Zoeken
Nieuws 165 Blog 165
2018 wordt het jaar van de nieuwe liefde, dat voel ik

2 januari, 2018 - /blog/1833/2018-wordt-het-jaar-van-de-nieuwe-liefde-dat-voel-ik.html

2018 wordt het jaar van de nieuwe liefde. Dat voel ik. Het universum begint me er in elk geval voorzichtigjes op te wijzen. Die grijze regendag Zo was er die grijze regendag, ik liep al rokend over het trottoir, in de pauze van het lesgeven, toen er iemand voorbij fietste en afremde. Het volgende moment stond er een prachtige man voor mijn neus. “Jij kent mij niet, maar ik jou wel”, zei hij. Hij wilde me vragen voor een lezing. We hadden een flitsgesprek over rouw en d...

Maand van de filosofie #1. 'Ik stuntel dus ik ben' (Merel Aalders)

4 april, 2019 - /blog/2565/maand-van-de-filosofie-1-ik-stuntel-dus-ik-ben-merel-aalders.html

Ik studeer filosofie, maar er was ook een tijd waarin ik dat nog niet deed, en ik mijn kennis erover via andere wegen moest verzamelen. Als ik toen had geweten hoe fijn een podcast kan zijn…! Inmiddels ben ik daar gelukkig achter, en voor de (toekomstige) filosofieliefhebber zal ik er vier op een rijtje zetten die mij in ieder geval erg enthousiast maken: Felix&Sofie , K luwen ,  Philosophize this! en The Partially Examined life . Door Merel Aalders Onzin over nik...

Over (het vertalen van) een bijzondere roman

16 november, 2016 - /blog/913/over-het-vertalen-van-een-bijzondere-roman.html

In het ideale geval is het werk van een vertaler onzichtbaar. Jouw vertaling moet het boek zijn dat de schrijver geschreven zou hebben als hij zijn boek in het Nederlands had geschreven. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Als Frank Witzel de bovengenoemde roman in het Nederlands had geschreven, had hij zijn hoofdpersoon en diens broertje dan hagelslag of Eszet-Schnitten laten eten? Duitse kinderen aten in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw helemaal geen hagelslag, dus het zou r...

Ik maak er een sport van mijn ex te ontwijken

9 juli, 2018 - /blog/2169/ik-maak-er-een-sport-van-mijn-ex-te-ontwijken.html

Van het ene naar het andere huis. Van de ene naar de andere sfeer en nét als je weer gesetteld bent - dat kost zeker twee dagen - moet je weer weg. Hun tassen hoeven nooit echt uitgepakt. De loyaliteit voor vader en moeder weerhoudt hen er natuurlijk van hier een punt van te maken. Huilen. Ik maak er sinds kort een sport van ex op geen enkel wisselmoment thuis te treffen en plan de zaakjes zo dat wij elkander niet hoeven tegenkomen. Als ik op de dag dat ik in het logeerhuis zit ...

De eerste vrouw (voorpublicatie)

29 september, 2016 - /blog/835/de-eerste-vrouw-voorpublicatie.html

Iets na middernacht rinkelt de telefoon. Mijn vader verkeert in slechte gezondheid en ik haast me naar de woonkamer. Als ik de hoorn oppak vraagt een man of ik het ben. Ik bevestig, buiten adem. De zakelijke toon van de man stelt me gerust. Deze stem is niet van iemand die slecht nieuws brengt. ‘Ik ben van de pers en dacht dat je waarschijnlijk wel zou willen weten dat Lou Tellegen overleden is.’ Het horen van je naam jaagt mijn hartslag onmiddellijk omhoog. Dat je bent gestorven ...

Een mens die een nieuw thuis zoekt, grijpt altijd terug op iets vertrouwds

16 april, 2018 - /blog/2033/een-mens-die-een-nieuw-thuis-zoekt-grijpt-altijd-terug-op-iets-vertrouwds.html

Zij aan zij in zo’n ‘hippe’ Canta de bruggen over. Beslagen ramen. Kinderen voor Kinderen op hoog volume. Iedereen raadt me tegenwoordig namelijk aan zo’n wagentje te kopen. Voor als ik het opknappertje in de buitenwijk heb gekocht - of de flat in een buurt die het helemaal gaat worden - en het ’s morgens te nat is om te fietsen. “Je hoeft er zelfs geen brommerrijbewijs voor te hebben!” zeggen ze. “Ideaal voor jou!” Tot nu toe werd ik altijd overboden. Laatst wa...

De kinderen gaan naar Parijs en ik onttakel hun ouderlijk huis

29 oktober, 2018 - /blog/2322/de-kinderen-gaan-naar-parijs-en-ik-onttakel-hun-ouderlijk-huis.html

Op het moment dat mijn meisjes met hun vader, zijn vriendin en haar dochters, voor de Mona Lisa zullen staan, sjouw ik onze bank het huis uit. Hoe en met wie weet ik nu nog niet precies. Organiseren is niet mijn sterke punt. Maar waarschijnlijk heb ik het erop aan laten komen. Gisteren stuurde ik een mailtje of er mensen waren die me in deze herfstvakantie konden helpen. Ja, dat had ik eerder kunnen doen. Maar eerder zag ik het niet voor me. Niet echt. Nu pas loop ik door ons huis, trappen...

Anneke Brassinga spreekt Arnon Grunberg toe over zijn nieuwe roman 'Bezette gebieden'

11 januari, 2020 - /blog/2900/anneke-brassinga-spreekt-arnon-grunberg-toe-over-zijn-nieuwe-roman-bezette-gebieden.html

Afgelopen zomer raakten Arnon en ik in gesprek, op de e-mail, over de liefde ging het, en over de vraag of fictie niet toch eigenlijk altijd in de werkelijkheid geworteld is - "de werkelijkheid die wij ongeacht onze verschillende levensgeschiedenissen en perspectieven met elkaar delen, en de verbeelding staat niet haaks op die werkelijkheid maar maakt er deel van uit, kleurt en beïnvloedt die werkelijkheid." Dat schreef Arnon mij en ik antwoordde hem, na voor het eerst een roman van Arnon te h...

En er was M. Elke nacht had ik de slappe lach met M.

5 november, 2018 - /blog/2329/en-er-was-m-elke-nacht-had-ik-de-slappe-lach-met-m.html

Op de laatste dag kwam ik ’s avonds nog eenmaal terug in het huis waaruit bijna al mijn sporen waren verdwenen. Ik zette de muziek van singer-songwriter Alela Diane op, bestelde een Thaise maaltijd, nam er een wijntje bij, en doorliep daarna de drie verdiepingen van ons nieuwbouwhuis. Ter contemplatie. Om nog wat spullen in dozen te doen. De kleren die nog aan de waslijn hingen. De foto’s van mijn voorouders. Mijn stenen en schelpen. Ook legde ik kussentjes op de plaats waar de bank ha...

De diepte schuilt aan het oppervlak: een bezoek aan Museum Jan Cunen

21 november, 2019 - /blog/2854/de-diepte-schuilt-aan-het-oppervlak-een-bezoek-aan-museum-jan-cunen.html

In de trein naar Oss mail ik een bevriend schilder dat ik onderweg ben naar zijn geboorteplaats. Hij zegt: ‘Schuin tegenover het museum zat een café waar ik naartoe ging als ik spijbelde. Naast mijn middelbare school. Vanuit die plek zie je in de verte de kerk waar ik als dertienjarige een ongelovige organist was.’ Hij wenst me veel plezier. ­­­ Het museum lijkt op het oude gedeelte van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Wanneer ik Carly Manders, een jonge medewerker met blauw h...

« 1 2 3 ... 17 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: