17 mei, 2020 - /blog/3069/ik-heb-geleefd-63-henk-73-heeft-longkanker-ik-wilde-niet-weer-ziek-worden-van-een-nieuwe-chemokuur.html
Toen Henk jong was, zat hij zelf in een ‘orkestje’. Het was de mooiste tijd van zijn leven, vertelt hij. 'We waren met vier jongens van veertien, vijftien jaar. Na de mis gingen we naar de jeugdsoos om muziek te luisteren. We dachten: als we daar nou zelf eens iets mee gingen doen.' De jongens kochten allen een gitaar en fietsten wekelijks voor muziekles van Gemert naar Beek en Donk. Ze bleken talentvol en al snel speelden ze op feesten en partijen. The Beatles, The Ro...
29 januari, 2018 - /blog/1886/husband.html
Waarom wij ons zo gedragen, is ons achteraf gezien ook een raadsel. Ik kan de volledige entreeprijs gemakkelijk betalen en zij is inmiddels een keurige expatvrouw met drie kinderen die in de gegoede buurt van Nairobi woont. Het was het plan dat zij de toegangsbewijzen voor het park ging halen en dat ik in de auto bleef zitten wachten. Ik wachtte. Al snel was ze terug. "Ze willen de andere persoon zien." "Laten we gewoon betalen", zei ik. "We kunnen niet meer terug", zei ze. ...
14 januari, 2021 - /blog/3238/getroebleerd-levenslied.html
Op Instagram kreeg ik een berichtje van een jongen die liedjes schrijft vanuit een psychiatrische inrichting. Hij zei: ‘Ik heb een nummer en clip gemaakt over de psychiatrie vanuit mijn oogpunt en die van het personeel/begeleiders. Het is een mooi inkijkje.’ Hij loopt met een camera door de kliniek en hij zingt of rapt: Welkom in de psychiatrie. Welkom in de kliniek. Gedwongen ben je opgenomen. Weinig te doen, zal het goedkomen? Begeleiding en je medicijn, zal je helpen, je waa...
14 mei, 2018 - /blog/2082/ik-ga-weg-uit-mijn-huis-net-nu-ik-er-echt-veel-van-houd.html
Zo zit ik hier in de zon met een laptop op schoot, en mijn blote voeten tegen het muurtje dat ex gestapeld heeft toen we hier net kwamen wonen. Het allereerste wat-ie na de verhuizing begon te doen, was deze muur maken van de tegels die er lagen. Maniakaal bijna. Nu, acht jaar later, is het een mooi oud muurtje geworden. Schots en scheef. Met een klimplant ertegen. Hier en daar een opening tussen de stenen; waarin schelpen liggen en allerlei andere dingetjes die we in de loop der jare...
17 februari, 2020 - /blog/2937/ik-heb-geleefd-52-charl-kreeg-leukemie-en-begon-koekjes-te-bakken-dat-was-mijn-redding.html
Charl Laumen (62) verontschuldigt zich dat hij deze ochtend geen koekjes heeft gebakken. ‘Geen tijd voor, ik moest voor onderzoek naar het ziekenhuis.’ Over twee dagen weet hij of de leukemie de kop weer heeft opgestoken. Dat de ziekte zich opnieuw zal openbaren is zeker, de vraag is wanneer. In plaats van verse koekjes, serveert Charl vandaag dus bonbons. Naast het schaaltje ligt de Koekjesbijbel, zijn heilige boek. Het werk veranderde zijn leven. Koekjes Maa...
6 februari, 2019 - /blog/2466/vier-minuten-jeroen-blankert.html
Nou, mooi, straks gaat de trein vier minuten sneller en dan komt hij eerder aan in Zwolle. Dat zal daar de boel flink op zijn kop zetten. Als die trein een half uur sneller zou gaan, dan zouden we denken, ja, daar schiet je iets mee op, maar in in dit tijdsgewricht, waar we toch zuinig moeten zijn met energie, is heel veel moeite doen om vier minuten te besparen toch een beetje overdreven. Vier minuten is best kort, behalve als je naar het gehuil van een kind moet luisteren, of het g...
25 juni, 2018 - /blog/2146/hier-spreekt-tot-u-een-officieel-alleenstaande-vrouw-griezelig-he.html
Het is hier allemaal anders. Hier doen ze naar verluidt aan ‘speeddaten’. Maar vooralsnog ben ik op zoek naar heel andere mannetjes. Ik weet nog niet hoe het er hier verder aan toegaat. Wat ik wel weet, is dat ik de oude gezinsstructuur nu voor de wet achter me heb gelaten. We zijn twee huishoudens. Het woordje ‘we’ past hier niet. Voor de papierrompslomp die komt kijken bij het aanvragen van een hypotheek had ik een inschrijving van de burgerlijke stand nodig, en zo kwam ik t...
28 juni, 2019 - /blog/2702/een-hondenleven.html
Ik ben een week weggeweest. Op de gang kom ik mijn buurvrouw Margriet tegen, ze buigt voorover en rommelt op een plank in haar gangkast. Om haar heen staan wel vijfentwintig paar schoenen. Ik blijf staan, kijk naar alle hoge hakken in maatje 35. ‘Hoe is het? Is er nog iets gebeurd toen wij er niet waren?’ Margriet komt overeind, slaat haar handen aan elkaar af en blaast een lok uit haar gezicht. ‘Weet je al dat Ambertje dood is? We hebben haar begraven. Dat was echt heel on...
13 mei, 2019 - /blog/2622/of-er-in-de-toekomst-ware-liefde-mogelijk-zal-zijn-tussen-mens-en-android-weet-ik-niet.html
Hoe iemand vandaag mijn fiets op z’n kop tegen de gevel had zien staan en besloot de ketting – die eraf lag – er weer op te leggen. Zomaar. Zonder daarvoor gezien of bedankt te hoeven worden. Puur uit aardigheid. Het moet iemand uit mijn straat zijn geweest. Of een toevallige voorbijganger. Hoe groot en hartverwarmend het effect van zo’n gebaar was, merkte ik nu, al fietsend door de stad, op weg naar mijn slapende moeder en dochters. Hier gaat dus het héle leven om, dacht ik. ...
13 december, 2017 - /blog/1799/morgen.html
Ik las wat in De Wereld Van Gisteren van Stefan Zweig. Onverwachts ontroerden zijn heldere formuleringen me. ‘Ten slotte organiseerden zelfs de arbeiders zich en veroverden zij een genormaliseerd loon en een ziekenfonds, dienstboden spaarden een oudedagsverzekering bij elkaar en betaalden van tevoren een uitvaartverzekering voor hun eigen begrafenis. Alleen wie zonder zorgen naar de toekomst kon kijken, kon tevreden van het heden genieten.’ De wereld die Zweig beschrijft, de tij...