Zoeken
Nieuws 1378 Blog 1378
Mens en dier

31 oktober, 2019 - /blog/2832/mens-en-dier.html

Met groot plezier bevond ik me de afgelopen dagen in Berlijn. Over het milieu zal ik zwijgen, maar het was prachtig weer. Dat kwam het urenlang wandelen met een vriend door deze rommelige stad ten goede. We hadden een privékamer via Airbnb gehuurd. Bij voorkeur verblijf ik in hotels,we joegen de knappe huiseigenaresse nu namelijk naar een matrasje in de kamer van haar dochter, terwijl wij haar slaapkamer en soms ook de woonkamer in beslag namen. Bovendien, met twee vreemden mannen in een ...

Het boerenpaadje

1 november, 2019 - /blog/2833/het-boerenpaadje.html

Een café aan de Zeedijk. Iedereen was lazarus en geil. Zelfs de dieren. Bij de flipperkast neukte de ene hond de andere. De barvrouw kieperde een emmer sop over hun koppen om ze uit elkaar te krijgen. Het hielp. Toen brak er een vechtpartij uit. Een kerel met oren als eierenkoeken deelde een paar rake tikken uit. Er was bloed, maar niet genoeg om de politie te bellen. Of een ambulance. Ik had mijn zakken vol en wilde opstappen. Op dat moment kwam ze binnengelopen. Veel make-up, een rode korte ...

Ik heb geleefd #42: Anjo (65) werd dertig keer zwanger in haar leven dat nu het einde nadert

4 november, 2019 - /blog/2835/ik-heb-geleefd-42-anjo-65-werd-dertig-keer-zwanger-in-haar-leven-dat-nu-het-einde-nadert.html

Aan het eind van het gesprek schuift Anjo Estourgie (65) haar vest opzij. Boven haar linkerborst - op het hart - prijkt een tatoeage van een slapende baby. Het is Guéreaud, haar zoontje dat slechts vier dagen leefde. ‘Hij staat symbool voor al onze kinderen die het niet hebben gered,’ zegt ze. Anjo werd dertig keer zwanger in haar leven. Door allerlei complicaties leidde slechts één zwangerschap tot een voldragen, gezonde baby. Dochter Lausanne is inmiddels 36 en zelf moeder van dri...

Voorpublicatie 'KOM'

4 november, 2019 - /blog/2836/voorpublicatie-kom.html

In KOM  verschuift de toon van hard naar teder en weer terug. Lichamelijkheid, seks, hunkering, moederliefde en ziekte zijn belangrijke thema's, terwijl het verlangen tot toenadering kan omslaan in afwijzing, en vice versa. Maar boven alles getuigen de gedichten zoals altijd van een maniakale taalliefde, een bijzondere opvatting over schoonheid en lyriek en een eigenzinnig gevoel voor interpunctie. Nieuwsgierig door deze omschrijving? Hieronder lees je alvast twee gedichten ui...

Voorwoord 'De laatste lach' (Bart Vervaeck)

5 november, 2019 - /blog/2838/voorwoord-de-laatste-lach-bart-vervaeck.html

  Een pagina uit het exemplaar waarin Basart aantekeningen heeft opgeschreven.   Een nieuwe herfst, een nieuw geluid Voorwoord door Bart Vervaeck De laatste lach , de eerste roman van R.A. Basart (1946-2019), verscheen in de herfst van 1997. Het postmoderne taalspel was op dat moment gemeengoed geworden en de lezers waren wel wat gewend. Toch viel het boek op door de bizarre plot, de virtuoze stijl, de duizelingwekkende gelaagdheid, de hilarische en grotesk...

Een vermoeiende metafoor (Anneleen Van Offel)

6 november, 2019 - /blog/2840/een-vermoeiende-metafoor-anneleen-van-offel.html

Op de laatste dag van onze trouwreis krijg ik van onze gastvrouw in Toscane een potje met een lichtgrijs mengsel cadeau. Wanneer ze het opendraait, stroomt het als woeste lava over, snel houdt ze het boven de afwasbak. ‘Zuurdesemstarter’, zegt ze plechtig. Ze is het al jaren aan het kweken en ik krijg er een deel van mee om thuis zelf brood te kunnen bakken, brood dat een kern zal hebben van die lange, zwervende trouwmaanden door Europa. Elke dag moet ik het mengsel voeden met meel en water...

Fragment 'Massa'

6 november, 2019 - /blog/2842/fragment-massa.html

  Ondertussen nog steeds in Brussel Stilte, absolute stilte. Geen mail met commentaar of een nieuwe opdracht. Gewoon stilte. Misschien is dat hoe ze mensen ontslaan, mijmert Margot, niks meer laten horen tot de ex-werknemer zijn conclusies trekt.     Het is zaterdag en toch is ze vroeg wakker. Zonder het excuus van werk is dit een heel ander soort eenzaamheid. Ze begint zoals steeds met het opstarten van haar computer, kranten bekijken en Facebook checken. Z...

Een bos bloemen

7 november, 2019 - /blog/2844/een-bos-bloemen.html

Lopend van de bushalte naar Slot Zeist leek het alsof je je in het Amsterdam van een paar honderd jaar geleden begaf; er was bijna niemand op straat en het rook naar een open riool. Het wordt makkelijk vergeten dat de geschiedenis vaak een uitgestorven, onwelriekende plek is. De stank was een voorbode: onthechting kende vele gedaanten die zondagmiddag. In het paleis waren veel mensen, de stemming was opgewonden en het rook naar bloemen. De Nederlandse Portretprijs, waar mijn geliefde Merel...

De pont

8 november, 2019 - /blog/2845/de-pont.html

Het was oudejaarsavond en ik lag met mijn laptop in bed. Er waren nieuwe beelden. Gefilmd door Amerikaanse toeristen vanaf het dak van een hotel aan de noordzijde van de stad. Het IJ glinsterde. Een cruiseschip, de Queen Elizabeth, schoof als een flatgebouw richting de Passenger Terminal. Onder in beeld de blauw-witte pont op weg naar het Centraal Station. Een kleine rookpluim vanaf het achterdek, zwaaiende mensen dicht op elkaar gepakt tegen de reling. Het had iets weg van een Sinterklaas...

Ik heb geleefd #43: Margreet zingt dierbaren nog één maal toe: Ik weet niet hoe vaak ik nog jarig zal zijn

11 november, 2019 - /blog/2846/ik-heb-geleefd-43-margreet-zingt-dierbaren-nog-een-maal-toe-ik-weet-niet-hoe-vaak-ik-nog-jarig-zal-zijn.html

Misschien had ze er meer mee moeten doen. ‘Maar ik kom uit een calvinistisch gezin van “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg,”’ zegt Margreet Thannhauser (59). Als kind kwam het niet in haar op serieus werk te maken van haar zangtalent. Ze ging naar school in Zwolle en kwam daarna in dienst bij de bank waar haar zus ook werkte. Zingen deed ze tussen de bedrijven door, maar nooit ‘echt’. En misschien, formuleert ze het voorzichtig, heeft ze daar nu wel een heel klein beetje s...

« 1 ... 109 110 111 ... 138 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: