Toyo Shibata debuteert op 99-jarige leeftijd en in korte tijd worden er miljoenen exemplaren van haar eerste boek verkocht. In eenvoudige, lichtvoetige gedichten haalt ze herinneringen op aan haar leven, haar man en haar familie en staat ze stil bij haar zoon en haar verzorgers. Toyo laat zien dat je altijd kunt blijven dromen, hopen en liefhebben, ook als je hoogbejaard bent. Ze spoort haar lezers aan tijd te maken om naar de lucht te kijken en momenten van vriendschap te koesteren. Bijzonder, wijs en optimistisch: geef de moed niet op.
Ze werd 101 jaar oud en heeft nog veel van haar succes meegemaakt. Over haar fans zei ze: 'Er bloeide een bloem uit een eeuwenoude boom, en dat allemaal dankzij jouw steun. Nu heb ik een souvenir om mee te nemen naar het hiernamaals, waar ik over kan opscheppen tegen mijn man en mijn moeder.'
Op 92-jarige leeftijd moest Toyo Shibata (1911-2013) vanwege rugklachten stoppen met haar hobby klassieke dans en begon zij op advies van haar zoon met het schrijven van haiku's. Toyo Shibata schreef over haar verleden en heden: over haar verzorgers en familie, het overlijden van haar man, en het feit dat iedereen evenveel recht heeft om te dromen en lief te hebben, ook als je al een eeuw in leven bent. Ze werd 101 jaar.
