29 oktober, 2018 - /blog/2322/de-kinderen-gaan-naar-parijs-en-ik-onttakel-hun-ouderlijk-huis.html
Op het moment dat mijn meisjes met hun vader, zijn vriendin en haar dochters, voor de Mona Lisa zullen staan, sjouw ik onze bank het huis uit. Hoe en met wie weet ik nu nog niet precies. Organiseren is niet mijn sterke punt. Maar waarschijnlijk heb ik het erop aan laten komen. Gisteren stuurde ik een mailtje of er mensen waren die me in deze herfstvakantie konden helpen. Ja, dat had ik eerder kunnen doen. Maar eerder zag ik het niet voor me. Niet echt. Nu pas loop ik door ons huis, trappen...
22 mei, 2019 - /blog/2636/beautycommunity-jeroen-blankert.html
De Amerikaanse beauty-YouTuber James Charles (19) verloor drie miljoen abonnees nadat medebeauty-YouTuber Tati Westbrook (37) in een video vertelde waarom zij teleurgesteld is in Charles. Meerdere collega's van de twee bemoeien zich met de ruzie, waardoor de top van de beautycommunity op het videoplatform met elkaar in de clinch ligt. * Helaas, we zijn erachter gekomen. Dat krijg je ervan als je maar de hele tijd lukraak ongecensureerd op het internet loopt te banjeren, en dan...
15 juni, 2020 - /blog/3093/ik-heb-geleefd-67-piet-59-heeft-ongeneeslijke-slokdarmkanker-al-mijn-exen-komen-naar-mijn-crematie.html
In de gang bij de achterdeur staat de roestkleurige Honda waar Piet Lepelaars (59) al 25 jaar op rijdt. Hij wijst op een beschadiging op de buik van zijn trouwe chopper. 'Vorige week ben ik omgevallen.' In korte tijd viel Piet dertig kilo af. 'En dat was niet alleen vet, het was vooral kracht. Daardoor kan ik de motor nauwelijks nog houden.' Toch wil hij hem niet laten staan. Want het gevoel dat motorrijden hem geeft, is met niets te vergelijken. Zodra hij de straat uitrij...
22 januari, 2018 - /blog/1877/na-kenia.html
In het begin verwachtte ik 'de andere vrouw' overal tegen te komen - in de supermarkt, op het schoolplein - maar nooit had ik kunnen bevroeden dat ze al die tijd al op mijn werk rondliep. Toen ik nog niet eens van haar bestaan wist, bespiedde zij mij waarschijnlijk al op borrels, kwam ze mij tegen in de wandelgangen, hoorde ze in de kantine andere studenten praten over mijn lessen. Al die tijd wist ze dingen van mij die niemand anders wist. Ze moet gezien hebben hoe ik soms in de pauze sne...
4 december, 2019 - /blog/2863/schuld.html
Tegen elven ’s avonds liep ik door wereldstad Rotterdam, sabbelend op een snuflolly, tegen storm en regen in. Ik was net klaar met lesgeven. Nog twintig minuten lopen naar het treinstation. Tot zover; niets aan de hand. Toen kwam er een app binnen van M. waarin stond dat hij zó’n zin had om mijn taxichauffeur te zijn vanavond, en dat hij dat dus ging doen. Hij zou op Amsterdam Centraal met de auto op me wachten en me dan naar huis rijden. ‘Nou, dat hoeft niet hoor,’ schreef ik teru...
18 juni, 2018 - /blog/2133/een-stralende-engel-die-zich-stiekem-naar-haar-oude-huis-om-de-hoek-spoedt.html
Tot mijn nieuwe huis klaar is, wonen we om beurten ergens anders. Ik heb mazzel. Veel idyllischer dan dit kun je niet zitten. Het lijkt wel een vakantieoord. En zo dichtbij. Het enige is: het ruikt hier anders. Het is niet thuis. Het is ook geen vakantie. Niemand heeft mij hier nodig. Ik kan net zo goed niet bestaan. Het echte leven speelt zich om het hoekje af. Kortom: ik ben het alleen-zijn ontwend. “Jij lijkt wel een stralende engel!” roept een jongeman vanaf de dijk. Met hoge,...
25 november, 2016 - /blog/934/de-goede-herder-voorpublicatie.html
Er zijn veel manieren. Ook Benedikt had zijn manier. Die kwam erop neer dat hij aan het begin van de kerstvasten, of als het weer het toeliet, liefst op de adventzondag zelf, van huis ging, rijkelijk voorzien van proviand, schone sokken en diverse paren zelfgenaaide leren schoenen en met een primus in zijn rugzak, een jerrycan petroleum en een flacon brandewijn, om de bergen in te gaan, waar in deze tijd van het jaar alleen de geharde winterse roofvogels, vossen en wat verdwaalde schapen ronddo...
9 april, 2020 - /blog/3024/sarah-sluimers-quarantainelogboek-over-twintig-jaar-zijn-de-kinderen-van-de-quarantaine-groot.html
Mijn kind ligt op de bank. Hij zei net zelf dat hij moe was en pakte, voor wij hem naar boven konden sturen, een deken. We stopten hem in. Nu ligt hij met roze wangen te dromen. Wij zitten onder de luifel, luisteren Vera Lynn, drinken een glas wijn en praten wat. Aan onze voeten de emmer heksensoep die hij vandaag heeft gemaakt: water, handenvol afgescheurd gras en vlijtig gebroken takjes. HET GELUK UIT JE EIGEN JEUGD Vergeten worden op een feest, langs tafels stru...
20 april, 2017 - /blog/1295/vlek.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. Ik belde haar om te vragen hoe het ging. Ze zei: 'Goed hoor, altijd hetzelfde eigenlijk. Wanneer zie ik je weer?' Ik zei dat we net nog samen hadden gegeten. Ze zei: 'Dat kan ik me niet meer herinneren.’ ‘Je kortetermijngeheugen gaat achteruit.’ ‘Noem je dat zo?’ 'Ja.' Tijdens het eten had mijn oma ook een oprisping gehad. Ze had e...
24 november, 2017 - /blog/1761/mammoethart.html
Ineens zwaaide de deur open en marcheerde er een kerstman naar binnen. Er slofte een oude hond achter hem aan. ‘Hoi, ik ben Cor.’ Zijn stem klonk onverschrokken. De man stak zijn hand uit. ‘Kom jij hier wonen?’ ‘Ja,’ zei ik en schudde zijn knuist. Cor wees naar de halve muur. ‘Die moet zeker weg?’ De hond was de ruimte ingelopen en snuffelde rond. Ik knikte en Cor liep naar de muur. Hij draaide zijn schouder in, en voor ik goed en wel besefte wat er gebeurde,...