Zoeken
Nieuws 734 Blog 734
Messias

28 december, 2017 - /blog/1824/messias.html

De vrouw die op bezoek kwam liet foto’s van haar zoon zien die momenteel in Irak voor een vredesmissie is. Ook misschien niet het eerste waar je aan denkt als je besluit een kind te nemen, dat het ooit een vredesmissie wil ‘bevechten.’ Het was zijn eerste uitzending. Ze zei: ‘Zo’n uniform maakt het heel echt.’ Dat vond ik ook. Ik vroeg of ze hem erg miste. Ze zei: ‘Het valt mee, je kunt beeldbellen tegenwoordig, dat scheelt een hoop.’ Daarna spraken we kort over de kerst...

Ik heb geleefd #43: Margreet zingt dierbaren nog één maal toe: Ik weet niet hoe vaak ik nog jarig zal zijn

11 november, 2019 - /blog/2846/ik-heb-geleefd-43-margreet-zingt-dierbaren-nog-een-maal-toe-ik-weet-niet-hoe-vaak-ik-nog-jarig-zal-zijn.html

Misschien had ze er meer mee moeten doen. ‘Maar ik kom uit een calvinistisch gezin van “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg,”’ zegt Margreet Thannhauser (59). Als kind kwam het niet in haar op serieus werk te maken van haar zangtalent. Ze ging naar school in Zwolle en kwam daarna in dienst bij de bank waar haar zus ook werkte. Zingen deed ze tussen de bedrijven door, maar nooit ‘echt’. En misschien, formuleert ze het voorzichtig, heeft ze daar nu wel een heel klein beetje s...

Marion leest Roxane van Iperen

20 januari, 2019 - /blog/2446/marion-leest-roxane-van-iperen.html

Het boek komt wat langzaam op gang, maar net als een trein die steeds sneller gaat rijden, wordt het steeds beeldender en emotioneler. Dit is overigens geen toeval. Roxane vertelde me dat ze dit heeft geschreven als een fuik, zoals de joden daar ook in werden gelokt. Eerst afstandelijk, en dan steeds dichterbij totdat de lezer niet meer weg kan. Toen ik dit wist, was ik nog meer onder de indruk. Ik ben blij dat ik mijn boek al had ingeleverd toen ik ’t Hooge Nest las, want oei, wat is het i...

Nitwit

25 mei, 2020 - /blog/3075/nitwit.html

  ‘En wat doe je dan als Leon iets heeft en naar het ziekenhuis moet?’  Al zeven jaar rij ik geen auto meer, uit angst. En in ieder gesprek hierover, kwam deze vraag vroeg of laat. Ik antwoordde dat ik dan een ambulance zou bellen, of als de nood niet zó hoog was, een taxi. ‘Of we nemen de tram.’  Leon is mijn man. Hij heeft iets. En hij moet naar het ziekenhuis. In een andere stad. Te ver voor de tram, te duur voor de taxi en te niet-spoed voor de ambulance....

Bezit

12 december, 2019 - /blog/2871/bezit.html

Mijn vlucht vanuit de Canarische Eilanden was vertraagd omdat er in Frankrijk gestaakt werd. Ook het luchtruim is verdeeld. De gedachte dat eigenlijk niemand iets bezit, dat de wereld van iedereen is, drong zich op in het stilstaande vliegtuig. Mensen begonnen al snel te zeuren tegen de voorkomende stewardessen en stewards. ‘De lucht is toch van niemand?’ werd er geroepen. Het leek me achterhaald en zinloos om je hierover te beklagen. Een halve dag later, in een rijdende trein, las ik ...

Was Karolien Berkvens zu sagen hat (7)

28 maart, 2017 - /blog/1217/was-karolien-berkvens-zu-sagen-hat-7.html

‘Soms denk ik: ik moet een performance organiseren waarin ik mensen uitnodig om in een lege kamer te gaan zitten en uit het raam te kijken. Verder niets. Plotseling ontstaat er dan een gevoel van eenzaamheid waarvoor wij altijd proberen te vluchten. Maar als je blijft zitten en je je eigen eenzaamheid onder ogen komt, dan gebeurt er iets anders, iets heel interessants.’ In Kersenhout en oude gevoelens speelt zo’n kamer een belangrijke rol. Arjeta Filipo probeert&n...

Pop en literatuur (83): Jack Bruce en Malcolm Lowry

14 januari, 2020 - /blog/2903/pop-en-literatuur-83-jack-bruce-en-malcolm-lowry.html

    Er zijn boeken die beroemd zijn vanwege hun openingszin. Neem de Max Havelaar . Of De uitvreter . Titaantjes . De Avonden . Nooit meer slapen . Er zijn er ook (al zijn ze zeldzamer) die vooral bijblijven vanwege hun slotzin. Under the Volcano , de klassieker van Malcolm Lowry uit 1947 is er zo een: Somebody threw a dead dog after him down the ravine. Wat een einde. Het enige wat je aan kunt merken op zo’n slot is dat het onvermijdelijk de rest...

Blootleggen #8: Niks te verbergen

1 december, 2020 - /blog/3215/blootleggen-8-niks-te-verbergen.html

  Elk jaar nodigt mijn goede vriendin Saar me uit om deel te nemen aan een eigenaardig ritueel: de Koolvaart, door fanatieke beoefenaars ook wel liefkozend ‘de tochtigste der tochten’ genoemd. Het idee van de Koolvaart is dat op het guurste moment van de winter, meestal eind februari, met een grote groep vrienden en bekenden een afmattende voettocht wordt ondernomen door het Groningse of Friese platteland vlak achter de dijken. Het parcours loopt dwars door sloten en zompige boere...

Op zoek naar het boek: 7 tips voor je begint

31 oktober, 2016 - /blog/884/op-zoek-naar-het-boek-7-tips-voor-je-begint.html

1. Timing ‘Vroeger beweerde mijn omgeving dat ik schrijfster zou worden. Ik was als kind altijd aan het schrijven. Alle vormen van verhalen vertellen trokken mij aan. Ik werkte later als journalist, zangeres, presentatrice. Op een dag wierp een vriend mij de vraag voor de voeten: waarom begin je nú niet aan je boek? Hij had gelijk. Je zult altijd 100 excuses blijven hebben, maar ze zeggen dat het vrijmaken van tijd het grote verschil is tussen de schrijvers die hun boek schrijven en...

Hello, goodbye

21 maart, 2017 - /blog/1189/hello-goodbye.html

Ik ben daar tegen, niet omdat ik een van Nederlands grootste voetballers zijn feestje niet gun, maar omdat ik het helemaal gehad heb met afscheid nemen. Ik wil nu wel weer eens iemand verwelkomen, in plaats van uitzwaaien. Er gaan alleen maar mensen weg. Ik wil niet vieren dat iemand er was, maar dat iemand er is.  Laten we voorafgaand aan de oefenwedstrijd van het Nederlands elftal tegen Italië met z’n allen vieren dat Georginio Wijnaldum op vrijdag 2 september 2011 zijn interland...

« 1 ... 16 17 18 ... 74 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: