Zoeken
Nieuws 1016 Blog 1016
We hadden nooit weg moeten gaan uit Culemborg

26 maart, 2018 - /blog/2006/we-hadden-nooit-weg-moeten-gaan-uit-culemborg.html

Een innovatief project waarin wonen en leven helemaal met elkaar zijn vervlochten. De ecologische wijk wordt gedeeld door 300 huishoudens die wonen combineren met werken, recreëren, drinkwaterwinning, duurzame energie, een gemeenschappelijke tuin en voedselvoorziening. Een historicus gaf een lezing over stadsvernieuwing in verschillende West-Europese landen. Ik was gevraagd om voor te dragen vanwege het thema verlangen. Ooit probeerde ik mijn man terug te schrijven met een boek, en de fil...

We hadden nooit gedacht dat hij zelfstandig zou lopen

17 januari, 2017 - /blog/1027/we-hadden-nooit-gedacht-dat-hij-zelfstandig-zou-lopen.html

Zou hij ooit leren lopen, vroegen we ons af. Vooral in het kinderdagcentrum Rozemarijn oefenden ze veel naarmate de jaren vorderden, met antroposofisch geduld. Samuel steunde in een soort hoepel op wielen met een zitje. De halve kamer was thuis gevuld als hij in zijn metalen omhulsel balanceerde. Nee, thuis trainen bleek moeilijk. Daarna kreeg hij, bij wijze van spreken, een omgekeerde rollator, met handsteunen en een zitje achter zich. Hij droeg ook al spalken voor steun aan zijn kuiten, en...

We zijn bang voor Samuels weerloosheid

13 september, 2017 - /blog/1562/we-zijn-bang-voor-samuels-weerloosheid.html

Boem. Zomaar, weerloos gevallen. Daar lag hij, terwijl zijn moeder in de keuken was. En als hij op de grond ligt, krijg je hem bijna niet overeind. Zelf opstaan is geen optie. Hij moet als het ware opgetakeld worden, liefst met twee man. Zijn schouder was ontwricht, bleek in het ziekenhuis. Samuel had zichtbaar pijn. Normaal vertrekt hij geen spier. Hij droeg de dagen daarop met graagte een mitella, terwijl hij gewoonlijk niets moet hebben van extra kleding, al gaat het om een muts of handschoe...

Verraad

9 december, 2020 - /blog/3219/verraad.html

  ‘Gaat zij ook mee?’ vroeg ik toen ook zijn oudste dochter op de achterbank plaatsnam. ‘Dat kan wel,’ zei M. terwijl hij de motor startte. ‘Hij slaapt als een os.’ ‘O, oké.’ Het liep tegen middernacht. Er was het gekwebbel en gegiechel van drie meisjes op de achterbank. Een meisje van tien, twaalf en veertien. Mijn tienjarige en ik waren op zaterdagavond pizza gaan eten bij M en zijn kinderen. We kwamen met de trein, en hij had aangeboden ons met de aut...

Loslaten

26 augustus, 2020 - /blog/3146/loslaten.html

  In de doodlopende straat, voor pension Andrea, parkeren we de auto. Het lijkt op een gewoon woonhuis, maar er staat ‘pension’ op. We hebben zeven uur gereden om in dit dorpje in de voormalige DDR aan te komen. Mijn vijftienjarige op de achterbank giechelt, slaakt kreetjes, beweegt met armen en benen. Ze weet niet meer hoe ze het heeft van de zenuwen. Ze zal haar online liefde - ze communiceert al maanden aan één stuk door met haar - eindelijk gaan ontmoeten. Het geheimzin...

Jo

24 december, 2020 - /blog/3229/jo.html

  De zon was bijna onder toen we in het Aldenhofpark te Maastricht een man ontmoetten. Mijn geliefde en ik keken naar een kooi met daarin een dooie giraf en een vrouw. Het kunstwerk van Michel Huisman. De man vroeg: ‘Kunnen jullie alles vinden?’ Die vraag bleek de inleiding van een drie uur durend verhaal. Het werd al donker, maar de stad kwam tot leven. ‘Jullie kijken naar een voormalige berenkooi. Tot 1993 zaten er beesten in. Sommige mensen willen de beren terug. De laatste b...

Rembrandt

21 februari, 2019 - /blog/2489/rembrandt.html

Aangezien me dat in de nabije toekomst vrij onmogelijk leek zei ik: ‘We zullen moeten wachten tot de oorlog uitbreekt.’ ‘Daar zijn velen rijk van geworden ja, investeren terwijl het bloed door de straten loopt.’ We zuchtten wat. Daarna aten we een pannenkoek in de buitenlucht aan de Weteringsschans Later bezochten we de ‘Alle Rembrandts’-tentoonstelling in het Rijksmuseum. We zagen onder andere de schilderijen ‘Marten’ en ‘Oopjen.’ De werken hadden jaren in de slaap...

Het was al te laat 

20 maart, 2020 - /blog/2981/het-was-al-te-laat.html

Het pleepapier. Dat was als eerst op. We grapten erover. De premier zei dat hamsteren niet nodig was: genoeg om tien jaar te kunnen poepen. We lachten erom, maar algauw bleek dat het heel vervelend was als het pleepapier overal op was. Toen ging het snel. Houdbare producten verdwenen in een mum van tijd uit de schappen. Mensen met vitale beroepen, zoals verpleegkundigen opeens genoemd werden, grepen ’s avonds na een dag hard werken mis in de supermarkt. En online waren alle thuisbezor...

Leve de avondklok en het bezoekverbod!

27 januari, 2021 - /blog/3246/leve-de-avondklok-en-het-bezoekverbod.html

  Het was de zondag voor de avondklok in zou gaan. M en ik waren op bezoek bij een bevriend stel. Dat kon toen ook nog gewoon. Buiten was het guur en grijs, binnen dronken we een scroppino – een Italiaans drankje gemaakt van wodka, prosecco en sorbetijs – alsof er niets aan de hand was. Alsof we ergens op een zonovergoten terrasje zaten. Dat raad ik iedereen aan in deze barre tijden. Doe alsof u op een zomers terrasje zit met een scroppino en - zo u wilt - een heleboel vrienden&nb...

Cadeau

14 oktober, 2020 - /blog/3180/cadeau.html

  Mijn broer en ik hingen de afgelopen week elke dag met elkaar aan de telefoon. Druk pratend. Wat moesten we in Godsnaam voor vader kopen? Hij werd zeventig. Hij wilde niks. Hij wilde nooit iets. Maar dit was toch een mijlpaal. Mijn broer en ik elkaar bellen elkaar zeer sporadisch. Soms bezorg ik hem een hartverzakking door hem op klaarlichte dag te overvallen met een telefoontje. Als mijn wc weer lekt bijvoorbeeld. ‘Ik zit vaker achterstevoren bij jou op de wc-pot, dan d...

« 1 ... 3 4 5 ... 102 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: