Zoeken
Balans

8 mei, 2017 - /blog/1329/balans.html

Inmiddels verwacht ik niet meer dat hij ’s nachts nog naast me komt liggen. Die lege plek is bij mij gaan horen. En als ik mijn dochters naar bed heb gebracht, weet ik dat er - als ik beneden kom  - niemand op de pastoor stoel in de huiskamer zit. Niemand met een rechte rug, een boek op zijn schoot, een leesbril op zijn neus en grijze, kapotte sloffen aan zijn voeten. Ook niemand die steeds zachtjes ‘ik wil jou niet, ik wil jou niet, ik wil jou niet’ fluistert. Op de plaa...


Eindpunt IJburg

19 april, 2017 - /blog/1288/eindpunt-ijburg.html

HOE LANG WAS JE AL VERLIEFD OP DIE ANDER? We houden ons aan het kader waarbinnen wij nu dienen te praten. We doen het prima als gescheiden mensen. We hebben zo ons eigen leven waarin we onze eigen dingetjes doen. Daar weiden we niet over uit. IK HEB MET IEMAND GEZOEND. DAT WAS LEUK! We eten een hapje met het oude gezin. We kijken naar de modeshow die de meisjes voor ons houden. Bij het weggaan, kussen we éérst de kinderen, daarna pas krijgt de ander een zoen. Geen omhelzing mee...


De Selectie: Pelumi Adejumo

6 juni, 2018 - /blog/2118/de-selectie-pelumi-adejumo.html

Vormen Via de spiegel van de chauffeur werp ik een blik op mijn bruine haar. We  knikken elkaar toe. Gisteren heb ik een haarrelaxer gebruikt en nu ben ik op zoek naar mezelf in alles dat reflecteert. Na elke weerspiegeling voel ik me kleiner. Uit het raam zie ik de voor mij bekende blonde lokken voorbij zweven. Ze proberen de bus in te halen. Ik vermijd oogcontact met alle passagiers en versnel mijn pas naar een plek achterin. Zijn entree mag ik niet missen. Witte Jezus, in...


Gevangene

12 juni, 2017 - /blog/1391/gevangene.html

'Kom jij maar eens mee mediteren,' had ze geschreven. Misschien wilde ze me vermoorden. Maar ik vond zo’n mailwisseling toch een omslachtige voorbereiding op een moord. Eenmaal binnen, kon ik niet meer terug. Mijn penvriendin had een grote sleutelbos in haar hand en zei: 'Welkom.' Ik vergezelde haar op haar ronde langs de cellen. We liepen door lange lege gangen waaraan: gesloten deuren, waarachter: een mens. Een mens. Een mens. Enz. De atmosfeer w...


De man in het hoge kasteel (voorpublicatie)

26 april, 2016 - /blog/531/de-man-in-het-hoge-kasteel-voorpublicatie.html

Moest ze niet iets ophalen bij de supermarkt? Ze liep er naar binnen. Haar eerste judoles had ze vandaag pas om twaalf uur; vandaag had ze de ochtend vrij. Ze zette haar boodschappen neer, ging op een kruk aan de servicebalie zitten en bekeek de tijdschriften die er lagen. In het nieuwe nummer van Life stond een groot artikel met de titel: ‘TELEVISIE IN EUROPA: ZO ZIET DE TOEKOMST ERUIT’. Ze sloeg het open en zag een foto van een Duits gezin dat thuis tv zat te kijken. Nu al werd vanuit B...


Suriname, de geboorte van een dierenarts (uit: Onze dieren. Schrijvers over hun kat, hond, konijn of hagedis)

21 september, 2017 - /blog/1576/suriname-de-geboorte-van-een-dierenarts-uit-onze-dieren-schrijvers-over-hun-kat-hond-konijn-of-hagedis.html

Ik groeide op in Paramaribo. Suriname was nog niet onafhankelijk van Nederland. Destijds was mij ik nauwelijks bewust van de tegenstellingen tussen arm en rijk, en wist ik zelfs nog minder van het kolonialisme en de politieke beweging die een hevige strijd voerde om los te komen van Nederland. Voor mij was het leven simpel. Ik zorgde ervoor dat de leraren op school geen reden hadden om mij met een van hun latten te bewerken, ving visjes in de slootjes rond het huis en speelde met vriendjes o...


Gehandicaptenzorg bepaalt kwaliteit van onze maatschappij

19 april, 2017 - /blog/1287/gehandicaptenzorg-bepaalt-kwaliteit-van-onze-maatschappij.html

Ze zijn minder zichtbaar tegenwoordig, zo lijkt het, de meervoudig beperkten. Ze blijven langer thuis wonen en de dagopvang is beter, net als de mogelijkheden om te logeren, vertelde kennis Helga Stokbroeckx mij. Zij werkt bij Pepijn, dat na een fusie Pergamijn heet. Ze spreiden hun activiteiten ook meer, voegde ze toe. Misschien zijn ze ook met minder, omdat zwangerschappen eerder worden afgebroken als op echo's 'iets' te zien is. Maar dat is een particuliere gedachte. Met imp...


Hondje

14 april, 2020 - /blog/3033/hondje.html

  Sinds een wereldramp ons trof, verlang ik steeds meer naar een hondje. Als ik me niet helemaal goed voel, als ik die onduidelijke dreiging steeds duidelijker begin te voelen, als ik me er weer even glashelder van bewust ben dat de ballen die we onder water proberen te houden, daar niet - nooit - voor altijd zullen blijven, google ik op ‘lief klein hondje.’ Daar word ik rustig van. Zodra er iets rampzaligs gebeurt, wil ik een hondje. Nooit google ik nameli...


Wisten we maar meer wat er in zijn bolletje omgaat

1 maart, 2017 - /blog/1139/wisten-we-maar-meer-wat-er-in-zijn-bolletje-omgaat.html

Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het steeds minder vaak voorkomt dat we zo denken. Samuel is ­Samuel. Wie je ziet, is wat je krijgt. We doorgronden hem aardig. Alleen: wisten we maar iets meer van wat in zijn bolletje omgaat. Wisten we maar of hij bepaalde gedachten heeft en hoe die dan zijn. Ja, hij toont emoties, natuurlijk, hij kan boos zijn of vrolijk. Maar op vragen krijg je nooit antwoord, althans, geen antwoord dat je zou willen. Als wij, zoals afgelopen week, verkleed ...


Pop en literatuur (26): Laurie Anderson en William Shakespeare

28 augustus, 2018 - /blog/2222/pop-en-literatuur-26-laurie-anderson-en-william-shakespeare.html

Dit experimentele nummer uit 1984 van Laurie Anderson ligt niet gemakkelijk in het gehoor en vergt eigenlijk meer dan één luisterbeurt. Gesproken, deels gefluisterde tekst, eerder parlando dan zang, tegen een achtergrond van merkwaardige vervormde geluiden, die herhaald worden, wegsterven en weer terugkeren. Het luisteren is een vervreemdende ervaring. De titel doet in eerste instantie denken aan het boek uit 1908 van Henry De Vere Stacpoole , dat meerdere malen verfilmd werd. V...


« 1 ... 35 36 37 ... 40 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: