2 juli, 2016 - /blog/689/de-wegwijzers-mogen-weg.html
De laatste keer dat ik zulke hoge verwachtingen had en er een domper volgde, was Frankrijk ook het gastland. Het was de zomer van 1993. Ik was vijftien en het verschil met mijn vriend Jan was dat hij een jaar jonger was en al seks had gehad. Wij brachten die zomer door in een huis in een landschap dat je kent van die prentkaarten met zo’n landschap op. Onze ouders trokken er voor een paar dagen op uit met de koersfiets, waardoor Jan en ik het huis voor ons alleen hadden. Wij dat huis uit, naa...
9 april, 2020 - /blog/3026/voorpublicatie-het-zal-je-moeder-maar-wezen.html
Het valt niet mee Ik zei het niet tegen mijn familie en ook niet tegen Berdien van de supermarkt, maar het werd tijd om toe te geven dat Francien en ik overmoedig waren geweest en geen benul hadden van wat we ons op de hals hadden gehaald met de ontvoering van mama. Het was soms gewoon te veel. Mama had zoveel zorg en aandacht nodig, dat mijn gezin en werk eronder leden. De meisjes begonnen te morren. Het laatste vriendinnetje dat onverwachts op bezoek...
17 juni, 2020 - /blog/3097/onze-tijd.html
Mondkapje kwijt. Nieuwe tijden, nieuwe problemen. Voor het eerst ga ik weer naar de bioscoop met een vriendin. Alles strak georganiseerd. Ook het wijntje dat we erna gaan drinken is vooraf gereserveerd. Pas als ik mijn fiets van het slot haal om naar de stad te racen, denk ik aan het mondkapje. Ik woon in Noord en kom de stad niet in zonder zo’n ding. De tijd dringt. Ik kan dat verrekte kapje dus nergens - maar dan ook echt nérgens - meer vinden. Het hele huis haal ik overhoop. Ik w...
20 mei, 2019 - /blog/2630/de-rust-die-ik-voelde-toen-ik-volmondig-ja-zei.html
Ik herinner me hoe ze aan wal werd gedragen; vrienden en familie in een sliertje erachteraan. Het was een bruiloft alleen voor intimi. Het beeld van haar gezwollen voeten, eentje naar links, eentje naar rechts. Ze werd het dichtstbijzijnde café binnengebracht. Op een houten bankje gelegd. Tot de ambulance arriveerde. In dat café, met alle stoelen op de tafels, kwam er die maandagmiddag abrupt een einde aan onze bruiloft. We gingen naar huis. We haalden Thais eten. Ik geloof nie...
12 september, 2019 - /blog/2774/konijn.html
Tijdens onze eerste ontmoeting, bij een herdenking van de Tweede Wereldoorlog, werd de medewerkster gebeld door haar dochter. Ze excuseerde zich, kwam terug en zei: ‘Het konijn van mijn dochter wordt ingeslapen.’ En toen lachend: ‘Normaal gaat het konijn voor maar vandaag is de Tweede Wereldoorlog belangrijker.’ De oorlog vormde een rode draad in deze reportage: tijdens mijn laatste bezoek keken de medewerkster en ik uit op de John Frostbrug, waar de slag om Arnhem werd verloren ti...
29 januari, 2018 - /blog/1886/husband.html
Waarom wij ons zo gedragen, is ons achteraf gezien ook een raadsel. Ik kan de volledige entreeprijs gemakkelijk betalen en zij is inmiddels een keurige expatvrouw met drie kinderen die in de gegoede buurt van Nairobi woont. Het was het plan dat zij de toegangsbewijzen voor het park ging halen en dat ik in de auto bleef zitten wachten. Ik wachtte. Al snel was ze terug. "Ze willen de andere persoon zien." "Laten we gewoon betalen", zei ik. "We kunnen niet meer terug", zei ze. ...
6 maart, 2019 - /blog/2508/tengere-jongens-jeroen-blankert.html
Deze week: De politie is op zoek naar twee verdachten van een motordiefstal aan de Meerhovendreef in Eindhoven . Dat blijkt uit een bericht op Burgernet. De verdachten waren jongens met een tengere lichaamsbouw en zwarte helmen op. De motor had een wit met zwart kenteken en de alarmlichten stonden aan. * Wat is dat nu weer? Tengere jongens die een motor stelen. Waar zie je heden ten dage nog tengere jongens, en dan nog wel twee stuks? Ja, tengere jongens zijn er nog wel, ma...
19 februari, 2020 - /blog/2943/contactdier.html
Nadat ik de jongste naar school gebracht had, ging ik koffiedrinken bij mijn voormalige buurvrouw, buurman en ook een vriendin schoof aan. Door het raam zag ik de voordeur van mijn voormalige huis, waar mijn gezin de helft van de week nog woonde. Zonder mij. We namen alles door wat doorgenomen diende te worden. We begonnen als vanouds met de klimaatcrisis, onze kinderen, en spraken daarna heel erg lang over relaties. Hoe stond alles ervoor met iedereen? Beroerd natuurlijk. Met de lan...
30 juni, 2016 - /blog/681/jinx.html
Kortom: wat stelt dat hele Wales nu eigenlijk voor? Een strandjanet (hoi, dit is geen gay bashing, de term strandjanet heeft helemaal niets van doen met seksuele geaardheid zoals elke gezonde Antwerpenaar weet: iederéén kan een strandjanet zijn, het volstaat simpelweg een knotje in je haar te leggen, zoals GARETH BALE, of ander evident strandjanetgedrag te vertonen waarop wij binnen de context van dit verhaal nu even niet verder kunnen ingaan) en 10 dravers die hun geld verdienen met voetbal ...
16 mei, 2017 - /blog/1343/imaginaire-man.html
Ik was al zeker twaalf toen ik mijn imaginaire vriend influisterde dat ik te oud voor hem werd. Ik tekende een ander vriendinnetje voor hem, gaf haar een naam. En weg was-ie ook echt. Helemaal verdwenen. Had ik tot dan toe altijd iemand aan mijn zijde gehad met wie ik alles deelde, nu stond ik er voor het eerst van mijn leven alleen voor. Nou, dat was wat. Bij dezen zal ik ook afscheid nemen van de imaginaire man. Mijn imaginaire man vraagt zich nu af of ik deze column niet ...