15 februari, 2017 - /blog/1102/groezelig-blauw.html
‘En?’ vroeg ik voorzichtig. Mijn benen begonnen zwaar te worden. ‘Zijn ze blauw?’ ‘Kun je ze misschien nog iets meer spreiden?’ ‘Misschien moet je de lamp iets dichterbij houden?’ Roddy hield de lamp iets dichterbij. Ik spreidde mijn benen nog iets meer. ‘Veel verder kan niet. Ik ben geen turnster.’ Roddy vond het niet grappig. Hij lachte in elk geval niet. Hij bleef maar ernstig kijken, de diepte in. Ik lag in een spagaat boven op het rood-wit geblokte dekbe...
18 december, 2018 - /blog/2395/ik-heb-geleefd-6-had-wim-61-een-wensenlijst-dan-zou-daarop-niet-ziek-zijn-staan.html
Wim Pruim (61) kromt zijn rug en trekt zijn trui omhoog. ,,Kun je hem zien?’’ Tussen zijn schouderbladen prijkt een tatoeage. Het is de naam van zijn vrouw Froukje in Chinese tekens. Op zijn onderarm staan de kleinkinderen, de vijfde paste er nog net bij. Zijn familie komt op één in zijn leven. ,,Daar ben ik het meest trots op. Dat we het goed hebben gedaan, mijn vrouw en ik.’’ Zijn eerste tatoeage herinnert hij zich nog goed. Het was een opwelli...
19 september, 2016 - /blog/807/werelddominantie.html
Kristof refereerde in zijn column aan een brief van Otto Frank, die pas onlangs is opgedoken, waarin Frank op 30 april 1941 aan een Amerikaanse vriend schreef dat Amerika het enige land was waar de familie Frank heen kon. Hij voegde eraan toe dat het hem voornamelijk om de kinderen te doen was. Zelf mag je kennelijk in noodgevallen ten onder gaan, zolang de kinderen maar voortleven. Alsof het leven van de mens na zijn voortplanting een luxe is waarvan men, als het echt niet anders gaat, oo...
14 oktober, 2016 - /blog/866/mijn-moeder-zou-heel-trots-geweest-zijn.html
Hoe is het om uitgenodigd te worden als openingsspreker op de Frankfurter Buchmesse? ‘Dat is een eervolle opdracht. En voor mij persoonlijk betekenisvol. Mijn beide ouders komen uit Duitsland. Ik ben trots, en vooral omdat mijn moeder heel trots geweest zou zijn – stel dat de Duitse Bundespresident Joachim Gauck in de zaal zou hebben gezeten, dat zou haar wel wat hebben gedaan. Vooral denkend aan mijn ouders ben ik heel blij. Ambitie komt vaak voort uit het verlangen om te voldoen aa...
16 juni, 2017 - /blog/1401/de-haard-en-de-salamander-voorpublicatie-fahrenheit-451-van-ray-bradbury.html
Het was een bijzonder genoegen om dingen opgegeten te zien worden, om ze verkoold te zien, en veranderd. Met de koperen spuitkop in zijn handen, de reusachtige python die zijn giftige kerosine op de wereld spuwde, dreunde het bloed in zijn hoofd, en zijn handen waren de handen van een buitengewoon dirigent die alle symfonieen van het oplaaien en branden speelde om de fl arden en houtskolen ruines van de geschiedenis neer te halen. Met zijn symbolische helm, 451 genummerd, op zijn onverstoorbare...
26 januari, 2018 - /blog/1885/logboek-van-een-debutant-deel-2.html
Finale van Manuscripting, 25 september 2014 in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Niet de grote zaal natuurlijk, maar in de salon. Finalisten: Bronja Prazdny, Derko Laan & Karel Brown (ik dus). Mijn pseudoniem bleek toch te werken. Een vriend van me had op Twitter een foto voorbij zien komen van de halve finale en dacht: die gozer lijkt echt op Timo. Maar het is hem niet, want hij heet anders. Er zaten tien dagen tussen de halve finale en de finale. Ergens had ik nog de ...
18 april, 2017 - /blog/1275/fragment-uit-vos-leon-verdonschot.html
I Maar laat mij nog iets weten, je mag mij niet vergeten Ik leef onder de sterren die jij ziet aan de hemel Laat mij nog iets weten, je mag mij niet vergeten Gorki – ‘Tijdbom’ (van het album Vooruitgang) Het was nieuwslezeres Martine Tanghe van de VRT die het Vlaanderen vertelde. En haar stem, gewend om het meest vreselijke en verdrietige nieuws aan het volk mee te delen, brak. Luc De Vos. Gorki. Gent. Tweeënvijftig. Overleden. In zijn we...
27 maart, 2016 - /blog/464/wagenziek-fleur-bodt.html
Mijn kamer heeft geen slot maar wel een manshoog raam van waaruit je de hele straat tot aan de woonwagens kunt overzien. Als je op mijn bed gaat staan en je minstens net zo lang bent als ik, kun je ook de bovenkanten van vrachtwagens op de snelweg zien. ’s Avonds, als de auto’s hun koplampen aan hebben en je goed oplet, kun je de lichtjes vanaf de snelweg naar onze straat volgen. Vlak voordat de auto’s van de snelweg onze straat in rijden moeten ze langs een grote bocht waardoor je ze...
13 december, 2016 - /blog/970/de-meisjes-van-emma-cline.html
Haar roman werd vol lof ontvangen en veelal neergezet als een boek over Charles Manson en zijn meisjesschare die in de jaren zestig gruwelijke moorden pleegden. Maar ik las het vooral als een boek over meisjes: hoe ze opgroeien, hoe onzeker ze kunnen zijn en hoe weinig houvast ze hebben in een wereld die wordt geregeerd door schoonheidsidealen en lust. Een fragment van mijn interview staat in de nieuwe Vogue , vanaf dinsdag in de winkel. Hier lees je de rest van ons gesprek, over meisjes, ...
12 april, 2017 - /blog/1263/chelsea-girls-voorpublicatie.html
BATH, MAINE Ik had hier verdomme niks te zoeken. Ik bedoel, waarom woon ik bij mijn ex-vriendin en haar nieuwe vriendin, en háár ex-vriendin. Hoe kon dat op welke manier dan ook aangenaam zijn. Ik had dit net zo goed vanuit een gevangeniscel kunnen schrijven. Echt grappig, hè? Ted en Alice zeiden voor ik wegging: ‘Van de regen in de drup, Eileen.’ Ik wist niet wat ik anders kon doen. Ik vloog, jawel, naar Portland, en Judy en Chris haalden me daar op. Ik stond hel...