Zoeken
Een man met goede schoenen (Rob van Essen)

18 februari, 2017 - /blog/1111/een-man-met-goede-schoenen-rob-van-essen.html

‘Zie je dat,’ zei mijn buurvrouw. Ik knikte. Het was lang geleden dat ik goede schoenen had gezien. Hij heeft jouw maat, ook nog,’ zei de buurvrouw. ‘Ik geloof het ook.’ Ik zat naast haar voor de deur in de zon (we hoopten dat we door het licht wat zouden aansterken) en we knikten vriendelijk toen de man onder het wachten zijn blik door de straat liet glijden. Hij knikte terug en liet een hand omhoog gaan alsof hij zijn hoed wilde afnemen maar hij droeg geen hoed e...


#metoo: er zijn boekjes die je open doet, en boekjes die je leest

20 oktober, 2017 - /nieuws/1657/metoo-er-zijn-boekjes-die-je-open-doet-en-boekjes-die-je-leest.html

Klik! ...


Geachte heer Van Rijn,

7 juli, 2016 - /nieuws/701/geachte-heer-van-rijn.html

""Geachte staatsecretaris, verzorgers hebben één talent: ze kunnen magistraal zorgen. Laat ze dat dan doen. Laten we afspreken dat ze voortaan alleen het hoognodige opschrijven. Ik heb het over maximaal 10 procent van wat ze nu doen. Wij mantelzorgers willen dat onze vader of moeder op tijd wordt verschoond en geknuffeld. Dit is geen wens, dit is een eis. Kappen met die DDR-achtige bureaucratie. Er komt een moment dat ik die computer het raam uit gooi. Echt." Lees de brief hier ! ...


Wollie (Erik Nieuwenhuis)

13 maart, 2018 - /blog/1974/wollie-erik-nieuwenhuis.html

Wollie Liever luisteren naar dit verhaal? Dat kan. Het had een perfecte novemberavond kunnen zijn: storm en knetterende hagel tegen onze slaapkamerruit. Wij hier samen in het veilige comfort van ons warme bed. Morgenochtend ontbijten met een ei en verse jus. Een latte voor Mia en een espresso voor mij. Had allemaal gekund. Ons huwelijk is altijd een toonbeeld van harmonie geweest. Maar door die toestand met dat beest van Eliza staan we tegenwoordig bijna dagelijks schreeuwend te...


Het moeilijkst is de botheid van professionals

15 februari, 2017 - /blog/1100/het-moeilijkst-is-de-botheid-van-professionals.html

We hebben altijd gedacht: Samuel is ons overkomen, met al zijn handicaps. Laten we aardig zijn voor elkaar. Voor hem. En het ging allemaal geleidelijk bovendien. Allengs werd meer duidelijk over zijn mogelijkheden en vooral over de onmogelijkheden. We groeiden met zijn beperkingen mee. Bernique heeft wel intens gehuild toen Samuel vanuit het niets, kort na elkaar, drie epileptische aanvallen kreeg toen ik bij het WK voetbal in Brazilië was. Ze dacht even dat hij ons zou ontglippen, terwij...


Mijn antwoord op dat onzinnige afhandelen van de kwestie ‘scheiding’

8 oktober, 2018 - /blog/2295/mijn-antwoord-op-dat-onzinnige-afhandelen-van-de-kwestie-scheiding.html

“Die kwestie heb je nu toch wel afgetikt.” Ze keek op haar horloge.   Ik stelde me voor dat ik schreef over mijn volgende leven, in mijn huis mét en zonder mijn dochters. Het opbreken van het oude gezin zou nooit meer ter sprake komen, dat punt was intussen gemaakt. Die zaak had ik afgehandeld. Zoals sommige zaken maar beter ‘afgehandeld’ kunnen zijn, of het anders toch zeker binnenkort moeten worden. Dingen afhandelen geeft een schoon gevoel. Dat willen we graag. ...


Over zorg en verantwoordelijkheid (Maaike Rijntjes)

2 april, 2020 - /blog/3011/over-zorg-en-verantwoordelijkheid-maaike-rijntjes.html

Mijn moeder is al 32 jaar verpleegkundige. Een beetje per toeval, zegt ze zelf. Het past wel bij haar. In het dagelijks leven staat ze voor iedereen klaar met een luisterend oor en een pot thee, ook in het ziekenhuis vindt ze het fijn dat ze tijdens een moeilijke periode iets voor mensen kan betekenen. Dat is de afgelopen jaren wel steeds lastiger geworden, niet alleen door personeelstekort, maar ook door bureaucratisering van de zorg. 'De regel is: als het niet opgeschreven wordt, is het ni...


Ik heb geleefd #37. Ongeneeslijk zieke Joanne verruilde Rotterdam voor droomhuis in de Achterhoek

30 september, 2019 - /blog/2788/ik-heb-geleefd-37-ongeneeslijk-zieke-joanne-verruilde-rotterdam-voor-droomhuis-in-de-achterhoek.html

Hun hele leven droomden ze ervan ooit nog eens buitenaf te wonen. Op een stille plek waar het ’s nachts zo donker is dat je alle sterren aan de hemel kunt zien. Toen Joanne ziek werd, dacht partner Carolien dat het er niet meer van zou komen. Wie gaat er nou verhuizen in zijn laatste levensfase? Tot ze op een middag voor deze boerderij diep in de Achterhoek stonden. ‘We wisten allebei: dit is het.’   Diagnose ‘uitbehandeld’  Anderhalf jaar later drinken ze the...


Oorlog

27 juni, 2019 - /blog/2698/oorlog.html

Journalisten werden ontvangen door licht gespannen organisatoren bij een restaurant op een heuvel in Oosterbeek. Op die plek schoten de Duitsers destijds de parachutisten uit de lucht. Het uitzicht was mooi. Het landschap droeg niks in zich van het bloedvergieten. De vrouw die me had uitgenodigd zei terwijl we naar de einder staarden: ‘Ik ben geïnteresseerd in goed en kwaad. Achteraf is het makkelijk om te zien wat fout is. Maar wat als niemand in je hele omgeving in het verzet zit?’ ...


Als je van beren leren kan (Robert van Munster)

29 maart, 2016 - /blog/469/als-je-van-beren-leren-kan-robert-van-munster.html

'Papa blijft hier,' zegt Herman, hij heeft een hand van mama vast. Ik stap uit bed en heb mijn kleren ook al aan. Beneden zie ik papa in bed liggen, hij slaapt. Mama pakt mijn hand vast. 'Kom mee naar de auto,' zegt mama. We stappen met zijn drieën in. De deuren trekken we dicht en ze maken geen geluid. Mama start de auto en rijdt de schuur uit. Herman en ik zitten achterin. 'Ik heb wel zin om te verhuizen,' zegt Herman. Door de voorruit zien de bomen er geel uit, achter ons zijn ze rood. Mama...


« 1 ... 14 15 16 ... 120 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: