23 mei, 2019 - /blog/2638/de-wereld-van-gisteren.html
Ergens leek het me metaforisch of ironisch dat je op de dag van de Europese verkiezingen een lofprijzing over hét boek over Europa niet kon vinden. Zweig schreef het boek tijdens de oorlog, zag de wereld in elkaar donderen, vluchtte en streefde naar een grenzeloos continent zonder populisme. De Europese idealen die hij beschrijft lijken nu soms op de tocht te staan en eveneens onvindbaar. Het individualisme lijkt hoogtij te vieren, terwijl de eerste zin van De wereld van gisteren l...
11 juni, 2018 - /blog/2122/ex-stond-op-de-stoep-in-zijn-ogen-uitputting.html
Meteen daarna was er weer dat moment, dik anderhalf jaar geleden, dat ik hem voorgoed van huis had zien vertrekken. Hoe hij van mij wegvluchtte. De donkerte in. Met alleen een kleine rugzak. Ex sjouwde de eerste tassen terug naar binnen. Ik ging maar snel boodschappen doen. Het terugverhuizen gebeurde die week verspreid over vier warme dagen. Hij moest nog best vaak heen en weer rijden. Had toch meer verzameld dan gedacht. ‘The adventure begins’ Elke dag stapeld...
14 mei, 2018 - /blog/2082/ik-ga-weg-uit-mijn-huis-net-nu-ik-er-echt-veel-van-houd.html
Zo zit ik hier in de zon met een laptop op schoot, en mijn blote voeten tegen het muurtje dat ex gestapeld heeft toen we hier net kwamen wonen. Het allereerste wat-ie na de verhuizing begon te doen, was deze muur maken van de tegels die er lagen. Maniakaal bijna. Nu, acht jaar later, is het een mooi oud muurtje geworden. Schots en scheef. Met een klimplant ertegen. Hier en daar een opening tussen de stenen; waarin schelpen liggen en allerlei andere dingetjes die we in de loop der jare...
25 maart, 2020 - /blog/2993/europa.html
Met mevrouw Snick uit Gent plan ik al enige tijd een reis naar Wenen. Het moest een zoektocht naar het verleden worden aan de hand van schrijver Joseph Roth. We zouden onderzoeken wat er voor de Eerste Wereldoorlog gebeurde in Wenen, en hoe het tolerante oude Europa langzaam geslotener werd. De reis is uitgesteld. Ik schreef Snick vorige week, na een paar dagen van isolement: ‘Hopelijk stappen we snel samen in de nachtrein. Ik heb er nu nog veel meer zin in. Een open Europa...
3 mei, 2016 - /blog/540/moedervlekken-dagboek-1.html
Zodra de auteur ophoudt met schrijven of met research voor het schrijven en zichtbaar meedraait met die fabriek beseft hij weer dat hij een fabrieksarbeider is. Misschien minder dan dat, hij is de schroef die wordt aangedraaid, al kan hij zich soms nog wel verzetten tegen dat aandraaien. Ruwweg zijn er drie mogelijkheden inzake interviews ten behoeve van de promotie van een boek. De journalist heeft het niet gelezen, maar hij probeert dat te verhullen door over actuele kwesties te spreken w...
9 april, 2019 - /blog/2571/ik-heb-geleefd-20-frank-44-was-nuchter-en-materialistisch-tot-hij-longkanker-kreeg.html
Frank Niemeijer (44) kocht onlangs een boeddha. Het is een van de tweeduizend beelden die een plek krijgen in een nieuwe tempel in Italië. "Je mocht er een wens op schrijven," zegt hij. "En je naam. Ik hoop dat ik de tempel nog kan zien als-ie af is." Het bouwwerk komt te staan aan het prachtige Lago Maggiore. Frank is er al een paar keer op bezoek geweest. Hij is een beginnend aanhanger van de Tibetaanse lama Gangchen, die in Noord-Italië een meditatiecentrum heeft. Voor de Ze...
4 november, 2020 - /blog/3198/optimisme.html
Gisteren wachtte ik in de stad op mijn altijd optimistische vriendin. We hadden afgesproken om bij te kletsen met een coffee to go. Ik had een behoorlijk zwaar gemoed omtrent de liefde. Het hing me eigenlijk nogal de keel uit. De grootste nieuwigheid was er intussen wel af. We konden dan wel over alles praten, maar het was alsof we ook echt álles moesten bevechten. Dat mocht dan heel gezond zijn, volgens de boekjes. En normaal. Een relatie was ook hard werken. Maar léuk was h...
21 december, 2017 - /blog/1820/ongeluk.html
Bijna twee maanden was de kok vermist. Net op het punt dat het onderzoek werd gestaakt, de familie en politie ervan uit gingen dat hij vrijwillig was verdwenen, vonden jagers zijn lichaam. Vlak na zijn vermissing is er gezocht met honden, helikopters en goedwillende burgers. Toch lag hij slechts vierhonderd meter van de plek waar zijn auto stond. De tuin van het paleis was een privétuin en niet een voor het volk. Het eerste waar ik aan dacht was dat hij een pak sneeuw over zich heen heeft...
26 mei, 2017 - /blog/1367/ode-aan-de-bijlmer.html
MIJN BIJLMER Je loopt door lange, donkere gangen in sombere flats waar buren elkaar niet kennen en mensen elkaar niet groeten. Buiten een grauwe hemel, ijzige kou, snijdende wind. Junkies en daklozen zoeken beschutting in portieken en hallen, waar ze zilverpapiertjes, peuken, bierflesjes en urinestank achterlaten. Dat is waar de meeste Nederlanders vroeger aan dachten als ze ‘de Bijlmer’ hoorden. Aan een getto vol zwarte, arme en gevaarlijke mensen. Dru...
16 maart, 2020 - /blog/2970/ik-heb-geleefd-55-oma-bets-64-kan-het-haar-kleinkinderen-niet-aandoen-om-nu-al-dood-te-gaan.html
Het was een warme zomermiddag. Bets Keereweer (64) droeg haar mutsje. 'Oma, doe toch af,' zei haar kleinzoon van acht. 'Maar dan ben ik net een oude heks,' antwoordde zij. 'We weten toch dat je kaal bent,' drong de kleindochter (11) aan. De kinderen hadden gelijk, wist Bets, en ze trok de muts van haar hoofd. Klik - opa maakte de mooie foto die Bets me nu op haar telefoon laat zien. 'Is dat niet prachtig?' zegt ze verrukt. We zien een kale oma breed lachend in haar...