Zoeken
Nieuws 1378 Blog 1378
Familie

12 september, 2017 - /blog/1561/familie.html

In de middag bekeken mijn vriendin en ik een fotoalbum van haar verliefde ouders. Het fotoalbum over haarzelf, als baby, had ze niet kunnen vinden. Kijkend naar de jonge ouders probeerde ik iets over de geschiedenis en de toekomst te leren. Het lukte deels, de toekomst laat zich slecht voorspellen.      Mijn vriendin lijkt een beetje op haar moeder. Maar ik vond mijn vriendin vrouwelijker. Al zei dat misschien meer over de haardracht en kleding eind jaren...

We zijn bang voor Samuels weerloosheid

13 september, 2017 - /blog/1562/we-zijn-bang-voor-samuels-weerloosheid.html

Boem. Zomaar, weerloos gevallen. Daar lag hij, terwijl zijn moeder in de keuken was. En als hij op de grond ligt, krijg je hem bijna niet overeind. Zelf opstaan is geen optie. Hij moet als het ware opgetakeld worden, liefst met twee man. Zijn schouder was ontwricht, bleek in het ziekenhuis. Samuel had zichtbaar pijn. Normaal vertrekt hij geen spier. Hij droeg de dagen daarop met graagte een mitella, terwijl hij gewoonlijk niets moet hebben van extra kleding, al gaat het om een muts of handschoe...

Daar gaat ze. Haar nieuwe leven in

18 september, 2017 - /blog/1571/daar-gaat-ze-haar-nieuwe-leven-in.html

Haar gezicht is bleek van het slechte slapen, maar haar ogen zijn scherp en stralend. Naar deze dag heeft ze de hele vakantie uitgekeken. Eigenlijk kijkt ze er al een jaar naar uit. Ze staat met haar neus in de richting vanwaar de tram komt. De telefoon in haar hand geklemd. Ik maak een foto als ze instapt. Haar blonde paardestaart. Haar nieuwe, lege rugtas. Aan de rits bungelt een knalroze eenhoorn. ‘Always be yourself, unless you’re a unicorn. Then always be a unicorn’, is de slogan v...

Rolstoel

19 september, 2017 - /blog/1572/rolstoel.html

  We aten en ik vroeg mijn vader naar een oude bekende van hem. Hij zei: ‘Zijn vrouw werkt en gaat recht op haar doel af, maar in zijn leven lukt er niet zoveel, eigenlijk. Hij zorgt voor de kinderen.’ Een kordaat antwoord, maar toch begreep ik het niet. ‘Maar hij wilde toch kinderen?’, zei ik. ‘Wilde hij de verkeerde dingen?’ ‘Dat kan maar zo.’ Kinderen zijn misschien geen oplossing. Wellicht zelfs een last of onhandigheid. Waar begint en waar...

Met Samuel naar de film: zo moet geluk eruitzien

20 september, 2017 - /blog/1574/met-samuel-naar-de-film-zo-moet-geluk-eruitzien.html

Het is zover, we gaan naar een film kijken in een echte bioscoop, met heel Rozemarijn. Negentien kinderen, begeleiders en een aantal ouders. Het bezoek is onder meer een gevolg van eerdere columns, waarin het ging over schaamte; dat we het moeilijk vonden om een voorstelling te bezoeken, omdat reguliere bezoekers zich zouden kunnen storen aan het lawaai. Talloze bioscopen meldden zich daarop om hun deuren te openen voor een speciale bijeenkomst. Samuel loopt zelf de garage uit naar de bios...

Suriname, de geboorte van een dierenarts (uit: Onze dieren. Schrijvers over hun kat, hond, konijn of hagedis)

21 september, 2017 - /blog/1576/suriname-de-geboorte-van-een-dierenarts-uit-onze-dieren-schrijvers-over-hun-kat-hond-konijn-of-hagedis.html

Ik groeide op in Paramaribo. Suriname was nog niet onafhankelijk van Nederland. Destijds was mij ik nauwelijks bewust van de tegenstellingen tussen arm en rijk, en wist ik zelfs nog minder van het kolonialisme en de politieke beweging die een hevige strijd voerde om los te komen van Nederland. Voor mij was het leven simpel. Ik zorgde ervoor dat de leraren op school geen reden hadden om mij met een van hun latten te bewerken, ving visjes in de slootjes rond het huis en speelde met vriendjes o...

Tokyo Expatwife #11: Oorlog

22 september, 2017 - /blog/1578/tokyo-expatwife-11-oorlog.html

Onlangs ging ik op een zondag met mijn gezin zwemmen op de Nederlandse ambassade. De ambassade heeft een grote lap grond en bevindt zich in het hartje van Roppongi, met uitzicht op de Tokyo Tower. Er is een enorm zwembad waar je, in tegenstelling tot in de rest van Japan, wel gewoon met tatoeages mag zwemmen. Mensen vinden tatoeages hier vies en onfatsoenlijk, en dat heeft alles met de Yakuza te maken: de Japanse maffia. Hoe dan ook, ik heb een vriend die op de ambassade werkt met kin...

Overbodig

25 september, 2017 - /blog/1585/overbodig.html

Kortom: hij is de redelijkheid zelve. De enige die dat niet is, ben ik. Maar dat was altijd al zo. Er verandert niets in de manier waarop je met elkaar omgaat. “Hoezó wil jij alleen maatjes blijven als ík dat kan?!” Toch zijn er dagen waarop het kinderachtig slecht met me gaat. Het zijn dagen waarin ik niets anders ben dan degene die aan de kant is gezet. Op die dagen bel ik mijn moeder. “Ik ben overbodig, mama”, zeg ik. “Alles zou goed zijn, als ik er maar...

Dierenarts Polanen #1: De koop

26 september, 2017 - /blog/1588/dierenarts-polanen-1-de-koop.html

* Ik heb in mijn praktijk nog maar weinig fokkers. Door de jaren heen zijn ze verdwenen. Sommigen geruisloos, anderen onder begeleiding van incassobureaus. Ik ben er niet verdrietig om. De meeste fokkers dachten alles beter te weten, wilden zelf de diagnose stellen, de behandeling bepalen en ook nog korting binnenslepen.  Mijn laatste kattenfokker was mevrouw Verhulst. Ze overleed een paar jaar geleden. Vanaf de eerste kennismaking wisten we direct wat we aan elkaar hadden. Zi...

Düsseldorf

26 september, 2017 - /blog/1589/duesseldorf.html

Düsseldorf was groot en leeg. Zoals een stad hoort te zijn misschien. Je kunt je er anoniem voelen omdat er niemand is die echt op je let. Düsseldorf leek me zoals je hoopt dat mensen zijn: niet oordelend over wat normaal zou zijn. Wellicht vinden sommige mensen juist daarom steden unheimisch : omdat ze bang zijn vergeten te worden of ongezien te blijven. We bezochten het museum K20 aan de Grabbeplatz. Ook het museum was leeg. Dat bevorderde het ongestoord kijken, al waren er een paa...

« 1 ... 131 132 133 ... 138 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: