Zoeken
Nieuws 254 Blog 254
Deskundigen over de dood #2: Geestelijk verzorger Annemieke Kuin: ‘Sterven is eenzaam, niemand weet hoe het voelt’

3 augustus, 2020 - /blog/3133/deskundigen-over-de-dood-2-geestelijk-verzorger-annemieke-kuin-sterven-is-eenzaam-niemand-weet-hoe-het-voelt.html

  De dood, daar leven we een leven lang naartoe. Wie ongeneeslijk ziek is, telt soms de maanden, de weken, de dagen. De pechvogel die op een toevallige dinsdagochtend onder de bus loopt, blijft het aftellen bespaard. Alle mannen en vrouwen die ik voor deze krant sprak over hun aangekondigde dood, hoopten - ondanks hun vaak belabberde gezondheid - dat ze toch ‘goed’ zouden sterven. Maar wat is goed? Waar voor de één euthanasie een uitkomst lijkt, klampt de ander zich vast aa...

Ik heb geleefd #11. Henk (61) ontsnapte aan de dood: Bang ben ik allang niet meer

5 februari, 2019 - /blog/2463/ik-heb-geleefd-11-henk-61-ontsnapte-aan-de-dood-bang-ben-ik-allang-niet-meer.html

Henk van Donk (61) legt weleens een hand op zijn buik, alsof er een baby’tje in zit. Dan praat hij tegen zijn nieuwe nier. In zijn gebloemde stoel in de pastorie van het Groningse Sauwerd doet hij het voor. "Rustig maar, zeg ik dan." De nier redde zijn leven en behoorde toe aan de dominee met wie hij al twintig jaar samen is. Wonderlijk maar waar: zijn man Sybrand en hij bleken orgaantechnisch ook een gouden match. Een operatie waarbij hun beider buiken opengemaakt werden, gaf ze weer ee...

We hadden nooit weg moeten gaan uit Culemborg

26 maart, 2018 - /blog/2006/we-hadden-nooit-weg-moeten-gaan-uit-culemborg.html

Een innovatief project waarin wonen en leven helemaal met elkaar zijn vervlochten. De ecologische wijk wordt gedeeld door 300 huishoudens die wonen combineren met werken, recreëren, drinkwaterwinning, duurzame energie, een gemeenschappelijke tuin en voedselvoorziening. Een historicus gaf een lezing over stadsvernieuwing in verschillende West-Europese landen. Ik was gevraagd om voor te dragen vanwege het thema verlangen. Ooit probeerde ik mijn man terug te schrijven met een boek, en de fil...

Voorpublicatie 'Familieopstelling'

20 augustus, 2020 - /blog/3144/voorpublicatie-familieopstelling.html

  3. Uitsmijters en meloenen ‘Eén of twee eieren?’     ‘Eentje.’     ‘Ham en kaas?’     ‘Lekker.’     ‘Meebakken?’     ‘Graag.’     Ik had gehoopt dat ze meteen weg zou gaan, maar ze nam op haar dooie akkertje een douche en waste haar haren. Nee, ik had geen föhn in huis. Nu staat ze voor het raam naar buiten te kijk...

Nino Haratischwili: 'Het is alsof je bij een schilderij alle kleuren kunt gebruiken'

31 januari, 2017 - /blog/1054/nino-haratischwili-het-is-alsof-je-bij-een-schilderij-alle-kleuren-kunt-gebruiken.html

‘Ik wilde een familiegeschiedenis schrijven die zich afspeelde tijdens de jaren negentig in Georgië: de jaren na de perestrojka, een tijd van chaos, inflatie en burgeroorlog. Maar al gauw merkte ik dat die periode een einde vormde en dat ik, om bij dat einde te komen, terug moest naar het begin.’  Dat begin vond Nino Haratischwili in 1900, het jaar waarin Stasia, één van de belangrijkste personages uit haar roman, geboren wordt. In Het achtste leven (voor Brilka) neemt Har...

Pop en literatuur (27): Erik Jan Harmens en Abba

4 september, 2018 - /blog/2233/pop-en-literatuur-27-erik-jan-harmens-en-abba.html

      (Deze tekst werd uitgesproken bij de presentatie van Door het licht in De Roode Bioscoop, zaterdag 31 augustus) Deze zomer las ik The Underground Railroad van Colson Whitehead. In zijn dankwoord neemt Whitehead The Misfits, Prince, David Bowie en Sonic Youth op. Dat waren namelijk de artiesten van wie hij muziek draaide tijdens het schrijven van het boek. Hoeveel muziek is er gedraaid bij het schrijven van boeken? Ontelbare liefdesliedjes, ...

Voorpublicatie 'In de buik van de wolf' van James Worthy

24 september, 2019 - /blog/2783/voorpublicatie-in-de-buik-van-de-wolf-van-james-worthy.html

MAN IN NOOD Op de ochtend dat ik naar Groningen vertrok, zat mijn vrouw aan de keukentafel. Ze had net gedoucht, een handdoek om haar hoofd gewikkeld. Ik zag in haar ogen dat ze boos op me was, en verdrietig, maar te boos om te huilen.     ‘Ik wil alleen dat je terugkomt als je echt bent veranderd. Begrijp je dat? Beloof me dat je wegblijft als je nog bent wat je nu bent. Ik kan bijna niet meer naar je kijken. Ik weet verdomme niet eens meer hoe je lach klinkt. Wat ...

Ik heb geleefd #70: Willem (72) wil niet in een kist: ‘Zonde van het hout’

6 juli, 2020 - /blog/3111/ik-heb-geleefd-70-willem-72-wil-niet-in-een-kist-zonde-van-het-hout.html

  Houtman was het type kroegbaas dat met een theedoek over de schouder achter de toog stond en zich mengde in het gesprek. Hij was altijd zelf in de zaak. Lag hij om vier uur ’s nachts in bed, dan stond hij drie uur later weer op om de hond uit te laten. 'In mijn café Soif kwam heel cultureel Zeeland', vertelt hij. 'Schrijvers, kunstenaars. Maar ook wethouders, en vissersjongens die na een week op vrijdagmiddag weer aan land kwamen.' Ruim vijftien jaar had Willem zijn café in...

Leve de avondklok en het bezoekverbod!

27 januari, 2021 - /blog/3246/leve-de-avondklok-en-het-bezoekverbod.html

  Het was de zondag voor de avondklok in zou gaan. M en ik waren op bezoek bij een bevriend stel. Dat kon toen ook nog gewoon. Buiten was het guur en grijs, binnen dronken we een scroppino – een Italiaans drankje gemaakt van wodka, prosecco en sorbetijs – alsof er niets aan de hand was. Alsof we ergens op een zonovergoten terrasje zaten. Dat raad ik iedereen aan in deze barre tijden. Doe alsof u op een zomers terrasje zit met een scroppino en - zo u wilt - een heleboel vrienden&nb...

De diepte schuilt aan het oppervlak: een bezoek aan Museum Jan Cunen

21 november, 2019 - /blog/2854/de-diepte-schuilt-aan-het-oppervlak-een-bezoek-aan-museum-jan-cunen.html

In de trein naar Oss mail ik een bevriend schilder dat ik onderweg ben naar zijn geboorteplaats. Hij zegt: ‘Schuin tegenover het museum zat een café waar ik naartoe ging als ik spijbelde. Naast mijn middelbare school. Vanuit die plek zie je in de verte de kerk waar ik als dertienjarige een ongelovige organist was.’ Hij wenst me veel plezier. ­­­ Het museum lijkt op het oude gedeelte van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Wanneer ik Carly Manders, een jonge medewerker met blauw h...

« 1 ... 10 11 12 ... 26 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: