8 november, 2021 - /nieuws/3567/shakespeare-zou-nu-een-boektokker-zijn.html
Een bruin café, de borrel na een boekpresentatie. De directeur van een vooraanstaand literair instituut vertelt me bij een bitterbal dat hij nog nooit Netflix heeft gekeken. Hij glimlacht er parmantig bij. Want Netflix, dat is toch die streamingdienst die de samenleving aan het entertainment-infuus legt en onze cultuur een trage hersendood laat sterven? Daar heeft literatuur niets mee te maken. Zijn reactie is veelzeggend. Vijftien jaar geleden signaleerde Joost Zwagerman in de Frans Kell...
13 september, 2017 - /nieuws/1533/sterren-en-lof-voor-ongemakkelijke-mensen-van-elly-biesters.html
Sylvia Witteman schreeft een schitterende column in de Volkskrant : 'Biesters bezit een pijnlijk nauwkeurig opmerkingsvermogen. Haar proza is kraakhelder en haar humor gortdroog.' ‘Een uiterst menselijk en vooral ontzettend goed geschreven verslag van een jeugd,’ lazen we in de viersterrenrecensie van Dagblad van het Noorden . En dan de TROS Nieuwsshow : ' Ongemakkelijke mensen is een ontroerende, kleine geschiedenis over mensen die zich amper kunnen handh...
9 januari, 2018 - /nieuws/1847/boekpresentatie-johan-fretz-onder-de-paramariboom.html
Het feest wordt geopend met lovende woorden van redacteur Jasper Henderson, een gesprek tussen Johan Fretz en auteur Sarah Sluimer en een officieel overhandigingsmoment van het eerste exemplaar aan bijzondere gast(en). Catering: Surinaamse rotirollen & bara’s! Meld je even aan via de eventpage van Pakhuis de Zwijger. Lobi. Meer over Onder de paramariboom : Johannes Fretz is een Nederlander. Dat hij gemengd bloed heeft, is hem tot nu toe...
20 februari, 2018 - /nieuws/1927/persbericht-kluun-publiceert-als-raymond-van-de-klundert-een-autobiografische-familieroman-bij-lebowski-publishers.html
De overstap markeert een nieuwe richting in Van de Klunderts schrijverschap: om te beginnen een letterlijke terugkeer naar zijn roots, het Brabant van zijn jeugd, en een uitgelezen moment om in de toekomst te publiceren onder de naam die zijn ouders hem gaven: Raymond van de Klundert. ‘De familieroman wordt enerzijds een ode aan living in the love of the common people en anderzijds een zoektocht naar de grondvesten van mijn eigen karakter, via mijn ouders en de ouders van mijn ouders. Het...
5 januari, 2018 - /nieuws/1841/ik-wil-bloot-zijn-en-beginnen.html
Klik hier voor de 79e Lebowski Round-Up. ...
6 juli, 2020 - /blog/3111/ik-heb-geleefd-70-willem-72-wil-niet-in-een-kist-zonde-van-het-hout.html
Houtman was het type kroegbaas dat met een theedoek over de schouder achter de toog stond en zich mengde in het gesprek. Hij was altijd zelf in de zaak. Lag hij om vier uur ’s nachts in bed, dan stond hij drie uur later weer op om de hond uit te laten. 'In mijn café Soif kwam heel cultureel Zeeland', vertelt hij. 'Schrijvers, kunstenaars. Maar ook wethouders, en vissersjongens die na een week op vrijdagmiddag weer aan land kwamen.' Ruim vijftien jaar had Willem zijn café in...
27 januari, 2021 - /blog/3246/leve-de-avondklok-en-het-bezoekverbod.html
Het was de zondag voor de avondklok in zou gaan. M en ik waren op bezoek bij een bevriend stel. Dat kon toen ook nog gewoon. Buiten was het guur en grijs, binnen dronken we een scroppino – een Italiaans drankje gemaakt van wodka, prosecco en sorbetijs – alsof er niets aan de hand was. Alsof we ergens op een zonovergoten terrasje zaten. Dat raad ik iedereen aan in deze barre tijden. Doe alsof u op een zomers terrasje zit met een scroppino en - zo u wilt - een heleboel vrienden&nb...
21 november, 2019 - /blog/2854/de-diepte-schuilt-aan-het-oppervlak-een-bezoek-aan-museum-jan-cunen.html
In de trein naar Oss mail ik een bevriend schilder dat ik onderweg ben naar zijn geboorteplaats. Hij zegt: ‘Schuin tegenover het museum zat een café waar ik naartoe ging als ik spijbelde. Naast mijn middelbare school. Vanuit die plek zie je in de verte de kerk waar ik als dertienjarige een ongelovige organist was.’ Hij wenst me veel plezier. Het museum lijkt op het oude gedeelte van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Wanneer ik Carly Manders, een jonge medewerker met blauw h...
10 januari, 2020 - /blog/2897/thuis.html
Er staat een dik kerstboompje in mijn kamer, er ligt sinds kort een vloerkleed op de bamboevloer en er staat nu ook een dressoirkast met daarop een tv. ‘Mama, we zijn net een échte familie!’ Mijn veertienjarige dochter glimt als onze nieuwe kerstballen. Nog meer eigenlijk. Nu ik erover nadenk. ‘Hoezo nét een echte familie?’ ‘We hebben nu zelfs een kastje met een tv erop! Dat heb ik áltijd gewild!’ Ze zucht diep. Alsof met de komst van de dressoirkast haar grootste wens in v...
12 januari, 2017 - /blog/1011/grapje.html
Dat hun leven er na de vakantie écht anders uit gaat zien. Met een schema. Een vader daar. Een moeder hier. Met twee keer per week samen eten. Tenzij alles anders loopt natuurlijk. Tenzij hij dadelijk eindelijk ‘grapje’ zegt. ‘Grapje, dit was een test om te kijken of je echt van me hield.’ Tenzij het vlammetje bij man - binnen nu en een paar dagen - weer is opgeflakkerd. Het zoú toch kunnen? Als ik maar iets beter m’n best doe. Dan kunnen we de meisjes zeggen dat het ...