29 maart, 2020 - /blog/2998/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-5.html
Dit is de vijfde brief. Lees hier nummer vier. Mick, Rijst met boter en suiker? Wie eet dat in godsnaam, en waarom? Ik heb gisteren nasi gemaakt (nog altijd rijst genoeg hier, we hebben geld overgemaakt naar de Voedselbank), of in ieder geval iets wat daarvoor door zou moeten gaan. Als ik jou zou vertellen wat erin zat zou je me waarschijnlijk met vlakke hand een petsje in mijn gezicht geven. Jij zult met je Indische bloed vast zo’n typisch geheim-van-moeder-op-moe...
30 augustus, 2017 - /blog/1540/ode-aan-j-g-ballard.html
"Dit is gebaseerd op de tekst van JG Ballard uit 1984 (goed jaar naar het schijnt) getiteld ‘What I believe’. Een tekst die begint met twee heerlijke woorden, namelijk: 'Ik geloof.' Ik geloof in de schoonheid van obsessie, in de ontroering van verwoesting, in het angstaanjagende van stilte, in het hypnotiserende van lelijkheid, in het erotische van een auto-ongeval, in het destructieve verlangen van verveling. Ik geloof dat mijn woede terecht is en dat mijn waanzin op...
13 juli, 2017 - /blog/1459/het-kolossale-niets.html
Max Pam schreef vandaag in de Volkskrant een vermakelijke column over het verschil in impact tussen een staking van romanschrijvers en een werkonderbreking door vuilophalers. Het laatste leidt tot stank, ratten op straat, een uitbraak van verdwenen ziektes, waar het eerste leidt tot… Nou ja, niet echt tot iets natuurlijk. Pam hyperboolt een scenario waarin wanhopige fans rammelen aan de hekken van de boekhandel, leuzen scanderend als: ‘Waar blijft de nieuwe Lieke Marsman?!!’ Als ...
8 augustus, 2017 - /blog/1496/in-het-reine.html
> Audiofragment 'Calcium, magnesium, bicarbonaat, natrium en sulfaat – alles wat een mens nodig heeft, zit in het water dat mij omringt. Na een wandeltocht van drie kilometer, door struik en stad, heb ik mijn toevlucht genomen in een badhuis. Een badhuis in de Servische stad Novi Sad. Drie kilometer hier vandaan liggen mijn vrienden, Camiel en Pieter, in een auto. Het zal niet lang duren voor ze gevonden worden. Vannacht hebben ze nog kunnen feesten. Op Exit, het festival ...
24 juli, 2019 - /blog/2736/slootgerelateerd-jeroen-blankert.html
In Friesland zijn veel sloten . Het staat er om bekend. Hier een weiland, daar een sloot. En ook wegen worden er door geflankeerd. Ze zijn overal, die sloten. Toevallig zijn wij er op dit moment, daar in Friesland. We reden zwetend over die krankzinnig smalle afsluitdijk maar de sloten boezemen ons geen angst in. We zijn er aan gewend. We woonden heel lang in Friesland. Nou ja, lang. Ondertussen is het kort. Eerst was het ons hele leven en nu slechts een derde daarvan. Is het daardo...
2 maart, 2017 - /blog/1145/over-autisme-drie-gedichten-van-julian-harmens.html
Gedicht 1 Mensen zien mij anders terwijl ik net als hen ben, maar ik heb alleen een andere mind Daardoor worden mijn wegen vaak een gevaarlijk kruispunt zoals de keren dat ik er probeerde te zijn Ik wil menselijk zijn maar weinig mensen zien dat Zij denken menselijk te zijn maar hebben het idee niet dat ze ernaast zitten De sterren lijken anders te kijken zoals ik leer het leven te bekijken Maar ik zal er wel komen Gedicht 2 Zeg mij waar ik binnenkort...
28 februari, 2017 - /blog/1138/buitenaards-leven.html
‘Moeten we nog iets meenemen?’ vraag ik. ‘Ik zou niet weten wat,’ antwoordt mijn man. ‘Iets te drinken voor als we moeten hoesten.’ De week ervoor hebben we allemaal griep gehad, kriebelhoest is niet ondenkbaar, dus doe ik een flesje water in mijn tas. Ik por mijn twee tienerzoons op en daar gaan we, vijf minuten voor de aangegeven tijd. Zoals wel vaker in De Biotoop, weten we niet goed wat we kunnen verwachten. We gaan uit, maar blijven tegelijk thuis:...
19 oktober, 2017 - /blog/1650/dagboek.html
Uiteraard denk ik er zelf ook wel eens over na: wie zal ik de opdracht geven om het ene dan wel het andere te doen met mijn ongepubliceerde geschriften. Ik hou bijvoorbeeld een dagboek bij. Ik schrijf erin op zeer onregelmatige tijdstippen, in feite alleen wanneer mij iets dwars zit. Aldus komt mijn geliefde vrijwel niet in dat dagboek voor omdat zij simpelweg nooit een bron van verdriet of ergernis is. Wel noteer ik mijn meest zwartgallige gedachten, doe ik uitgebreid verslag van woede, achter...
19 april, 2019 - /blog/2583/het-is-niet-over-als-het-stopt.html
Ik ben dertien en ik besta een paar maanden niet. Paradoxaal genoeg – maar dat zie ik op dat moment niet – doen een paar meisjes erg hun best om me dat zo duidelijk mogelijk te maken. Groepjes sluiten zich voor me, er wordt hard en venijnig over me gepraat. Ik heb geen plek waar ik naartoe kan, ik verlies op dat moment de controle over wie ik mag zijn. Op een cruciaal moment in mijn ontwikkeling besta ik alleen tussen haakjes, geïsoleerd van de groep, die iemand van me heeft gemaakt die ik...
12 april, 2016 - /blog/504/in-het-postkantoor.html
'Het is goedkoper als u ze per tien koopt.' 'Tien postzegels zijn goedkoper dan één zegel?' 'Dat niet, maar als u een velletje van tien koopt, krijgt u korting. En zo bent u ook een eventuele prijsstijging voor.' 'Ik heb er maar één nodig.' 'Ja, maar je zult er later toch ook nog eens nodig hebben?' 'Heeft u een man, mevrouw?' 'Ja....