Zoeken
Nieuws 175 Boeken 5 Blog 158
Tokyo Expatwife #14: Sento

19 juni, 2018 - /blog/2137/tokyo-expatwife-14-sento.html

Een vriend van me wees me erop dat dit een sento was waar tatoeages zijn toegestaan. Hij is inmiddels verhuisd maar ging er altijd graag naartoe. Er kwam ook yakuza (Japanse maffia), aldus mijn vriend. Dezelfde avond nog ga ik. Ik loop door het gordijntje en doe mijn schoeisel in een daarvoor bestemd kastje. De sleutel lever ik in bij een kleine toonbank, omgeven door kickboxposters. De man achter de toonbank geeft me een mandje met een klein handdoekje, een grotere badhanddoek, een armb...

De steen en het spelletje

8 maart, 2018 - /blog/1967/de-steen-en-het-spelletje.html

Ik lag op de bank en liet op mijn telefoon een piepklein mannetje een vis vangen. Ik speel de afgelopen weken vaak een spelletje waarbij je op een onbewoond eiland een leefgemeenschap moest opbouwen. Als je nieuwe kinderen wilt, moet je de poppetjes op elkaar zetten, waarna ze elkaar een smakzoen geven en een hut binnen wandelen. Na een poosje komen ze dan beiden weer tevoorschijn. De man gaat vrolijk verder met bessen plukken. De vrouw zit opgescheept met een wit bundeltje baby in haar ar...

Vosje, een kerstverhaal (Bodil de la Parra)

19 december, 2019 - /blog/2882/vosje-een-kerstverhaal-bodil-de-la-parra.html

  Het was 1989 en ik zat op de theaterschool in Amsterdam. Mijn geliefde, die ik net had leren kennen, was al klaar met de opleiding en beginnend acteur met een eigen theatergroep. Hij verkeerde in een spannende kring van mensen waarmee ik al maanden optrok. Het waren behalve acteurs ook muzikanten, belichters, kunstenaars en fotografen. De meesten waren een stuk ouder dan ik en woonden in echte huizen omdat ze al geld verdienden met hun kunst, iets wat voor mij nog ver weg leek. Op d...

Berichten uit de Biotoop: Vogelen

5 juli, 2018 - /blog/2166/berichten-uit-de-biotoop-vogelen.html

Ik kan me voorstellen dat deze mensen genoeg hebben aan elkaar. Binnen De Biotoop vormen ze een aparte, nogal gesloten gemeenschap. Ze bewonen het alleroudste – en sfeervolste – gebouw uit 1950, de mysterieuze Vleugel E die niet vrij toegankelijk is voor de andere Biotoopbewoners. We dineren in de bijzonder mooie binnentuin waarin de nakomelingen van de stekelbaarsjes die er ooit werden bestudeerd nog in de betonnen kweekbakken rondzwemmen. Speciaal voor mij is er vegetarisch gekookt. I...

Voorpublicatie 'Ongemakkelijke mensen'

14 juli, 2017 - /blog/1462/voorpublicatie-ongemakkelijke-mensen.html

'In de etalage van de schilderswinkel staan vazen, mandjes, kleine glazen beestjes die je in de letterbak kunt zetten en verschillende kop en schotels. Voor opa hebben we een bruin kopje met een beige scheepstafereeltje gekocht. De schilder heeft het in een stuk blauw pakpapier gefrommeld. Al vroeg in de middag vertrekken we naar de Hucht. Glunderend neemt de jarige ons cadeau aan en sommeert mij het geschenk onuitgepakt op de tafel in de voorkamer te gaan zetten. ‘Ik weet wat het is,...

De laatste praalwagen van Gaston van Daasdonk (slot)

9 februari, 2018 - /blog/1910/de-laatste-praalwagen-van-gaston-van-daasdonk-slot.html

            Voor de laatste maal controleerde hij de bandenspanning en de remmen. Toen zette hij zijn zottenkap op en wachtte tot Toos haar positie had ingenomen: bovenop de bandenstapel, onder het doek, de lampolie en de fakkel binnen handbereik. Daarna beklom Gaston de tractor en startte de motor. Kalm reed hij naar de parkeerplaats waarvandaan de optocht zou vertrekken. De andere deelnemers waren er al, de meesten van hen ernstig beschon...

Huilen

24 juni, 2020 - /blog/3102/huilen.html

  De tienjarige en ik fietsten in de vroege ochtend naar school. Ze schampte met haar wiel een stoeprand, haar stuur slingerde daarbij vervaarlijk, ze viel bijna, maar wist uiteindelijk toch haar evenwicht te bewaren. ‘Goed gedaan!’ zei ik. Naast me klonk alleen een afgemeten ‘hm’.  Het was benauwd weer. Een donker wolkendek hing boven ons. Een donderwolkje fietste aan mijn zijde. Twee handen om het stuur geklemd. ‘Je bent natuurlijk geschrok...

Waar komen al die tegenstellingen vandaan en wat doen we eraan?

13 maart, 2017 - /blog/1168/waar-komen-al-die-tegenstellingen-vandaan-en-wat-doen-we-eraan.html

Terwijl de wereld boven onze hoofden door raasde, aanschouwde ik met open mond een microkosmos in de catacomben van de stad, waar ouders zich als in een dierentuin naar soort hadden gegroepeerd. Op links de kakkers, met panini’s voor de kinderen en cappuccino voor de moeders. Verderop de crea’s en zzp’ers, met zelf meegenomen druiven in bakjes, relatief veel vaders en paarstinten. Achterin een groepje geruisloze moslima’s met genoeg etenswaar om de dag door te komen, en pontificaal in h...

Leesfragment 'Motherwell'

9 juli, 2020 - /blog/3118/leesfragment-motherwell.html

  I. De secrataire  Mijn broer en ik waren op onze hoede voor de secretaire, ook al was die nu van ons en konden we ermee doen wat we wilden. Niets of niemand kon ons nog tegenhouden: pa niet, ma niet, en de regels niet. Niettemin was de secretaire lange tijd grotendeels verboden gebied voor ons geweest, als het administratieve hart van ons ouderlijk huis op nummer 18 van Clyde Terrace, Muirhouse, Motherwell ML1 2NG.     Mijn ouders hadden de secreta...

Ik heb geleefd #22. Zieke Lotte (15) heeft een niet-reanimerenverklaring

23 april, 2019 - /blog/2590/ik-heb-geleefd-22-zieke-lotte-15-heeft-een-niet-reanimerenverklaring.html

Erika van de Bilt vindt het belangrijk dat de dood van haar dochter bespreekbaar is. Het doet haar pijn als bekenden in de supermarkt wegduiken uit ongemak. Thuis in Heemskerk wordt het onderwerp nooit gemeden. Dochter Lotte (15) weet dat het over háár gaat, maar vanwege haar verstandelijke beperking dringt het niet echt tot haar door. “Ze weet wel wat dood is, hoor. Op haar school zijn onlangs twee kinderen overleden. Dan is ze verdrietig, want de kinderen zijn weg. Maar het verdriet d...

« 1 ... 13 14 15 ... 18 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: