7 maart, 2018 - /blog/1963/internationale-vrouwendag-1-eileen-myles.html
DE AFSCHEIDSOPNAMES ‘Je bent vijfentwintig? Ik ben vierendertig.’ Je zag er zo fantastisch uit, zittend op je grijze bank. Ik kon er maar niet achter komen wie je was. Je was in 1980 naar New York verhuisd. Je droeg Blondiet- shirts in Texas en je had op een avond nacho’s van Patti Smith gekregen. Ze zat in een auto en je keek naar haar en ze zei: ‘Hier,’ en gaf ze aan jou. Geweldig! Net voor mij had je een vriendje dat zich helemaal in het leer kleedde en zijn hoofd kaalschoo...
16 juni, 2017 - /blog/1401/de-haard-en-de-salamander-voorpublicatie-fahrenheit-451-van-ray-bradbury.html
Het was een bijzonder genoegen om dingen opgegeten te zien worden, om ze verkoold te zien, en veranderd. Met de koperen spuitkop in zijn handen, de reusachtige python die zijn giftige kerosine op de wereld spuwde, dreunde het bloed in zijn hoofd, en zijn handen waren de handen van een buitengewoon dirigent die alle symfonieen van het oplaaien en branden speelde om de fl arden en houtskolen ruines van de geschiedenis neer te halen. Met zijn symbolische helm, 451 genummerd, op zijn onverstoorbare...
5 mei, 2020 - /blog/3057/een-joodse-voorgrond.html
Op mijn dertigste verjaardag zat ik in Auschwitz. Daar zat ik niet zoals mijn oom Nathan - die eigenlijk een oom van mijn vader is, maar ook mijn broertje en ik hebben hem altijd oom genoemd. Oom Nathan was het enige familielid dat levend terugkeerde uit een concentratiekamp en de rest van zijn leven vierde hij dat als een overwinning. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit een dag níet permanent over de oorlog praatte. Een van mijn vroegste herinneringen: met z’n tweeën stonden...
22 oktober, 2024 - /boek/3111/toyo-shibata-geef-de-moed-niet-op.html
Toyo Shibata debuteert op 99-jarige leeftijd en in korte tijd worden er miljoenen exemplaren van haar eerste boek verkocht. In eenvoudige, lichtvoetige gedichten haalt ze herinneringen op aan haar leven, haar man en haar familie en staat ze stil bij haar zoon en haar verzorgers. Toyo laat zien dat je altijd kunt blijven dromen, hopen en liefhebben, ook als je hoogbejaard bent. Ze spoort haar lezers aan tijd te maken om naar de lucht te kijken en momenten van vriendschap te koesteren. Bijzonder, ...
24 mei, 2019 - /blog/2642/interview-karolien-berkvens-spreekt-sasha-marianna-salzmann-over-haar-romandebuut-buiten-mezelf.html
Sasha Marianna Salzmann (Wolgograd, 1985) vluchtte op haar tiende met haar ouders naar Duitsland. Ze studeerde aan de Universität der Künste in Berlijn, schreef essays en toneelstukken en was een aantal jaar huisauteur van het Maxim Gorki Theater. Daarna woonde ze – tot de staatstreep van 2016 – in Istanbul. Buiten mezelf is haar debuutroman en verscheen bij Atlas Contact, in een vertaling van Goverdien Hauth-Grubben. De Duitse critici struikelden zowat over de ...
10 april, 2016 - /blog/495/vooruitgang-bij-de-corrie.html
Natuurlijk erger ik me ook wel eens aan de aanmatigende ‘Jullie-keken-er-al-die-tijd-zo-naar-maar-je-kunt-er-dus-beter-zo-naar-kijken’-toon, maar ze hebben vooral welkome vernieuwing en verdieping gebracht in de Nederlandse journalistiek. Ze hebben engagement van lezers gegenereerd en iemand als Rutger Bregman is een van de meest invloedrijke en oorspronkelijke denkers van dit moment. Op Festival de Vooruitgang gaf ik eind vorig jaar op uitnodiging van Correspondent Jelme...
6 maart, 2018 - /blog/1958/pop-en-literatuur-1-suede-en-lord-byron.html
In 1994 verscheen Dog Man Star , het tweede album van de Londense band Suede. De band was even daarvoor al uitgeroepen tot een van de vier vaandeldragers van de zogeheten britpop, samen met Oasis, Blur en Pulp. De overeenkomsten met die andere drie moeten vooral gezocht worden in een zeker nostalgisch chauvinisme. Muzikaal zoeken ze naar hun Britse voorbeelden uit vervlogen tijden. De teksten vormen vaak beschrijvingen van het British urban life en worden niet...
1 september, 2017 - /blog/1543/legio-likes.html
Als het vanaf acht uur is kom ik nooit om acht uur en ook niet om negen uur, ik wek graag de indruk dat ik nog andere dingen te doen heb. Dus bijt ik op mijn nagels, ben ik ontevreden over dat ik nagelbijt, pak ik alsnog de nagelknipper, probeer ik de stukjes nagel te volgen die met een boog door de lucht richting plint zeilen, zoek ik tevergeefs naar de stukjes nagel en vijl ik mijn nagels zo dat ik iemand kan strelen zonder dat er gewonden vallen, om pas tegen half elf op het feest aan te kom...
17 november, 2020 - /blog/3206/blootleggen-6-hein-is-een-republikein.html
In Intimations , een essaybundel die ze schreef tijdens de eerste coronagolf, merkt Zadie Smith op dat de dood in de VS al heel lang geen democraat meer is. Hoe groot de kans is dat je aan corona overlijdt, hangt nauw samen met je geslacht, je huidskleur en je maatschappelijke status. Die factoren bepalen namelijk voor een groot deel waar je wordt geboren en waar je de rest van je leven zult wonen, en daardoor of je toegang hebt tot netwerken en publieke voorzieningen. Indirec...
17 juni, 2019 - /nieuws/2681/borstkanker-column-linda.html
De bult verdween niet vanzelf door het gewoon te negeren en erover te zwijgen, zoals ik hoopte. Ik kon het niet meer afdoen als hysterische aanstellerij, dus ik belde de huisarts en maakte een afspraak. Die nacht lag ik lang wakker. In mijn vriendenkring waren nu vijf vrouwen met borstkanker en nog eens twee net genezen. Een was er zojuist aan overleden. Dat maakte er in totaal acht. Ik kende meer vrouwen met dan zonder. Hoezo zou ik het dan niet hebben? Van de acht waren er drie die in eerste ...