stop met deze job als ik bij dit gebeuren geen kippenvel meer krijg. Met volle schalen, dozen, potten komen ze glimlachend aan. Urenlang hebben ze in hun keuken gezwoegd om trots gerechten van hun land te komen tonen en delen: Tibetaanse momo, Somalische stoofpot, Russische salade, Indiase pakora. Een enkele grapjas heeft een pak friet bij. Ik sta naast mijn collega’s achter de tafels de landen van herkomst op papiertjes te schrijven om elk culinair...
19 september, 2016 - /blog/807/werelddominantie.html
Kristof refereerde in zijn column aan een brief van Otto Frank, die pas onlangs is opgedoken, waarin Frank op 30 april 1941 aan een Amerikaanse vriend schreef dat Amerika het enige land was waar de familie Frank heen kon. Hij voegde eraan toe dat het hem voornamelijk om de kinderen te doen was. Zelf mag je kennelijk in noodgevallen ten onder gaan, zolang de kinderen maar voortleven. Alsof het leven van de mens na zijn voortplanting een luxe is waarvan men, als het echt niet anders gaat, oo...
5 maart, 2016 - /blog/419/brieven-uit-genua.html
En ‘Worden wie je bent’, dat is ook het motto dat letterlijk en bij voortduring voorkomt in ‘Brieven uit Genua’, jouw nieuwe roman, of is het toch een brievenboek, een soort-van-maar-ook-weer-niet-echt vervolg op dat om onbegrijpelijke redenen nietmet de AKO Literatuurprijs bekroonde meesterwerk ‘La Superba’. Worden wie je bent, schrijf je, is een opgave. Terwijl het in de letterlijke betekenis niet al te ingewikkeld zou moeten zijn. Je wordt wakker, staat op, en gaat een beetj...
24 juni, 2020 - /blog/3102/huilen.html
De tienjarige en ik fietsten in de vroege ochtend naar school. Ze schampte met haar wiel een stoeprand, haar stuur slingerde daarbij vervaarlijk, ze viel bijna, maar wist uiteindelijk toch haar evenwicht te bewaren. ‘Goed gedaan!’ zei ik. Naast me klonk alleen een afgemeten ‘hm’. Het was benauwd weer. Een donker wolkendek hing boven ons. Een donderwolkje fietste aan mijn zijde. Twee handen om het stuur geklemd. ‘Je bent natuurlijk geschrok...