Zoeken
Over (het vertalen van) een bijzondere roman

16 november, 2016 - /blog/913/over-het-vertalen-van-een-bijzondere-roman.html

In het ideale geval is het werk van een vertaler onzichtbaar. Jouw vertaling moet het boek zijn dat de schrijver geschreven zou hebben als hij zijn boek in het Nederlands had geschreven. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Als Frank Witzel de bovengenoemde roman in het Nederlands had geschreven, had hij zijn hoofdpersoon en diens broertje dan hagelslag of Eszet-Schnitten laten eten? Duitse kinderen aten in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw helemaal geen hagelslag, dus het zou r...


Jong en s c h r i j v e n d (door Gina Hay)

3 juli, 2018 - /blog/2160/jong-en-s-c-h-r-i-j-v-e-n-d-door-gina-hay.html

* Het is een eigenaardig gedoe, dat schrijven. Ik ben altijd een lezer geweest. Maar toen ik na tien jaar leven voor het eerst een Engels boek las, klikte er iets. Niet zomaar wat, maar alles. Ik verslond boeken, las op mijn tiende Oscar Wilde en Shakespeare (zonder er al te veel van te begrijpen), op mijn twaalfde sciencefiction zoals die van Orson Scott Card en Phillip K. Dick, richting mijn vijftiende absurdistische boeken, vooral werk van Haruki Murakami en Kurt Vonnegut. Inmiddel...


NIEUW: Schrijftips van Sabine

4 mei, 2018 - /blog/2064/nieuw-schrijftips-van-sabine.html

WAT: De vanger in het graan  van J.D. Salinger. Oorspronkelijke titel:  The Catcher in the Rye .   WAAROM: Ik volg de serie “Mijlpalen in de literatuur” die mijn collega’s Coen Peppelenbos en Roos Custers van Schrijversvakschool Groningen geven in de Forum Bibliotheek in Groningen. “De vanger in het graan” stond op het programma.   HOE? Als ik eens lekker recalcitrant in spreektaal zou willen schrijven vanuit een hoofdp...


Verbond

22 mei, 2017 - /blog/1359/verbond.html

Onze dochter zeg ja. We zitten in een klaslokaal aan een eivormige tafel. De coördinatrice knipoogt naar ex en mij en schuift ons een formulier toe dat we samen in moeten vullen. Ik schuifel op mijn stoel. Ik ben bang voor de vragen die erin staan. Ik ben bang dat we een adres – twee adressen dus - op moeten schrijven. Ik ben bang dat we zo dadelijk ontmaskerd zullen worden als slechte ouders. Ik kijk naar de bijna twaalfjarige tegenover ons, de bijna volwassene, - “Wat zijn a...


Zware jongen

12 oktober, 2017 - /blog/1629/zware-jongen.html

Ik ben bij Anco’s gym, de kelder onder Anco’s woonruimte, waarin hij een sportzaaltje heeft ingericht voor iedereen die woont of werkt in de Biotoop. Onder leiding van Anco kun je hier spieren kweken. Sinds kort is mijn jongste zoon er vaak te vinden. Ook mijn man traint er. Hij liet eens een schijf van een halter op zijn voet vallen en kwam hinkend uit de kelder. ‘Twee kilo ijzer op mijn voet,’ jammerde mijn man. ‘Gelukkig was het geen twintig kilo.’ Anc...


Ibiza

24 januari, 2017 - /blog/1044/ibiza.html

‘Als jullie het niet erg vinden blijf ik op bed liggen. Maar je kan me vragen wat je wilt en ik heb de hele dag de tijd, behalve als ik mijn schoonheidsslaapje doe.’ De Uitbater is een telg uit een beroemde dynastie van industriëlen. Nadat hij zich in de jaren vijftig ontworstelde aan het benauwde elitaire milieu van zijn ouders is hij als bon vivant naar Ibiza getrokken. Daar heeft hij alle ‘tijdperken’ met de neus erbovenop mee gemaakt. Ook al zat hij zo af en toe ook wel weer e...


Pop en literatuur (94): Suzanne Vega en Carson McCullers

4 mei, 2020 - /blog/3058/pop-en-literatuur-94-suzanne-vega-en-carson-mccullers.html

  Je zou denken dat het vandaag over Harper Lee zou gaan, die eerder in deze reeks al eens langskwam . Dit nummer is immers naar haar vernoemd. Maar nee, het gaat vandaag over Carson McCullers, bekend van het prachtige The Heart is a Lonely Hunter (1940). Dat boek – haar debuut – is een omschrijving van het leven in de Zuiden van de Verenigde Staten, net voor de Tweede Wereldoorlog (in het laatste hoofdstuk gaat het op de radio over Hitlers inval in Po...


De landweg

29 november, 2016 - /blog/940/de-landweg.html

De ene keer vind je met moeite een paar passages die zich daarvoor lenen, de andere keer heb je algauw een hele reeks. De landweg van Regina Ullmann viel in die laatste categorie, en ik kon de verleiding niet weerstaan de passages die ik heb aangestreept achter elkaar te zetten, omdat ze zo’n mooi beeld geven van de eigenzinnige stijl van de schrijfster, van haar wonderlijke wendingen, haar verrassende vergelijkingen, en haar scherpe en toch ook milde kijk op de condition humaine en de exis...


Soevereine vrouwen

15 augustus, 2016 - /blog/760/soevereine-vrouwen.html

Ze was mijn docent op de universiteit, ooit. Maar ze werd meer, veel meer. Ze vroeg me toen ik nog maar net bleu aan de UvA begon al wanneer ik nou eens eindelijk ging vliegen. Ze was streng, in ieder gesprek. Dwong me om mijn woorden te kiezen. En in die beginjaren verzoop ik dan ook per definitie in mijn zinnen en voelde ik hoe mijn bloed tijdens onze gesprekken steeds meer naar mijn wangen steeg. Uiteindelijk liet ik haar maar praten. Haar vertellen over haar tijd bij het vrouwentheater. ...


Pop en literatuur (45) The Beatles en Lewis Carroll

22 januari, 2019 - /blog/2425/pop-en-literatuur-45-the-beatles-en-lewis-carroll.html

Vorige week ging het over Lewis Carroll, Grace Slick, Wonderland, dromen en (vooral) drugs. Deze week gaan we nog even op dezelfde voet verder, want John Lennon schreef de Beatles-klassieker ‘I am the Walrus’ naar verluidt grotendeels naar aanleiding van een LSD-trip. En, toeval of niet (waarschijnlijk niet): ook in dit nummer (evenals ‘White Rabbit’ uit 1967) speelt Alice in Wonderland een grote rol. Of eigenlijk meer het vervolg van het boek, Through the Looking-Glass and W...


« 1 ... 17 18 19 20 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: