13 februari, 2019 - /blog/2476/friet-jeroen-blankert.html
* Ja, van de experts moet je het hebben. Wij zijn dol op experts. 'Gewoon lekker thuis friet bakken.' Ze beginnen al gelijk met drie belangrijke tips waar wij nooit op waren gekomen. Het gaat om de juiste aardappel, zeggen ze. Oké, dat is dan al één tip. Nu komen er nóg twee. De aardappel moet bij voorkeur vrij groot zijn. Niet rond of bol en groot, maar groot en langwerpig, omdat je er dan, zo zeggen ze, de langste frieten van kunt snijden. Nou, dat lijkt ons een heel goed idee. Wij...
16 april, 2016 - /blog/514/gek.html
Onmiddellijk begon het monster met de blikken tanden het ene na het andere nieuwsfeit de kamer in te spuwen. Buiten daalde de donkerte langzaam neer, alsof de stad behoedzaam werd ingestopt door een reuzenhand. En hoewel Louis die dag niks bijzonders had gedaan, werd hij bevangen door die bepaalde vermoeidheid, die een mens voelt wanneer iets te gebeuren staat. Een vriend had hem gezegd dat elke gebeurtenis die het nieuws haalde, draaide om iemand die gezien wilde worden. En dat was waar. Ieder...
12 mei, 2020 - /blog/3063/lees-hier-ze-ligt-hier-niet-het-winnende-verhaal-van-writenow-2020-nijmegen-door-jared-meijer.html
Het volledige juryrapport en meer informatie over deze en andere winnaars van de Nijmeegse voorronde vind je hier. * Ik droeg al jaren schoenen die drie maten te groot waren in de lengte, omdat ik korte maar ongewoon brede voeten had. De lege ruimte in de voorkant van mijn schoenen merkte ik pas echt op toen mijn maat opnieuw gemeten werd, omdat ik wandelschoenen ging kopen. De man pakte een paar vrouwenschoenen van de muur en zei: ‘Pas deze eens.’ ‘Had je dat ...
5 februari, 2018 - /blog/1900/ik-zou-ook-wel-zo-n-vrouw-willen-die-alles-voor-je-doet.html
Ik denk aan De sneeuw van de Kilimanjaro van Ernest Hemingway. Ik denk aan het idee voor mijn nieuwe boek dat er, op de vooravond van mijn vertrek, zomaar was. Ik wist: vanaf nu ben ik niet meer alleen! Ik denk aan het boek van Haruki Murakami dat ik tijdens mijn verblijf in Kenia las: De moord op Commendatore. Deel 1: Een Idea verschijnt . Enorme zak rijst Ik denk aan de enorme zak rijst, suiker en de fles olijfolie die we kochten voor een arme Keniaan die razendsne...
1 september, 2019 - /blog/2759/onkruid.html
Op mijn twintigste betrok ik een benedenwoning in Rotterdam en erfde een cottage-tuin vol bloemen van mijn bejaarde voorganger. Ik beloofde de rouwende familie dat ik me zou ontfermen over de lusthof van hun vader. Ik kocht een tweedehands tuinboek en verdiepte me in alle soorten die ineens aan mijn zorg waren toevertrouwd. Ik leerde mesten, opbinden en wieden en snoeide rozen, lavatera’s en vlinderstruiken in de juiste periode. De oude man had nagedacht over zijn ontwerp, ik...
10 september, 2018 - /blog/2242/voor-ik-het-wist-was-ik-in-een-totaal-renovatie-beland-als-in-een-storm.html
Dat fluctueerde dus nogal. De mannetjes had ik zo gevonden. Dat bleek het punt helemaal niet. Het punt bleek: de beslissingen. Van de ene op de andere dag moest ik beslissingen nemen over zaken waarvan ik hiervoor het bestaan niet eens bevroedde. Het was zomervakantie. Mijn dochters waren met hun vader naar Frankrijk vertrokken, vrijwel al mijn vrienden weg, zo stond ik – op de maandag nadat ik de sleutels had gekregen al – samen met mijn kersverse bouwbegeleidster en ha...
14 mei, 2019 - /blog/2624/ik-heb-geleefd-25-reislustige-carolien-51-als-kind-hoor-je-niet-eerder-te-overlijden-dan-je-ouders.html
“Ik trouw nooit met een boer,” zei Carolien Boere (51) toen ze nog een meisje was. Haar beide ouders kwamen van een boerderij, ze ging wel eens logeren bij familie. Dan kwam ze terug en stonk ze naar de koeienstal. Het liep natuurlijk anders. De jongen op wie ze verliefd werd, was een boerenzoon. En ja hoor, de boerderij in het Zuid-Hollandse Vlist nam hij later ook over. Reizen Toen ze twee jaar geleden ziek werd, was het eerste dat Jan zei: "De koeien g...
7 november, 2018 - /blog/2334/de-besteklade-sorteren-jeroen-blankert.html
Ook het beeld door Jeroen Blankert 'Wetenschappers willen het DNA van alle soorten levende wezens op aarde vastleggen.' Nou, dat is niet gering. Wij willen al heel lang de besteklades eens goed sorteren en alle soorten dingen die zich daar in bevinden grondig vastleggen. Zo is er het gewone mooie bestek. De grote ranke vorken, de ferme lepels en de stevige, scherpe messen. Redelijk compleet, maar gek genoeg meer lepels dan vorken. Misschien omdat we nooit soep eten. Die lepels lig...
25 december, 2018 - /blog/2400/kerst-in-suriname.html
Kerstmis in Suriname Chris Polanen Als kind in Suriname geloofde ik dat mijn opa's geest terugkeerde om afscheid te nemen van mijn oma en dat je 's nachts een jonggestorven bruid op straat tegen kon komen of de geest van een lang geleden vermoorde gouverneur op een wit paard. En als je pech had, de echt gevaarlijke: de yorka's, leba's en bakru's. Een ontmoeting met een van hen kon je dood betekenen, dat wist iedereen. Ik geloofde, net als veel Suriname...
5 november, 2019 - /blog/2838/voorwoord-de-laatste-lach-bart-vervaeck.html
Een pagina uit het exemplaar waarin Basart aantekeningen heeft opgeschreven. Een nieuwe herfst, een nieuw geluid Voorwoord door Bart Vervaeck De laatste lach , de eerste roman van R.A. Basart (1946-2019), verscheen in de herfst van 1997. Het postmoderne taalspel was op dat moment gemeengoed geworden en de lezers waren wel wat gewend. Toch viel het boek op door de bizarre plot, de virtuoze stijl, de duizelingwekkende gelaagdheid, de hilarische en grotesk...