11 maart, 2019 - /blog/2520/berichten-uit-de-biotoop-spoorbaan.html
* Ik struikel over een lange geel met blauwe slurf van pluche. Knuffel of tochtstopper? Ik kijk beter en herken er een NS-trein in. Wat een spuuglelijk ding! Op de enige stoel, een fauteuil, die er nog staat, ligt een stapel papieren. Ik raap ze bij elkaar en zoek een lege plek op het bureau. Overal om me heen staan verhuisdozen. De vloer ligt bezaaid met hopen spullen. De Conducteur is lang, heeft donkere krulletjes en komt rustig en vriendelijk over. Morgen vertrekt hij uit De ...
21 december, 2018 - /blog/2397/berichten-uit-de-biotoop-donkere-dagen.html
Johannes, mijn overbuurman, is componist. Zijn vrouw is echtscheidingsadvocate. Samen hebben zij twee schattige dochtertjes. Soms klinken er elektronische ritmes vanuit hun ruimte, Johannes werkt dan aan muziek voor een optreden. Hij draait zijn werk als DJ in duistere zaaltjes. Soms ook hoor ik op een piano rammen, dat zijn de dochtertjes, vermoed ik. Vorig jaar hing Johannes in onze gezamenlijke gang kerstlichtjes op die om beurten knipperden in de kleuren rood, geel, groen en blauw. ...
20 februari, 2018 - /blog/1928/logboek-van-een-debutant-deel-4.html
Het liep moeizaam allemaal. Ik hakte wat weg, voegde wat toe. Begin 2016 trok ik me drie dagen terug in een hotelkamertje aan zee. De vorige keer leverde zo’n weekend me 18.000 woorden op, dit keer niet. Ik schreef niet veel, maar maakte lange wandelingen over het strand. Ik keerde huiswaarts met een paar honderd bruikbare woorden, maar ik had wel een nieuw einde verzonnen. Dat nieuwe einde, daar was ik blij mee. Bijna alles wat daarvoor zat, was niet goed genoeg, niet af genoeg. Het...
3 april, 2019 - /blog/2560/brussel-koestert-haar-criminelen.html
Tot het zover is, heb ik geen zin in de voorspelbare reactie van vinger wijzen naar koppige burgemeesters die goedkope parkeerkaarten uitdelen alsof het humanitaire visa zijn, geen zin in het verwijt dat de boze burger niet dankbaar genoeg is omdat de pakkans voor wegpiraten toch al verdubbeld is van 0,0000006 naar 0,0000012 procent. Geen zin in nog een sensibiliseringsactie in de steigers met slogans als ‘rij niet zo fast als je food’ en ‘respect op de weg is als chicon in gr...
23 oktober, 2017 - /blog/1660/eens-over-iets-anders-schrijven-dan-mijn-scheiding-bleek-makkelijker-gezegd-dan-gedaan.html
Daar zei hij wat. Ik merkte dat ik het zelf ook enorm beu was. Het schrijven niet. Het scheiden wel. Ik zou het graag over iets anders hebben, maar deze week zaten ex en ik ’s ochtends bij de makelaar om te praten over het hoe en wat van de verkoop van ons huis, en ontving ik ’s middags per mail het echtscheidingsconvenant. Zodra ik de woorden ‘duurzaam ontwricht’, ‘ontbonden’ en ‘rechtbank’ las, begon mijn hele lichaam te trillen en greep ik...
12 oktober, 2017 - /blog/1629/zware-jongen.html
Ik ben bij Anco’s gym, de kelder onder Anco’s woonruimte, waarin hij een sportzaaltje heeft ingericht voor iedereen die woont of werkt in de Biotoop. Onder leiding van Anco kun je hier spieren kweken. Sinds kort is mijn jongste zoon er vaak te vinden. Ook mijn man traint er. Hij liet eens een schijf van een halter op zijn voet vallen en kwam hinkend uit de kelder. ‘Twee kilo ijzer op mijn voet,’ jammerde mijn man. ‘Gelukkig was het geen twintig kilo.’ Anc...
9 juli, 2019 - /blog/2718/pop-en-literatuur-66-david-bowie-en-anthony-burgess.html
Eerder in deze reeks kwam Bowie al eens voorbij , toen met zijn ode aan Nineteen Eighty-Four van George Orwell. Dat is maar een van de vele auteurs aan wie Bowie schatplichtig genoemd mag worden. In deel 40 van deze reeks besprak ik terloops de knipoog van Bowie naar John Osbourne en Oscar Wilde. De cut-uptechniek van William S. Burroughs werd door Bowie ook toegepast, zoals ik al eens aanstipte . Diezelfde Burroughs, of eigenlijk zijn roman The Wild Boys, was in de zeventi...
1 mei, 2017 - /blog/1315/stilletjes.html
De elfjarige maakt een schilderij in pasteltinten, waarop alleen een vaas te zien is, met één geknakte witte bloem erin, een kaartje aan de stengel met in sierletters ‘papa’ erop. Eraan vast een schaduwvaas. Zonder bloem erin. “Moet hier nog iets bij, mam?” Ik herinner me mijn schoonzus die ooit zei dat ik vroeger altijd in de schaduw van haar broer stond. Wel: daar ben ik nu dus uit verdwenen. “Het is precies goed zo,” zeg ik. De zesjarige houdt ha...
16 februari, 2018 - /blog/1923/zingen-en-slakken.html
De groente uit onze biologische zelfoogsttuin spoel ik altijd een paar keer. Dat is nodig vanwege de aarde en de beestjes. Meestal zet ik de boel in een afwasteiltje onder water en laat ik het een poosje staan. Laatst was ik boodschappen gaan doen, toen ik terugkwam zat mijn aanrecht vol slakkensporen en vond ik zelfs slakken onder de keukenkastjes en achterop het koffiezetapparaat. Ik vertel het voorval aan mijn buurman. Jaap zingt niet alleen in de Steely Dan band, hij is ook bioloo...
11 april, 2017 - /blog/1257/de-picknicktafel.html
Het duurt niet lang voordat de overbuurvrouw de straat oversteekt, met haar eigen glaasje. Een stiekem pakje sigaretten. “We zouden hier eigenlijk een scherm omheen moeten zetten,” zegt zij. Was ik vroeger degene die erg kon zeuren over de sociale types op dit nieuwbouweiland, die dag in dag uit bij elkaar op de stoep hangen, tegenwoordig ben ik de eerste die buiten zit. De witte picknicktafel kregen we precies een jaar geleden cadeau van mijn schoonmoeder. ...