22 maart, 2018 - /blog/1998/mistral.html
Waar ik me op betrapte de laatste dagen is: niets liever willen dan vluchten. Bijna elke sociale aangelegenheid – dineren aan een tafel met vreemden bijvoorbeeld– giert het onbehagen. Ik was te veel weg en vooral nergens geweest. Al nachten achtereen sliep ik in een ander bed in een andere stad. Het kasteel was prachtig maar er leek op het eerste gezicht weinig over te zeggen. Iets dat al genoeg bewonderd wordt, als een vrouw die weet dat ze mooi is, heeft doorgaans een minder t...
2 mei, 2017 - /blog/1318/voorwoord-zama-van-antionio-di-benedetto-door-maarten-asscher.html
Voorwoord Het leven als obstakel voor zelfbevrijding Over Antonio di Benedetto hoorde ik voor het eerst in een prieeltje in de tuin van het Museo Nacional de Arte Decorativo in Buenos Aires. Achteraf beschouwd was de buitenissige setting van dat gesprek volkomen in lijn met de wereld van don Diego de Zama, de hoofdpersoon van Di Benedetto’s belangrijkste roman, verschenen in 1956. In 2016 verscheen Zama eindelijk in het Engels, in een vertaling van Esther Allen, uitgegeve...
25 april, 2018 - /blog/2049/de-selectie-merit-vessies.html
SNORKELEN een meisje wacht in het water tot ze verdrinkt ze heeft er een snorkel bij opgezet het lastige aan wachten is dat je niet weet hoe uitzichtloos de situatie is halverwege de dag vraagt iemand haar hoelaat de metro gaat ze antwoordt: ik weet niet hoe laat het is ik weet niet hoelang je moet wachten hoelang ik hier al sta ze bijt op het plastic in haar mond tot het vervormt en tegen haar verhemelte schuurt, ze bijt tot het op oude kauwgom lijkt er...
30 januari, 2020 - /blog/2917/jonah-falke-droeg-voor-op-de-arnhemse-uitnacht.html
Wir schaffen das Mijn geliefde zit momenteel in een trein van Arnhem naar Frankfurt. Ik was graag met haar mee gereisd maar de plicht, als einzelgänger, houdt me hier vanavond. Ze zegt dat ze een vriendin gaat bezoeken. Maar misschien heeft ze gewoon een Duitse minnaar en komt ze nooit meer terug. Frankfurt, het financiële hart van Duitsland, is een opmerkelijke stad. Bijna nergens zijn rijkdom, armoe, bordelen en landloperij aan het oppervlak zo zichtbaar als daar. Als ’s avonds ...
10 september, 2018 - /blog/2242/voor-ik-het-wist-was-ik-in-een-totaal-renovatie-beland-als-in-een-storm.html
Dat fluctueerde dus nogal. De mannetjes had ik zo gevonden. Dat bleek het punt helemaal niet. Het punt bleek: de beslissingen. Van de ene op de andere dag moest ik beslissingen nemen over zaken waarvan ik hiervoor het bestaan niet eens bevroedde. Het was zomervakantie. Mijn dochters waren met hun vader naar Frankrijk vertrokken, vrijwel al mijn vrienden weg, zo stond ik – op de maandag nadat ik de sleutels had gekregen al – samen met mijn kersverse bouwbegeleidster en ha...
19 december, 2016 - /blog/981/beautiful-loser.html
Hoe mooi sommige spelers ook juichen, hoe prachtig vreugdetranen ook kunnen zijn, ik heb altijd de voorkeur gegeven aan het verdriet van verliezers. De speler die verslagen op de grond ligt na de gemiste strafschop, de ontroostbare olympiër die vier jaar werken aan een droom ziet eindigen in het uiteenspatten ervan, teamgenoten die elkaar troostend in de armen vallen, het zijn beelden die mij door merg en been gaan. Op een of andere manier is het makkelijker om je te identificeren met iem...
10 november, 2017 - /blog/1721/cadeautje.html
Nu is het volgend jaar. Vanochtend ben ik om half zes opgestaan. Mijn man heeft tegenwoordig een baan waarvoor hij akelig vroeg op moet. Meestal draai ik me dan nog een keer om, maar deze ochtend dus niet. Ik sta op een stoel in mijn nachtpon voor de voordeur van Nikki en De Viking. Met duct tape plak ik de slingers vast. Wanneer ze hangen, kruip ik weer in bed. In de stilte van de vroege ochtend hoor ik een vreemd gepuf, dat soms ook weer stopt. De meeste geluiden van mijn buren ken ik wel, ma...
4 januari, 2018 - /blog/1837/verleden.html
Hij was weer begonnen met drinken. Toen hij in de kliniek zat moest hij daarmee ophouden. Maar nu heeft hij een vriendin en is hij naar eigen zeggen beter. Kennelijk mag je dan weer drinken. Hij dronk gister een fles lauwe rosé. ‘Ik denk eigenlijk dat ik daarom in de kliniek zat: ik miste een vriendin in mijn leven. Maar nu slaap ik ook slecht, omdat ze er niet is, daarom drink ik vanavond.’ Iedere drinker zoekt een reden. Hij vroeg of ik ook wilde. Ik had kennelijk t...
20 februari, 2018 - /blog/1928/logboek-van-een-debutant-deel-4.html
Het liep moeizaam allemaal. Ik hakte wat weg, voegde wat toe. Begin 2016 trok ik me drie dagen terug in een hotelkamertje aan zee. De vorige keer leverde zo’n weekend me 18.000 woorden op, dit keer niet. Ik schreef niet veel, maar maakte lange wandelingen over het strand. Ik keerde huiswaarts met een paar honderd bruikbare woorden, maar ik had wel een nieuw einde verzonnen. Dat nieuwe einde, daar was ik blij mee. Bijna alles wat daarvoor zat, was niet goed genoeg, niet af genoeg. Het...
4 juli, 2017 - /blog/1432/hard-boiled-in-de-hangmat.html
Denis Johnson – Sta stil (Nobody Move) De kleine krabbelaar Jimmy Luntz krijgt schuldeisers achter zich aan en verweert zich eigenlijk net iets te goed. Maar ook weer niet goed genoeg om van de problemen af te zijn. Gelukkig ontmoet hij een vrouw die ook goede redenen heeft om ergens anders opnieuw te beginnen, en liefst met medeneming van een kapitaaltje dat haar man bij elkaar heeft gestolen. Het is een vermakelijk tussendoortje van een van de beste schrijvers van de afgel...