12 juni, 2016 - /blog/619/negen-redenen-om-niet-voor-de-belgen-te-supporteren.html
1. Het is ons feestje. Je bent niet uitgenodigd, ehm sorry, ik bedoel natuurlijk: NIET GOED GENOEG. 2. De ware supporter wordt gevormd in tijden van tegenslag en treurnis. Wij kunnen het weten. Supporteren voor een ploeg die wint kan iedereen. Stand by your Oranje, nu meer dan ooit. 3. Wij hebben de Eerste Wereldoorlog overleefd zonder jullie hulp. Nu lukt het ook wel. 4. Geef toe: dit dwaze idee is slechts een flauw excuus om nog vaker op kansloze wijze Vlaams (amai!) te gaan lo...
15 april, 2016 - /blog/512/tosti.html
Het was 2 uur ’s nachts, hij kwam net van een vermoeiend feestje, en de hitte van het tosti-ijzer, verpakt in de geur van geroosterde ham en smeltende kaas, sloeg hem in het gezicht. Hij keek op, en daar stond ze. ‘Mama,’ zei hij. ‘Wat doe jij hier?’ ‘Maar schat, ik heb jouw berichtjes toch gehad?’ zei zijn moeder. Het was waar dat ze haar begraven hadden met haar mobiele telefoon in de linkerhand. Dat had nog best wat gedoe opgeleverd, en daarna een hoop extra geld...
17 februari, 2021 - /blog/3251/de-sneeuw-maakt-alles-licht.html
Op de dinsdag dat mijn tienjarige weer naar school mocht, stonden we om kwart over zes al op. We kleedden ons dik aan. Drie kwartier later vertrokken we. Lopend. Ik met een volle vuilniszak in mijn hand. Zij met haar schoolrugzak weer om. Ons katertje stoof mee, en sprong met hoog opgetrokken pootjes om ons heen. De helft van zijn vacht zo wit dat hij vrijwel wegviel in het landschap. Hij leek de sneeuw deze ochtend net te accepteren. Twee volle dagen had hij stikchagrijnig op ...
22 november, 2016 - /blog/925/thuiskomer.html
Vijfentwintig jaar geleden ontmoette ik Chabot voor het eerst, in een statig café in Den Haag. Toen dronken we allebei nog: samen tikten we in een paar uur voor 150 gulden aan bier en cognac weg. Bart stond erop te betalen, wat lief was, maar ook ongebruikelijk, want ik interviewde hém, voor Poäzie Nieuws . Dat was een gratis Amsterdams maandblad over gedichten, dat ik met een groep vrienden niet alleen zelf volschreef, we deden ook eigenhandig de distributie, in een oude Op...
16 april, 2016 - /blog/514/gek.html
Onmiddellijk begon het monster met de blikken tanden het ene na het andere nieuwsfeit de kamer in te spuwen. Buiten daalde de donkerte langzaam neer, alsof de stad behoedzaam werd ingestopt door een reuzenhand. En hoewel Louis die dag niks bijzonders had gedaan, werd hij bevangen door die bepaalde vermoeidheid, die een mens voelt wanneer iets te gebeuren staat. Een vriend had hem gezegd dat elke gebeurtenis die het nieuws haalde, draaide om iemand die gezien wilde worden. En dat was waar. Ieder...
10 juni, 2016 - /blog/614/een-italiaanse-vriendin.html
Het Italiaanse elftal verbleef in Antwerpen en daags voor de wedstrijd was zij nog naar de training van de squadra azzurra gaan kijken. Ze belde me toen ik over de Meir wandelde en nog voor ik een begroeting van welke aard dan ook had kunnen uitspreken, begon ze over de truitjes en de kapsels en de kuiten van die mannen dus ik deed wat ik altijd deed wanneer zij me belde: ik stak de telefoon in mijn broekzak en kuierde rustig een eindje voort, ging de Innovasion binnen, kocht twee broeke...
23 mei, 2016 - /blog/575/de-nieuwe-ibm.html
Sinds een paar jaar kijk ik vooral tv via het internet. Zo kom ik op een avond terecht in Coen Verbraak's programma Kijken in de Ziel : Schrijvers. Ik weet niet precies wat dat is, een ziel, maar in deze context gaat het vast om persoonlijkheid, om temperament. Verbraak vraagt zijn gasten hoe ze schrijven. Jan Siebelink heeft twaalf geslepen potloden in allerlei kleuren klaarliggen. A.F.Th. werkt op een IBM typemachine. Hij heeft zelfs een paar reserve-exemplaren. Het schrijven op een typema...
15 februari, 2017 - /blog/1095/de-vis.html
Zodra ze de rivier konden horen, dreven zijn gedachten af naar het donkere water, de dobber dansend op het ritme van onzichtbaar leven. Hij was uitzonderlijk geduldig voor zijn leeftijd. Urenlang kon Louis genieten van de mogelijkheid dat hij een spartelende vis uit het water zou trekken. De mogelijkheid, die was het belangrijkst. Zolang iets onzichtbaar was, kon het alles zijn, en daarom viste hij bij voorkeur in de schaduw; in het zonlicht kon je de bodem zien. De be...
11 januari, 2020 - /blog/2900/anneke-brassinga-spreekt-arnon-grunberg-toe-over-zijn-nieuwe-roman-bezette-gebieden.html
Afgelopen zomer raakten Arnon en ik in gesprek, op de e-mail, over de liefde ging het, en over de vraag of fictie niet toch eigenlijk altijd in de werkelijkheid geworteld is - "de werkelijkheid die wij ongeacht onze verschillende levensgeschiedenissen en perspectieven met elkaar delen, en de verbeelding staat niet haaks op die werkelijkheid maar maakt er deel van uit, kleurt en beïnvloedt die werkelijkheid." Dat schreef Arnon mij en ik antwoordde hem, na voor het eerst een roman van Arnon te h...
14 april, 2016 - /blog/509/soep.html
Mijn moeder stond in de keuken en rolde gehaktballetjes. Zij was een vrouw die ervan uitging dat er geen probleem bestond dat niet kon worden opgelost met een deugdelijke pot tomatensoep. Op de radio had iemand het over een Russische stad met een vrijwel onuitspreekbare naam. Mijn moeder vroeg of ik mee wilde rollen, maar hiermee was ik al op mijn tiende radicaal gestopt. Tot dan was 1986 een jaar als een ander geweest. Nu ja. Het was Het Jaar van de Vrede. Flevoland was een provincie gewo...