Zoeken
Nieuws 622 Blog 622
Blijf gewoon boodschappen doen (en we zijn niet in oorlog met de islam)

29 maart, 2016 - /blog/467/blijf-gewoon-boodschappen-doen-en-we-zijn-niet-in-oorlog-met-de-islam.html

Alsof de burgers daar de aanslagen wel verdiend zouden hebben of doodgaan gewoon niet zo erg zouden vinden. Nieuw is dat niet. Ten tijde van de Vietnam-oorlog beweerde een Amerikaanse generaal dat de Vietnamezen een andere relatie met de dood zouden hebben dan wij westerlingen. Zij zouden minder opzien tegen de dood dan 'wij'. Er is niet heel veel veranderd sinds toen.  Het kan niet genoeg worden benadrukt dat terrorisme zelden tot nooit een reéle bedreiging voor de staat vormt die d...

Ik heb geleefd #23. Tjeerd (66) hoeft geen chemo meer: 'Ik heb liever kwaliteit van leven'

30 april, 2019 - /blog/2603/ik-heb-geleefd-23-tjeerd-66-hoeft-geen-chemo-meer-ik-heb-liever-kwaliteit-van-leven.html

Hij weet waarover hij praat. Op het moment dat de dodelijke tumoren op zijn longen zich vorig jaar openbaarden, had hij al een hoop ziekte-ellende achter de rug. Het begon in 2014 met een tumor in zijn endeldarm. Na een operatie en een stoma - inmiddels verwijderd - dook de kanker op in zijn mond. “In het ziekenhuis boden ze me 35 bestralingen en drie chemo’s aan. Ik kreeg de waarschuwing dat het enorm zwaar zou worden. Ze wisten dat ik uit Friesland kwam, de arts zei: "vergelijkbaar met tw...

Ik heb geleefd #24. Wendy (44) is ziek: 'De dood lijkt me héérlijk'

7 mei, 2019 - /blog/2612/ik-heb-geleefd-24-wendy-44-is-ziek-de-dood-lijkt-me-heerlijk.html

“De dood lijkt me héérlijk,” zegt Wendy Colijn (44) op het terras achter haar huis. In de rolstoel draait ze haar ogen ten hemel. Doodgaan betekent geen pijn meer hebben, helemaal vrij zijn. Ja, zegt ze, dat is iets om naar uit te kijken. Niet dat ze het leven zat is. Maar je door de dagen slepen in een gesloopt lichaam, dat wil ze niet meer. Overigens gaat het nu redelijk, vertelt ze terwijl ze een van haar honden achter de oren kriebelt. Dankzij een nieuw medicijn is de euthanasiev...

Eiland van jou (voorpublicatie)

4 oktober, 2016 - /blog/849/eiland-van-jou-voorpublicatie.html

Op de T-shirts staat: BE ONE – DE TOEKOMST VAN DE TELEFONIE. Op hun hoeden ook. Daklozen die allemaal gekleed gaan in cadeautjes van een bedrijf dat hier blijkbaar heel wat kwijt kon. Be One. Ze zijn al één met de straat, de gebouwen, het vuil. Deftige mannetjes… vandaag dus met strohoed, die droevige figuren aan wie de maatschappij maling heeft. Met mij gaat het nog goed. Ik kan mezelf nog wijsmaken dat ik een uitstapje maak. Ik glijd tussen de mensen door, ze trekken langs als in e...

Mijn eerste drie dagen in Amsterdam

13 september, 2016 - /blog/799/mijn-eerste-drie-dagen-in-amsterdam.html

Ik heb de Volkskrant gekocht en gelezen dat er ook gif is gevonden bij DuPont in Kerkrade. In de productie van tapijtgarens werd er gewerkt met een ‘onbekende groene stof’. (Citaat): “Daar kregen werknemers flinke uitslag van, een soort zweren: hun hele armen en benen zaten onder de rode pukkels. Het jeukte ontzettend. Toen een collega dit spul een keer mee naar huis nam om het ergens te laten analyseren, heeft hij ongelooflijk op zijn donder gekregen. Dat werd niet getolereerd door de ...

Winnaar wedstrijd Write Now! Amsterdam (Kyrian Esser)

28 april, 2017 - /blog/1312/winnaar-wedstrijd-write-now-amsterdam-kyrian-esser.html

ONTBINDING TIJD, PLAATS, HANDELING In het vroege voor- of late najaar neemt ze de trein naar Bad Münstereifel en betrekt ze een kamer in een oud klooster, dat nu een hotel is. Ze blijft een week, hooguit twee. Vaak is ze de enige gast. Omdat ze zich dit verblijf eigenlijk niet kan veroorloven, smeert ze op haar kamer kleine roggebroodjes, die ze in servetten inpakt voor onderweg. Met een dompelaar die direct in het stopcontact gaat, kookt ze water in een mok die ze van huis heeft meege...

Er blijkt in de stad een heel circuit aan relatiecrisisnomaden, herkenbaar aan hun tassen

1 oktober, 2018 - /blog/2275/er-blijkt-in-de-stad-een-heel-circuit-aan-relatiecrisisnomaden-herkenbaar-aan-hun-tassen.html

Deze buurt ken ik goed. Daarnet kwam ik nog voorbij de straat waarin ex en ik voor het eerst samen zijn gaan wonen, waar de meisjes geboren zijn. Eén blik op ons appartement, schitterend in het zonlicht, en weg was ik weer. Maar daarmee is de tijd dat we daar woonden niet weg. Dat vind ik mooi. Er komen in feite alleen maar tijden bij. Het huis waarin ik ga logeren zit recht boven een café en een sushi-restaurant. Ik ben midden in een verhaal van de Japanse schrijver Haruki Murakami tere...

Fragment 'Massa'

6 november, 2019 - /blog/2842/fragment-massa.html

  Ondertussen nog steeds in Brussel Stilte, absolute stilte. Geen mail met commentaar of een nieuwe opdracht. Gewoon stilte. Misschien is dat hoe ze mensen ontslaan, mijmert Margot, niks meer laten horen tot de ex-werknemer zijn conclusies trekt.     Het is zaterdag en toch is ze vroeg wakker. Zonder het excuus van werk is dit een heel ander soort eenzaamheid. Ze begint zoals steeds met het opstarten van haar computer, kranten bekijken en Facebook checken. Z...

Maand van de filosofie #1. 'Ik stuntel dus ik ben' (Merel Aalders)

4 april, 2019 - /blog/2565/maand-van-de-filosofie-1-ik-stuntel-dus-ik-ben-merel-aalders.html

Ik studeer filosofie, maar er was ook een tijd waarin ik dat nog niet deed, en ik mijn kennis erover via andere wegen moest verzamelen. Als ik toen had geweten hoe fijn een podcast kan zijn…! Inmiddels ben ik daar gelukkig achter, en voor de (toekomstige) filosofieliefhebber zal ik er vier op een rijtje zetten die mij in ieder geval erg enthousiast maken: Felix&Sofie , K luwen ,  Philosophize this! en The Partially Examined life . Door Merel Aalders Onzin over nik...

Maand van de filosofie #2. Recensie Tim Fransen – ‘Het leven als tragikomedie’ (Merel Aalders)

11 april, 2019 - /blog/2576/maand-van-de-filosofie-2-recensie-tim-fransen-het-leven-als-tragikomedie-merel-aalders.html

Tragedie en komedie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, vindt Fransen in Het leven als tragikomedie , en ondersteunt dat treffend met een toegankelijke, humoristische toon. Verwijzingen naar comedies als de Britse tv-serie The Office en films van Woody Allen (een persoonlijke favoriet) herinneren de lezer er dan ook aan dat het leven ook lichte kanten heeft. Het boekje leest vlot door het toegankelijke taalgebruik en beroept zich zonder wikken of wegen op allerlei basale waarhede...

« 1 ... 24 25 26 ... 63 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: