25 mei, 2021 - /blog/3382/mijn-linkerarm.html
Tot mijn bijna-achtenveertigste heb ik met geen woord over mijn linkerarm gesproken. Laat staan geschreven. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat ik die arm eerder nooit heb gehad. Maar ik heb dus een linkerarm - zij is hier en nu, ik voel haar ook overduidelijk terwijl ik dit typ -, en gisteren schrobde ik nog de dikke aanbaklaag uit mijn oven in haar prominente aanwezigheid, stond ik er voor het eerst bij stil dat ik de bodem van mijn zelfgemaakte monchoutaart doorzaagde met een mes ...
13 december, 2016 - /blog/970/de-meisjes-van-emma-cline.html
Haar roman werd vol lof ontvangen en veelal neergezet als een boek over Charles Manson en zijn meisjesschare die in de jaren zestig gruwelijke moorden pleegden. Maar ik las het vooral als een boek over meisjes: hoe ze opgroeien, hoe onzeker ze kunnen zijn en hoe weinig houvast ze hebben in een wereld die wordt geregeerd door schoonheidsidealen en lust. Een fragment van mijn interview staat in de nieuwe Vogue , vanaf dinsdag in de winkel. Hier lees je de rest van ons gesprek, over meisjes, ...
19 december, 2016 - /blog/981/beautiful-loser.html
Hoe mooi sommige spelers ook juichen, hoe prachtig vreugdetranen ook kunnen zijn, ik heb altijd de voorkeur gegeven aan het verdriet van verliezers. De speler die verslagen op de grond ligt na de gemiste strafschop, de ontroostbare olympiër die vier jaar werken aan een droom ziet eindigen in het uiteenspatten ervan, teamgenoten die elkaar troostend in de armen vallen, het zijn beelden die mij door merg en been gaan. Op een of andere manier is het makkelijker om je te identificeren met iem...
20 december, 2016 - /blog/982/tais-toi-ou-sois-belle.html
Schoonheid is altijd belangrijk geweest. ‘Als je twee gezichten hebt, zorg dan dat er ten minste een knap is,’ zei Marilyn Monroe. Zij wist wat alle vrouwen al van jongs af aan krijgen ingepeperd: hoe slim, ambitieus, grappig of lief je ook bent, je wordt als vrouw allereerst beoordeeld op je uiterlijk. Zoals Simone de Beauvoir al opmerkte in De tweede sekse (1947) weet een meisje blikken op zich gericht zodra ze zich in het publieke domein begeeft, blikken die haar onmiddellijk op uiterl...
22 december, 2016 - /blog/989/verzilveren.html
De volgende ochtend vertrok ze. ‘Is dat niet zonde, nu nog?’ had hij gestameld terwijl hij haar koffers door het halletje droeg. ‘Nee hoor,’ antwoordde ze, ‘met een beetje geluk heb ik nog twintig jaar. Dat is voldoende om één keer tot wasdom te komen.’ Kwiek liep ze het grindpad af en verdween door de hedera boog. Hij had haar nooit meer gezien. Zijn zoons waren een keer langsgekomen, maar nu alle patronen waren weggevallen doolden ze wankel om elkaar heen. Vroeger...
28 december, 2016 - /blog/991/kaders.html
‘Is de duizend euro van Rutte uitgekeerd?’ snuift Peter van Straaten onderuitgezakt op een bankje naast God, ‘of heeft Wilders zich voorgoed in een kibboets teruggetrokken?’ ‘Nee’, lacht God, ‘ik heb kerst vervroegd. Nog een jaar zo’n grafstemming trek ik niet. Steve heeft met een zero-day aanval alle kalenders gemanipuleerd, en nu denkt iedereen dat het dit weekend kerst is.’ Doden voegen zich op de bankjes om hen heen en gen...
4 januari, 2017 - /blog/999/samuel-is-zorgenkind-en-verwekker-van-grote-glimlach.html
Hij doet het in zijn broek. We geven hem eten. Hij wil altijd hetzelfde zien of doen. Hij flappert met zijn rechterarm. Hij heeft een hartafwijking en een landschapstong. Klompvoeten. Hij is autist in hart en nieren. Maar wat hij officieel mankeerde? Samuel heeft het Syndroom van Samuel, antwoordden we op vragen. Hij was onze grote baby. We zagen nooit ergens een kind als Samuel. Eén keer, tijdens een vakantie op Kos, volgden we als detectives een rolstoel met een Samuelachtig kind. We hielden...
4 januari, 2017 - /blog/1000/zolder.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. De vrouw vertelde ook dat ze een van de eerste columnisten van Nederland was geweest. Ze had in de jaren zestig wekelijks geschreven over het opvoeden van haar kinderen voor de Libelle . ‘In die tijd was een corrigerende tik verkopen aan een kind niks bijzonders,’ zei ze. ‘Maar mijn man ging te ver, hij heeft onze dochter een keer van de trap gegooid, dat heb ik nooit opgeschreven.’ Ik zweeg en kni...