22 augustus, 2017 - /blog/1517/getuige.html
Zo is mijn beste vriendin ineens weer smoorverliefd op een man met wie ze dagen aan één stuk door telefoneert over niets, blijkt mijn beste ex een weekje uit wandelen te zijn met een vrouw wier naam ik niet ken, en gaat mijn andere beste vriendin zondag trouwen met de vader van haar dochtertje. Ik ben de getuige. Een rol die me op mijn lijf geschreven is. Getuige van het leven zijn. Er vanaf hier iets over zeggen. Vanaf mijn strandbedje in Korfoe bespied ik de liefde. Het aanstaande b...
9 september, 2019 - /blog/2769/ik-heb-geleefd-34-gerrit-62-hoorde-dat-hij-maagkanker-heeft-terwijl-zijn-vrouw-lag-opgebaard.html
Op het bordje naast de voordeur staan twee namen: Gerrit en Ineke. Meer dan veertig jaar waren ze samen. Afgelopen oktober overleed Ineke. Diezelfde week, alsof het verdriet nog niet groot genoeg was, kreeg Gerrit (62) te horen dat ook zijn leven binnen afzienbare tijd zal aflopen. ‘Mijn vrouw lag nog opgebaard in het crematorium’, vertelt de Brabander. ‘Ik zat met mijn dochters bij de oncoloog. Die zei dat ik mijn verjaardag volgend jaar waarschijnlijk niet zal halen.’ ...
7 september, 2020 - /blog/3153/deskundigen-over-de-dood-5-leef-elke-dag-met-de-dood-voor-ogen-ga-s-avonds-niet-slapen-met-ruzie.html
Het kan echt: doodgaan van verdriet. Al een tijdje hield deze vraag me bezig. Je hoort het weleens. Een oude vrouw overlijdt zes dagen na haar man met wie ze 60 jaar was getrouwd. Een moeder van een gestorven volwassen gehandicapte zoon volgt hem binnen twee maanden. De Vlaamse rouwexpert Manu Keirse legt uit hoe dat kan: rouw is stressvol en vergt veel van je lichaam. Het is niet alleen een emotionele, maar ook een fysieke inspanning. Ben je al verzwakt op het moment dat de rouw je...
8 maart, 2018 - /blog/1965/voedsel-medicijnen-en-weemoed.html
De Duitse man vroeg of ik mijn koffer op een metalen tafel wilde leggen en openen. Hij trok plastic handschoenen over zijn worstenvingers. Met een wit strookje papier ging hij traag langs al mijn bezittingen. Soms keek hij op. Ik keek weg. Het was rustig op het kleine vliegveld in Weeze. Er stonden slechts vier vluchten gepland voor vandaag. Wellicht controleerde de man zo langzaam om zijn gevoel van overbodigheid te verhullen. Er zat een tweedehandsboek, Over Schoonheid van Zadie Smith,...
2 september, 2019 - /blog/2760/ik-heb-geleefd-33-artsen-weten-niet-wat-hem-mankeert-maar-paul-71-verwacht-dat-hij-dit-jaar-sterft.html
Hij wil uitgestrooid worden in de duinen. Zeeland werd zijn thuis. Achttien jaar geleden kocht de Brabantse fietsenmaker Paul van Asten (71) een vakantiehuisje in Zuidzande. Het idee was om daar later permanent te gaan wonen. Dat gebeurde al na drie jaar, toen hij zijn zaak goed kon verkopen. ,,In Tilburg leef je tussen zon en stenen. Als je hier omhoog kijkt, zie je alleen maar lucht.’’ Zelfgetimmerd vakantiehuis Vanaf de veranda groet Paul twee senioren die door zijn di...
12 februari, 2018 - /blog/1912/ik-ben-meer-dan-klaar-voor-de-leegte-die-geeft-rust.html
Eindelijk heb ik ook de mail gestuurd waarin ik voorstel om de scheidingspapieren te gaan ondertekenen. De datum is vastgesteld op de sterfdag van mijn opa. Dat vind ik mooi. Het is voor mij heel vreemd om te ervaren, maar ik kijk uit naar die dag. Ik kijk ernaar uit om ook op papier geen echtgenote meer te zijn. Mijn therapeute zei: “Wat je nu gaat voelen, is echte rouw. Zolang je ergens voor vecht, hoef je het verdriet niet helemaal te voelen.” Dat is waar, dacht ik. Ze zei...
30 augustus, 2018 - /blog/2228/maatschappelijke-stage.html
Er zijn wat dingen veranderd het afgelopen jaar, maar het overmatige introspectief is nog steeds iets dat me gevaarlijk lijkt. Want als je niet om je heen kijkt, wat zie je dan nog? Ik nam me voor om ieder jaar een project van een week te ondernemen onder de noemer van een ‘maatschappelijke stage.’ Deze zomer wilde ik graag naar een ziekenhuis. Een maand geleden was ik daarom op weg naar een afspraak met de PR-medewerkster van het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. In ...
6 april, 2017 - /blog/1252/oudtante.html
Aan ons laatste bezoek per N.S. aan A'dam hebben we enkele nare herinneringen overgehouden. Het was in januari: naar de Hermitage en de boottocht door de verlichte grachten. Het was heel slecht weer. Henk (mijn man) viel die dag 3 keer: 1X roltrap af, 1X roltrap op (en dus voor hem af) en 1X bij het uitstappen uit de boot. Onze tas kon ik nog net grijpen voor...
23 november, 2018 - /blog/2360/politie-hond-albert.html
#3. Politie Hond Albert De naderende chemo hing de afgelopen week als een dreigende, almaar dikker wordende mist over de dagen. Ik was boos, niks lukte en er gebeurde de hele tijd vanalles. Een kinderfiets werd niet bezorgd. Een stofzuiger ging kapot. Een mooie, jonge vrouw millimeterde alvast haar haar. Ik had mezelf voorgehouden dat een normaal bestaan mogelijk is als je levensgezel kanker heeft. Dat het wel meevalt allemaal als je eenmaal weet dat ze genezen kan. Dat ...
23 juni, 2016 - /blog/658/wat-is-er-van-de-sport.html
Laten we ’t godverdomme niet moeilijker maken dan het is. We gaan een zaal binnen, we kijken naar een voetbalmatch op een groot scherm, we drinken normale hoeveelheden bier. En daarna gaan we op huis aan, tanden poetsen en kom er maar in, zandman. Maar ja, hoe gaat dat? De Belgen winnen en dan drink je je toch de kop in. Alles zat goed ineen en dan valt de avond uiteen als een puzzel. Mag je ’s ochtends beginnen te puzzelen. Er was een vrouw, maar hoe heette zij en moet ik me bij haar exc...