29 november, 2017 - /blog/1771/de-walrus-herzien.html
Het verhaal baseerde ik op mijn studententijd. De Walrus beschrijft het wel en wee van de jonge en onzekere studente Bibi en ‘de Walrus’, een drugsbaron van middelbare leeftijd. Hun relatie heeft het karakter van een eeuwigdurende affaire, hij leert haar te leven bij de dag. Dat doen ze ook: in restaurants bestelt hij alle gerechten van de kaart, het ontbijt bestaat uit champagne en aardbeien met slagroom. Hetzelfde verhaal. Maar nu opnieuw verteld en uitgediept. In een andere stru...
24 juli, 2017 - /blog/1478/liefde.html
Hoe ik dagenlang schrijf over een ik-figuur die in een wormgat zit, en van het ene naar het andere tijdvak moet zien te komen en hoe ik al die dagen ’s middags en ‘s avonds de bloemkoolsoep eet die mijn moeder voor mij gemaakt heeft. De vrouw voor me bij de kassa van de Etos, - waar ik sta met een fles luizenlotion -, die een zwangerschapstest koopt en steeds opnieuw vraagt hoe ze de test precies moet gebruiken. Hoe de rij achter haar steeds langer wordt, maar de medewerkster geduldig ...
6 maart, 2017 - /blog/1152/spanningen.html
Mijlenver van huis leek ik, waar man en de meisjes lagen te slapen. Alleen ík hoefde me daar nu nog maar bij te voegen. Dan zou alles goed zijn. Op zondagavond kwam ik thuis. Uitgeput. Het viel me op dat man zijn hagelwitte blouse iets te ver open had geknoopt. Lente is in de lucht, dacht ik. En: thuis zijn doet hem goed. Het deed mij ook heel goed. We aten met z’n vieren. Ik ging in bad. We brachten de meisjes samen naar bed. “Mama, wil jij aan papa vragen of hij vannacht b...
4 februari, 2019 - /blog/2457/drie-gedichten-van-duitse-grootheid-wolf-wondratschek.html
'Een typisch mannelijke cocktail van eenzaamheid, wreedheid, onvervuld verlangen en walging' In het kader van de Poëzieweek besloten wij drie gedichten van de Duitse grootheid Wolf Wondratschek af te stoffen, wiens poëzie door Arnon Grunberg getypeerd wordt als een 'typisch mannelijke cocktail van eenzaamheid, wreedheid, onvervuld verlangen en walging'. Wolf Wondratschek (1943) schrijft al ruim vijftig jaar: van proza en poëzie tot hoorspelen en repor...
16 oktober, 2017 - /blog/1638/normaal.html
De afgelopen week had ik hevig verlangd naar een alziend oog, om eens van mijn gekleurde blik op de wereld verlost te zijn. Met dat alziende oog zou ik het plaatje eindelijk in z’n totaliteit kunnen aanschouwen. Dat zou enorm helpen. Hierna vertelde de twaalfjarige dat in haar klas drie kwart van de ouders waren gescheiden. In eerste instantie deed me dat goed. We horen erbij, dacht ik. Het zou ook vreemd zijn geweest als we nog wel bij elkaar waren. Welke leuke, vlotte ouder...
13 maart, 2018 - /blog/1974/wollie-erik-nieuwenhuis.html
Wollie Liever luisteren naar dit verhaal? Dat kan. Het had een perfecte novemberavond kunnen zijn: storm en knetterende hagel tegen onze slaapkamerruit. Wij hier samen in het veilige comfort van ons warme bed. Morgenochtend ontbijten met een ei en verse jus. Een latte voor Mia en een espresso voor mij. Had allemaal gekund. Ons huwelijk is altijd een toonbeeld van harmonie geweest. Maar door die toestand met dat beest van Eliza staan we tegenwoordig bijna dagelijks schreeuwend te...
29 juli, 2019 - /blog/2738/berichten-uit-de-biotoop-dozen.html
Op ‘De Biotop(p)ers’, de besloten Facebookpagina van De Biotoop, is een foto gepost van een bouwsel bestaand uit dozen. Er staat bij: Iemand behoefte aan achtendertig verhuisdozen? Ik reageer als eerste en mag de dozen komen ophalen. Eindelijk zal ik onze berging netjes kunnen opruimen, de meeste spullen staan daarin langs de wanden opgestapeld in big shoppers en zijn zo in elkaar gedrukt dat je er op z’n positiefst een modern kunstwerk in kunt zien als variant op de Engelse stapelmuu...
3 mei, 2019 - /blog/2605/berichten-uit-de-biotoop-gouden-tepel.html
'Die meid loopt erbij alsof ze gouden tepels heeft.' Onze oppas knikt naar het meisje dat voorbij komt. Langs de buitenmuren van het huis dat we in Friesland bewoonden, ligt een pad. De mensen die langslopen, zou je kunnen aanraken als de ruiten er niet tussen zaten. Ik kijk naar de pronte buste van de tiener, en voel medelijden voor mijn eigen bescheiden voorgevel. Zo liep ik er dus niet bij op die leeftijd. Ik deed wel stoer en zonde zelfs topless, maar de nare opmerkingen die me ten deel v...
29 januari, 2019 - /blog/2444/pop-en-literatuur-46-nick-cave-the-bad-seeds-en-john-milton.html
Liefhebbers van de Netflix-serie Peaky Blinders zijn ongetwijfeld bekend met dit nummer. ‘Red Right Hand’ is de signature tune van de serie. Elke aflevering opent ermee. Verschillende alternatieve versies komen in de serie voor. De keuze voor dit nummer zal deels te maken hebben met de onheilspellende toon, die wonderwel past bij de grimmige sfeer van Peaky Blinders. Maar er is ook een inhoudelijke link. Peaky Blinders speelt in het Birmingham van net na de Eerste Were...
20 maart, 2016 - /blog/445/rejection-is-good-for-the-soul-bukowski-on-writing.html
2. Let your creativity find whatever outlet it needs. “Now print my occasionals out by hand and point them up with drawings (like any other madman). Sometimes I just throw the stories away and hang the drawings up in the bathroom (sometimes on the roller).” 3. Treat the submission of your work like it’s a job. “I remember when I used to write and send [Story Magazine] fifteen or twenty or more stories a month, and later, three or four or five—and...