20 december, 2018 - /blog/2396/euthanasie.html
Jaren geleden sprak ik hier met mijn eerste liefde over. Ze is inmiddels anesthesist én kritisch tegenover dit onnodig rekken van levens. Haast op het ziekelijke af, gaf ze haar eigen levenskwaliteit constant cijfers. Wellicht was het beroepsdeformatie en hoorde het bij de numerieke, wiskundige kijk op het leven van een anesthesist. Ze zei: ‘Soms loop ik door de gang en dan gaat mijn pieper en dan is mijn leven maar een drie waard. Want ik loop dan naar een bejaarde toe en hou hem of ha...
6 oktober, 2020 - /blog/3176/vrouw-zonder-verdriet-roos-voorhorst.html
Ik schenk het water in een glas met ribbeltjes en de uitvaartverzorger stelt me gerust: ‘Het is vers, hoor.’ Ik vraag me af geruststellen een deel van zijn taakomschrijving is. Ze hebben hun best gedaan het hier huiselijk te maken, zodat je voordat je de kist mag dichtschroeven nog even kan doen alsof er helemaal niemand is overleden. Er is een huiskamer nagebootst in beige kleuren waar je dan met de nabestaanden een soort kring kan vormen. Liever zou ik de hele tijd in mijn eentje op de...
18 april, 2019 - /blog/2586/rumspringa.html
De mannen hadden een boblijn en droegen boerenkielen, grote zwarte hoeden en lange baarden. Ze keken, op z’n zachtst gezegd, niet intelligent uit hun ogen. Ze hadden lage voorhoofden en vergelijkbare gezichten. Het kwam me incestueus voor. Maar er was ook een meisje bij. Zij was beeldschoon en droeg een kapje in het haar als het melkmeisje van Vermeer. Het was geen verkleedpartij, het waren amish. Op Wikipedia staat: ‘Men plaatst zich bewust buiten de moderne wereld. De amish wonen in ...
25 februari, 2020 - /blog/2951/pop-en-literatuur-87-the-smiths-en-noel-coward.html
Wie een nummer de titel ‘Stop Me If You Think You’ve Heard This One Before’ meegeeft, heeft natuurlijk de nodige zelfspot. Nog voor er een noot heeft geklonken wordt de luisteraar al uitgenodigd om de zanger te onderbreken. De tekst van het nummer is dan ook humoristisch. Bijvoorbeeld de zinsnede waarin de ‘ik’ op de dwarsstang van zijn fiets knalt: ‘And the pain was enough to make/ A shy, bald Buddhist reflect/ And plan a mass murder’. Di...
16 augustus, 2017 - /blog/1513/dat-kleine-kereltje-dat-zijn-grote-behoeftige-broer-tegen-de-berg-opduwt.html
Als dat het spectaculairst is wat er gebeurt, valt het alleszins mee. Vakantie dus, eerst een week in Limburg. Die tijd werpt nieuw licht op de verhoudingen binnen de familie. Intensief samenleven, oog krijgen voor details die normaliter in het drukke dagelijkse leven verstopt blijven achter vluchtigheid. We zien nu goed dat ook Samuel verandert, al blijft hij dan in heel veel dezelfde, behoeftige jongen. Hij accepteert meer door de jaren heen, ondanks zijn verzengende autisme. Het hard...
20 februari, 2018 - /blog/1930/week-van-het-korte-verhaal-4-stella-bergsma-dons.html
Fermata Dit wordt geen standaard erotisch verhaal. Ik ben geen standaard hoofdpersoon. Ik ben niet stout. Ik ben niet ondeugend. Ik verdien geen tik op mijn billetjes. Ik heb ook helemaal geen billetjes. Geen kontje, geen lipjes, geen kutje. Geen kinderverkleinwoorden bij volwassen seks. Ik ga zo geen uur lopen zeiken over hoe ik eruitzie. Over mijn pronte borstjes en mijn kekke paardenstaart. Over mijn witte blouse waar mijn tepelhoven licht doorheen schemeren, mijn strakke spijkerbroek w...
10 november, 2017 - /blog/1721/cadeautje.html
Nu is het volgend jaar. Vanochtend ben ik om half zes opgestaan. Mijn man heeft tegenwoordig een baan waarvoor hij akelig vroeg op moet. Meestal draai ik me dan nog een keer om, maar deze ochtend dus niet. Ik sta op een stoel in mijn nachtpon voor de voordeur van Nikki en De Viking. Met duct tape plak ik de slingers vast. Wanneer ze hangen, kruip ik weer in bed. In de stilte van de vroege ochtend hoor ik een vreemd gepuf, dat soms ook weer stopt. De meeste geluiden van mijn buren ken ik wel, ma...
20 april, 2016 - /blog/520/de-schrijver-haar-naam-en-zijn-tieten.html
Ik dacht dat ik meer kans zou maken als een redacteur niet wist of ik een man of een vrouw was. Alleen mijn initialen leek me ook mooi. Of een meer onbescheiden naam, zoals A.L.G. Bosboom-Toussaint. Ik weet niet precies meer wat ik koos. Mart Buckinx of zoiets. Ik dacht dat het beter was om mijn eigen naam niet te gebruiken omdat sommige wereldberoemde, vrouwelijke schrijvers ooit voor een mannelijk pseudoniem kozen. Voorbeelden van deze strategie zijn de Brontë-zusters, George Eliot en George...
8 april, 2019 - /blog/2568/dochter-van-dertien-heeft-een-date-ik-wil-haar-plezier-niet-bederven.html
Ze gaan naar een Disneyfilm op zondagmiddag. Wie zou ik zijn om daar een stokje voor te willen steken? Ze laat me een foto zien van, inderdaad, een alleraardigste jongen. De vorige keer dat ik zo’n onschuldig koppie zag, hing er een loodzware pornosite aan zijn profiel. “Hóé weet jij dat hier geen zestigjarige man achter zit? - “Hij is net veertien geworden, mam!” “Ja, maar…” Ze noemt allerlei namen van kinderen die zij kent, die h...
21 september, 2017 - /blog/1576/suriname-de-geboorte-van-een-dierenarts-uit-onze-dieren-schrijvers-over-hun-kat-hond-konijn-of-hagedis.html
Ik groeide op in Paramaribo. Suriname was nog niet onafhankelijk van Nederland. Destijds was mij ik nauwelijks bewust van de tegenstellingen tussen arm en rijk, en wist ik zelfs nog minder van het kolonialisme en de politieke beweging die een hevige strijd voerde om los te komen van Nederland. Voor mij was het leven simpel. Ik zorgde ervoor dat de leraren op school geen reden hadden om mij met een van hun latten te bewerken, ving visjes in de slootjes rond het huis en speelde met vriendjes o...