Zoeken
Groezelig blauw

15 februari, 2017 - /blog/1102/groezelig-blauw.html

‘En?’ vroeg ik voorzichtig. Mijn benen begonnen zwaar te worden. ‘Zijn ze blauw?’ ‘Kun je ze misschien nog iets meer spreiden?’
 ‘Misschien moet je de lamp iets dichterbij houden?’ Roddy hield de lamp iets dichterbij. Ik spreidde mijn benen nog iets meer.
 ‘Veel verder kan niet. Ik ben geen turnster.’
 Roddy vond het niet grappig. Hij lachte in elk geval niet. Hij bleef maar ernstig kijken, de diepte in.
 Ik lag in een spagaat boven op het rood-wit geblokte dekbe...


Handlezen

30 juni, 2017 - /blog/1427/handlezen.html

’s Avonds las ik op internet dat dit soort handlezers charlatans waren, maar dat er ook serieuze handlezers bestaan. Door palmen, vingers, vingerafdrukken en lijnen te bestuderen kunnen ze de persoonlijkheid van iemand ‘lezen’. Er zijn veel boeken waarin stond hoe het moest. Uit nieuwsgierigheid kocht ik er een.   Een half jaar later kon je gerust spreken van een obsessie. Ik had een dertigtal handleesboeken verzameld en las tot diep in de nacht. Ik oefende op vri...


Vakantie

5 augustus, 2020 - /blog/3134/vakantie.html

  Op onze veranda zit ik, in een luie stoel, met een glas gekoelde wijn in mijn hand, toe te kijken hoe een bejaard stel hun trekkerstent opzet. Pal voor ons. Pal in de wind ook. Hun haar tekent absurd wit af tegen het donkergrijze wolkendek. Ze dragen allebei een regenpak. Het zijn kille avonden op het Waddeneiland. Daar hebben de meisjes en ik totaal geen last van. We schamen ons wel steeds een beetje als wij over het veldje naar de Safaritent dartelen, die een onevenredig groo...


Tijd nemen

6 januari, 2021 - /blog/3234/tijd-nemen.html

  Ik legde een eindejaarbezoekje af bij mijn zeventigjarige vriendin. Ze schonk thee voor me in en ging er eens goed voor zitten. Ze stutte zichzelf met kussentjes. Ze maakte het zichzelf gemakkelijk. Ik nam plaats op het puntje van de stoel. ‘Ik kom alleen even dag zeggen voor het jaar is afgelopen,’ zei ik. ‘Ik heb eigenlijk geen tijd.’ ‘Wil je er een heerlijk bonbonnetje bij?’ ‘Nee, nee,’ zei ik. ‘Dan moet ik ook ...


Moederland

6 maart, 2016 - /blog/425/moederland.html

Een dromerige blik langs ons heen, en daaronder een donkere en confronterende die ons ergens op wijst. Beide blikken laten iets van hun binnenkant zien; ze verzoeken in hun beleefde stilte om een wederblik, om contact, wat betekent dat wij niet alleen aanschouwers zijn van een tekening, maar worden aangespoord om als beschouwers hierop in te gaan. Om te reageren, waarmee we ook iets van onze binnenkant laten zien. En dan zijn we nog niet eens met lezen begonnen. Moederland heet een ...


Homoseksuele verlangens

22 juni, 2016 - /blog/651/homoseksuele-verlangens.html

Op een nacht kwam u thuis en u zou, zo vertelt uw ex-vrouw aan reporters van voornoemde krant (Marc Mazzetti, Eric Lichtblau en Alan Blinder), haar gewurgd hebben. U zou het geprobeerd hebben. Ze mocht ook het huis niet uit. Nu zijn er ongetwijfeld meer mannen die ’s nachts thuiskomen en hun vrouw proberen te wurgen – we weten allemaal hoe mannen kunnen zijn – maar die schieten vervolgens niet bijna vijftig mensen in een homoclub dood. Of homoclub, zullen we het gewoon nachtclub noem...


Kracht

8 juli, 2020 - /blog/3115/kracht.html

  De circuit-oefening met de bal van acht kilo lukte niet. ‘Je staat erbij als een plumpudding,’ zei de trainster. ‘Ben jij nooit boos ofzo?’ ‘Heus wel.’ ‘Maak je kwaad op iemand,’ zei ze. ‘Dan gaat het beter.’ Ik maakte me kwaad op iemand. Maar toch kwam die bal van acht kilo niet boven mijn hoofd uit. ‘Je hangt ook helemaal scheef.’ De trainster deed voor hoe ik erbij stond. Dat zag eruit als sl...


Ik heb geleefd #5. Paula (55): 'Wonen in Bhutan en Nepal was één groot avontuur'

11 december, 2018 - /blog/2383/ik-heb-geleefd-5-paula-55-wonen-in-bhutan-en-nepal-was-een-groot-avontuur.html

  "Ik ben zo blij dat we dit huis gevonden hebben", zegt Paula Kleinheerenbrink (54). Eerst woonde ze met haar vriend in een aangeharkte slaapwijk waar weinig te beleven viel, nu zitten ze vlakbij het centrum van Nijmegen. Afgelopen zomer verhuisden ze. Diezelfde zomer hoorde ze dat ze nog maar een paar maanden te leven heeft.  Was ze met de kennis van nu niet liever in haar oude huis gebleven? "Oh nee! Het was daar zo sáái. Ik ben blij dat we dit nog samen ...


De troost van de kunst (In memoriam Tom Ordelman)

14 oktober, 2016 - /blog/865/de-troost-van-de-kunst-in-memoriam-tom-ordelman.html

‘Ik wás wel ooit verschrikkelijk gelukkig, zelfs jaren aaneen, maar dat is alweer lang geleden en sindsdien heb ik maar weinig te lachen gehad. Ik moet het tegenwoordig echt hebben van “lucky moments”, maar zelfs die zijn zeldzaam en ze liggen ver uit elkaar in de tijd.’ (2014) In zijn gelukkige jaren liet Tom het breed hangen. Dure etentjes, veel kopen, veel te veel lekkere dingen bestellen, opvallende kleren. De mooie meneer spelen in kringen van literatuur, popmuziek en kunst. ...


Geheimen

20 juni, 2019 - /blog/2689/geheimen.html

De vriendin kwam iets later en bracht een tas met familiefoto’s en broodjes pom mee. Terwijl we aten vertelde ze voornamelijk over haar tante. Als ik het goed begrepen heb: de Duitse overgrootoma, van de tante, deed het met een Indiaan op Paramaribo. Kinderen verwekken met iemand die een andere huidskleur heeft, was een zonde. Dus ze vluchtte met haar twee ‘bastaardkinderen’ naar Trinidad. Daar ging ze met de baas van de Campbell-soepfabriek, die uit Jacksonville kwam en sympa...


« 1 ... 34 35 36 ... 38 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: