Zoeken
Nieuws 1378 Blog 1378
Leve de avondklok en het bezoekverbod!

27 januari, 2021 - /blog/3246/leve-de-avondklok-en-het-bezoekverbod.html

  Het was de zondag voor de avondklok in zou gaan. M en ik waren op bezoek bij een bevriend stel. Dat kon toen ook nog gewoon. Buiten was het guur en grijs, binnen dronken we een scroppino – een Italiaans drankje gemaakt van wodka, prosecco en sorbetijs – alsof er niets aan de hand was. Alsof we ergens op een zonovergoten terrasje zaten. Dat raad ik iedereen aan in deze barre tijden. Doe alsof u op een zomers terrasje zit met een scroppino en - zo u wilt - een heleboel vrienden&nb...

De sneeuw maakt alles licht

17 februari, 2021 - /blog/3251/de-sneeuw-maakt-alles-licht.html

  Op de dinsdag dat mijn tienjarige weer naar school mocht, stonden we om kwart over zes al op. We kleedden ons dik aan. Drie kwartier later vertrokken we. Lopend. Ik met een volle vuilniszak in mijn hand. Zij met haar schoolrugzak weer om. Ons katertje stoof mee, en sprong met hoog opgetrokken pootjes om ons heen. De helft van zijn vacht zo wit dat hij vrijwel wegviel in het landschap. Hij leek de sneeuw deze ochtend net te accepteren. Twee volle dagen had hij stikchagrijnig op ...

De onvermijdelijkheid van de dood

24 februari, 2021 - /blog/3253/de-onvermijdelijkheid-van-de-dood.html

  Met een handdoek om zat ik aan tafel. Ik had mijn dochter tien euro betaald om mijn haar te kleuren met uitgroeiverf van de Etos. Het moest namelijk goed gebeuren. Zoals een echte kapster het zou doen. Na een tijdje vroeg ze: ‘Heb je maar één doosje van deze verf?’ ‘Het was twee voor de prijs van één. Hoezo?’ Ze maakte een foto van de achterkant van mijn hoofd en liet me zwijgend het plaatje zien. Ik hapte naar adem. ‘Ik ben dus bijna dood,’ ...

Waarom ik aan krachttraining doe

12 maart, 2021 - /blog/3259/waarom-ik-aan-krachttraining-doe.html

Sinds we niet meer in groepsverband mogen sporten, doe ik drie keer in de week aan personal training, samen met een andere vrouw. Ook vandaag vraag ik me weer af waarom?  Er ligt een stang in mijn nek met twee loeizware halterschijven eraan. Mijn benen trillen. Op het bankje, met uitzicht op mij, zit een tandeloze man een joint te roken. De sportruimte is precies gelegen tussen een daklozenopvang en een coffeeshop. Omdat er maar één persoon tegelijk binnen mag zijn, sta ik deze klot...

Einde van het patriarchaat

17 maart, 2021 - /blog/3260/einde-van-het-patriarchaat.html

Het was internationale vrouwendag. De meisjes en ik zaten aan tafel en aten zelfgemaakte tomatensoep. Het gesprek kwam op kinderen krijgen. Ze wilden er later het liefst allebei twee. Twee meisjes, welteverstaan. De tienjarige zei dat ze kinderen wilde omdat ze anders  nooit oma zou worden.  ‘En meisjes zijn beter,’ ging ze door, ‘we kunnen alles wat jongens ook kunnen én wij kunnen kinderen krijgen.’  De vijftienjarige heeft nu bijna een jaar verkering me...

Avontuur

12 april, 2021 - /blog/3272/avontuur.html

De avondklok was net ingegaan en de meisjes lagen net in bed, toen de telefoon ging. Het was een onbekend nummer, dus ik nam niet op. Ik zat nét op de bank verhalen van studenten te becommentariëren, de laatste paaseitjes naar binnen te werken, en na te denken over een avontuurlijk leven. We willen allemaal een avontuurlijk leven. Wie wil dat nou niet, dacht ik. Ik vroeg me ook af wat avontuur nou daadwerkelijk inhield. Sommigen noemden het leven op zichzelf al één groot avontuur. Ande...

Liefdesverdriet

17 mei, 2021 - /blog/3290/liefdesverdriet.html

‘Het doet zo’n pijn, mama! Het doet zó ontzettend veel pijn!’ huilde mijn bijna-zestienjarige. ‘Auwauwauwauw.’ Ze hing scheefgezakt op de bank en zag eruit alsof ze een cerebrovasculair accident had gehad, maar het was puur liefdesverdriet dat haar van het ene op het andere moment eenzijdig had verlamd. Een massief blok verdriet had zich in haar tengere lijf vastgezet. Dat moest er natuurlijk uit. Dat begreep ik ook wel. Ze keek me aan met kleine oogjes, haar oogleden gezwollen ...

Mijn linkerarm

25 mei, 2021 - /blog/3382/mijn-linkerarm.html

Tot mijn bijna-achtenveertigste heb ik met geen woord over mijn linkerarm gesproken. Laat staan geschreven. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat ik die arm eerder nooit heb gehad. Maar ik heb dus een linkerarm - zij is hier en nu, ik voel haar ook overduidelijk terwijl ik dit typ -, en gisteren schrobde ik nog de dikke aanbaklaag uit mijn oven in haar prominente aanwezigheid, stond ik er voor het eerst bij stil dat ik de bodem van mijn zelfgemaakte monchoutaart doorzaagde met een mes ...

« 1 ... 136 137 138
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: