25 maart, 2020 - /blog/2992/postuum-joop-goudsblom-1932-2020-een-onderkoelde-maar-gepassioneerde-academicus.html
Deze twee zinnen maken gedeeltelijk duidelijk waarom ik de afgelopen weekend overleden emeritus hoogleraar sociologie en schrijver bewonder. Hij had gevoel voor stijl en was geestig, op de enige manier waarop men vermoedelijk geestig kan zijn, onnadrukkelijk, bijna per ongeluk. Daarnaast was hij erudiet, op ingetogen wijze hartstochtelijk en benaderde hij de wereld en zichzelf analytisch en sceptisch zonder te veinzen dat hij boven die wereld stond. Wel geloof ik dat hij het adagium van Gabriel...
29 november, 2018 - /blog/2369/the-birth-of-hitler.html
We kwamen voor Giacometti maar belandden per ongeluk in de expositie ‘Goldbrun’ van saxofonist Yuri Honing en schilder Mariecke van der Linden. De ruimte was een verademing, als een open plek in een bos. Er klonk jazzmuziek en er hingen wilde schilderijen. We gingen op een bankje zitten en keken zwijgend. Ik las dat het het bloederige verleden en de angst voor de toekomst van Europa verbeelde. Op een schilderij beviel een vrouw, het bleek The Birth of Hitler te zijn. Niet veel...
8 december, 2017 - /blog/1789/scheren-in-ruil-voor-lezen.html
Een vrouw met halflang donker haar roert in een grote pan. Ze heet Margot en sommige pastelkleurige plakken die ze heeft gemaakt zien er inderdaad uit als cake of lichte chocola, en hoewel mijn speekselklieren er nog steeds voor voelen, weerhoud ik me verstandig van een hap. Zeep. Margot maakt zeep, en wij zijn in haar werkplaats beland. Margot staat met een tafel op de Sinterkerstmarkt in Vleugel F. Er zijn ook stands met honing, sieraden, kleding, kunst, spelletjes, drank en lekkernijen....
31 januari, 2017 - /blog/1054/nino-haratischwili-het-is-alsof-je-bij-een-schilderij-alle-kleuren-kunt-gebruiken.html
‘Ik wilde een familiegeschiedenis schrijven die zich afspeelde tijdens de jaren negentig in Georgië: de jaren na de perestrojka, een tijd van chaos, inflatie en burgeroorlog. Maar al gauw merkte ik dat die periode een einde vormde en dat ik, om bij dat einde te komen, terug moest naar het begin.’ Dat begin vond Nino Haratischwili in 1900, het jaar waarin Stasia, één van de belangrijkste personages uit haar roman, geboren wordt. In Het achtste leven (voor Brilka) neemt Har...
16 september, 2019 - /blog/2775/ik-heb-geleefd-35-ankie-75-dacht-altijd-haar-invalide-man-te-overleven-maar-is-nu-zelf-uitbehandeld.html
Dat Ankie le Duc verwachtte haar man te overleven was niet zo onlogisch. Jan zit al zestien jaar in een rolstoel als gevolg van een erfelijke aandoening. Hij is vaak ziek en heeft altijd pijn. En dan nog iets: hij is bijna zeven jaar ouder dan Ankie. 81 versus 75. Afgekeurd ‘Wilt u een Zeeuwse bolus?’ Ze mag dan ziek zijn, Ankie zorgt goed voor haar bezoek. Ze serveert koffie op de antieke tafel. ‘Wij zijn rasechte Middelburgers,’ zegt ze. Dat ze nu i...
24 augustus, 2020 - /blog/3145/deskundigen-over-de-dood-4-een-uitvaart-organiseren-kun-je-heel-goed-zelf-en-het-werkt-helend.html
Vraag aan Susanne Duijvestein of ze later wordt begraven of gecremeerd en ze komt met een onverwacht antwoord: zij wil zich laten composteren. Haar lichaam zal worden bedolven onder een laag houtsnippers en bladeren zodat het kan vergaan. Dat is de kringloop van het leven, zegt ze. Als in het bos een hertje doodgaat, wordt dat ook door micro-organismen opgenomen. Susanne Duijvestein eindigt als een zak voedzame tuinaarde. In Nederland zijn we die link met de natuur wat kwijt, v...
10 april, 2018 - /blog/2027/pop-en-literatuur-6-joy-division-en-j-g-ballard.html
Toen zanger Ian Curtis in 1980 een einde aan zijn leven maakte, moest het tweede album van Joy Division nog verschijnen. Na het bescheiden succes van Unknown Pleasures, een album dat nog zwarter is dan de hoes al doet vermoeden, bleek de band doorgegaan op de ingeslagen weg: sombere post-punk met een vleugje gothiek. Holle drums, nerveuze basloopjes en gitaren die klinken als nagels die over een grafsteen schrapen. En natuurlijk de zwartmarmeren stem van Curtis, die duistere landscha...
7 april, 2016 - /blog/491/na-hallo-muur-2.html
Om te beginnen stopte ik een keer op een feestje een kersenbonbon in mijn mond en toen ie brak proefde ik dat er likeur in zat. Ik had theatraal naar de wasbak kunnen rennen, maar slikte ‘m door. Ook raadde mijn tandarts, ik bedoel mondhygiënist, mij een keer aan om voortaan na te spoelen met mondwater. Daarbij viel het woord ‘cariës’, vaktaal voor ‘gaatjes’. Thuis ging ik gorgelen, er gebeurde iets in mijn hoofd en ik dacht: had ik toch eerst de lijst met ingrediënten moeten ...
31 januari, 2018 - /blog/1891/dolfijnen.html
We zijn al melancholisch nog voordat melancholie de tijd heeft gekregen zich te nestelen. We waren in een resort, zo groot als we nog nooit hadden gezien. Een dorp. We liepen met zo'n bandje om de pols. Saai? Vreselijk? Met een meervoudig beperkt kind is niets gemakkelijker dan 'all inclusive'. Eten wanneer je zin hebt, met oneindig veel keuze. Het was dus prachtig in Punta Cana, waar Amerikanen en Russen een wedloop drinken hielden en waar de wind zo muzikaal speelde met de palmbladeren d...
31 maart, 2016 - /blog/478/na-hallo-muur.html
De echte reden waarom ik de omslachtige route voor lief neem is dat midden in Assendelft een café is gevestigd waarvan de naam mij het water in de mond doet lopen. ‘Tapperij De Verwachting’ staat op de gevel. Even los van dat logo eronder van twee net volgeschonken bierpullen die met kracht tegen elkaar worden geklengd, maakt de naam veel in mij los. Met het woord ‘tapperij’ lijkt te worden aangegeven dat de barman binnen maar blijft schenken. Het uitnodigende ‘De Verwachting’ bete...