13 februari, 2017 - /blog/1096/voorpublicatie-pauwl.html
Eérst moet ik (daar gaan we) (ta-ta-ta-dáááá!) de kopjes omspoelen die ik gebruikt heb (anders gaat de aanslag vastkoeken), dan moet ik mijn tanden poetsen (als je je gebit in vier delen opdeelt: een halve minuut per deel), dan met een tandenstoker tussen mijn tanden en kiezen heen en weer gaan, net zo lang tot er geen wit spul meer aan zit, dan moet ik dat witte spul (tandplak, als je het laat zitten wordt het een gaatje) ergens aan afvegen (niet aan je broek, niet...
15 februari, 2017 - /blog/1100/het-moeilijkst-is-de-botheid-van-professionals.html
We hebben altijd gedacht: Samuel is ons overkomen, met al zijn handicaps. Laten we aardig zijn voor elkaar. Voor hem. En het ging allemaal geleidelijk bovendien. Allengs werd meer duidelijk over zijn mogelijkheden en vooral over de onmogelijkheden. We groeiden met zijn beperkingen mee. Bernique heeft wel intens gehuild toen Samuel vanuit het niets, kort na elkaar, drie epileptische aanvallen kreeg toen ik bij het WK voetbal in Brazilië was. Ze dacht even dat hij ons zou ontglippen, terwij...
15 februari, 2017 - /blog/1102/groezelig-blauw.html
‘En?’ vroeg ik voorzichtig. Mijn benen begonnen zwaar te worden. ‘Zijn ze blauw?’ ‘Kun je ze misschien nog iets meer spreiden?’ ‘Misschien moet je de lamp iets dichterbij houden?’ Roddy hield de lamp iets dichterbij. Ik spreidde mijn benen nog iets meer. ‘Veel verder kan niet. Ik ben geen turnster.’ Roddy vond het niet grappig. Hij lachte in elk geval niet. Hij bleef maar ernstig kijken, de diepte in. Ik lag in een spagaat boven op het rood-wit geblokte dekbe...
5 maart, 2016 - /blog/419/brieven-uit-genua.html
En ‘Worden wie je bent’, dat is ook het motto dat letterlijk en bij voortduring voorkomt in ‘Brieven uit Genua’, jouw nieuwe roman, of is het toch een brievenboek, een soort-van-maar-ook-weer-niet-echt vervolg op dat om onbegrijpelijke redenen nietmet de AKO Literatuurprijs bekroonde meesterwerk ‘La Superba’. Worden wie je bent, schrijf je, is een opgave. Terwijl het in de letterlijke betekenis niet al te ingewikkeld zou moeten zijn. Je wordt wakker, staat op, en gaat een beetj...
6 maart, 2016 - /blog/425/moederland.html
Een dromerige blik langs ons heen, en daaronder een donkere en confronterende die ons ergens op wijst. Beide blikken laten iets van hun binnenkant zien; ze verzoeken in hun beleefde stilte om een wederblik, om contact, wat betekent dat wij niet alleen aanschouwers zijn van een tekening, maar worden aangespoord om als beschouwers hierop in te gaan. Om te reageren, waarmee we ook iets van onze binnenkant laten zien. En dan zijn we nog niet eens met lezen begonnen. Moederland heet een ...
16 maart, 2016 - /blog/439/de-onzichtbaren.html
Toen hij kwam aansloffen, trokken zijn schouders met iedere stap dichter naar de grond en bogen zijn knieën steeds verder door, tot hij op de stoeprand ineenzakte. De ruggengraat knakte en het hoofd kantelde vertraagd voorover, als een tulp aan een verlepte steel. Steeds dieper verdween hij tussen zijn benen en als het had gekund was hij in zichzelf verdwenen. Ik sta in een zijstraat van het zakelijk centrum van Rio de Janeiro, dat met zijn brede autobanen en kubustorens in de verte doet ...
19 maart, 2016 - /blog/442/moedervlekken-fragment.html
De zoon die zoals dat van hem werd verwacht psychiater is geworden verzorgt de tuin. Vroeger speelde hij hier nog weleens badminton met zijn vader, die tijd is voorbij, er wordt voornamelijk naar het gras gekeken als naar een vertrouwd en toch nog altijd mooi schilderij. Het heeft al bijna tien dagen niet geregend, op het gras zijn gele plekken ontstaan. Jarenlang is het hier goed onderhouden, met liefde is hier gewerkt, in elk geval met een volharding en een verantwoordelijkheidsgevoel di...
20 maart, 2016 - /blog/444/evidently-john-cooper-clarke.html
Only the Americans Fekner and Hambleton and a few kids not older than fourteen at the time (Taki 183 being one of them) who are mentioned in the ‘classic’ Watching My Name Go By book (foreword by Norman Mailer!) in 1974, were prior to the sympathetic Dutchman. In 2008 Hugo's pioneering works were notably acknowledged by Mr Banksy himself, followed by his invitation to participate on the Cans Festival in Leake Street, London. Justice. Martin Hannett! How fucking legendary ca...
20 maart, 2016 - /blog/446/warme-zomer.html
als voorjaar valt uit maart april en zon schijnt op een vrouwenbil dan kruipt het onder huid en haar en de sirenen zingen maar de duizend naalden van verlangen probeer ik met een hand te vangen en al dat blote vlees met blikken ik voel mijn slappe knieën knikken volledig kansloos voor mijn ogen het vlees waarmee ze jongen zogen het is een deinen pront misbaar en de sirenen zingen maar ik voel mijn onderbuik ontluiken aan andere geslachten ruiken kom knevel ...
21 maart, 2016 - /blog/449/ueber-alles.html
In 1929 publiceerde Kurt Tucholsky het boek Deutschland, Deutschland über alles . In korte stukjes voorzien van foto’s vertelt hij over zijn volk en vaderland. Soms is dat grappig, bijvoorbeeld wanneer hij het rijgedrag van de Duitser beschrijft: Der Deutsche fährt nicht wie andere Menschen. Er fährt, um recht zu haben. Dem Polizisten gegenüber; dem Fußganger gegenüber […]‚—‚und vor allem dem fahrenden Nachbar gegenüber. Maar vaker is het keihard. Tucholsky is kwaa...